Effe niet meer op de roze wolk...

Ik begrijp je echt heel goed en denk niet dat het gek is. Alles werd anders dan je het voorgesteld had en tijdens de bevalling heb je weinig tijd om dingen te verwerken, alles overkomt je en de baby moet er uit op welke manier dan ook. Maar daarna komt het besef wat er gebeurd is en misschien ook wat er fout had kunnen gaan, dat heb ik dan vaak in ieder geval. Dan kom je thuis en je voelt je niet fit na de keizersnede kan ik me zo voorstellen. En dan moet je zooooo wennen aan een kleintje. Je bent moe en je krijgt gebroken nachten en huiluurtjes en onzekerheden over voeding en of ja alles wel goed doet. Dat is echt niet gek! Praat er met elkaar over en eventueel met de kraamzuster als je daar een goede klik mee hebt of met iemand waarvan je weet dat die je begrijpt. Maak je niet teveel zorgen over dit soort gevoelens. Vergeet ook niet dat je hele lichaam hormonaal ook overhoop ligt. En dat er gewoon veel gebeurd is de afgelopen tijd. Je weet van mij dat ik nu ook met Sem in het ziekenhuis ben na een goede eerste week thuis. En ik voel me ook schuldig of ik niet iets verkeerd gedaan heb, ook al zeggen alle artsen dat dit niet voorkomen had kunnen worden. Ga een beetje twijfelen of de inleiding wel een goede keuze is geweest, want hij was toch kleiner dan ze gezegd hadden en er misschien dan toch niet klaar voor. Hij heeft daardoor ook minder afweer nu. Maar realistisch weet ik ook wel dat er geen garanties zijn. De artsen vonden dit de veiligste keuze. Daarom hebben we het gedaan. En of het anders was gegaan als hij later geboren was, weet ook geen mens. Dus ik probeer daar niet over te piekeren, aangezien het niks meer veranderd. Ik geniet van alle knuffelmomentjes ook al zijn ze anders dan ik me had voorgesteld. Ik verzorg hem zelf ook al ben ik dat infuus en draadjes zat. En ik tel de dagen dat hij naar huis mag en we weer met elkaar zijn😄 Maar schrijf alsjeblieft gewoon je gevoel hier en waar je je druk over maakt en wat je bezig houdt! Ik lees het wel en het helpt echt om wat van je af te schrijven en het zo te verwerken! Succes miertje08! Je kan het! Je bent een lieve mama😊😊

Thanks zo lief! Gaat wel weer een beetje mn zus net gesproken dat helpt, ging bij haar ook niet over rozen. Gewoon het gevoel help waar ben ik aan begonnen en dan voel ik me gelijk zo schuldig tegenover haar. Had gisteren ook argumenten met mn vent en we hebben normaal nooit ruzie... Maar hij was me even beu hij had het kennelijk ook zelf effe gehad. We zijn nu weer vriendjes

Zo herkenbaar! Wij hadden zondag ook zoveel spanning onderling. Gewoon even praten en knuffelen en dan is het weer goed😄 en dat gevoel waar ben ik aan begonnen is ook heel normaal. Niet iedereen spreekt het uit, maar denk dat de meeste het op een bepaald moment wel voelen!

Thanks blijk dat we het 'verkeerd' doen en maar voeding in blijven proppen terwijl dat helemaal niet hoeft... Maar ja in het ziekenhuis bleven ze maar fingerfeeding dr in stoppen dus niet zo gek dat wij dachten dat ze te weinig kreeg

Oh he dat is wel vervelend als je het dan verkeerd aangeleerd krijgt. Nou gelukkig dat je er snel achter bent gekomen zeg... krijgt de kleine borstvoeding?

Het blijft lastig allemaal... Ze drinkt gewoon niet goed door... En met bv is dat gewoon lastig.

Ja is heel lastig. Ze moeten er even aan wennen maar het is frustrerend als je niet weet of ze genoeg heeft en je gaat twijfelen of je het wel goed doet he. Heb je eventueel al een lactatieverpleegkundige laten kijken? Of tips gekregen waarvan je denkt dat je er wat aan hebt?

Bingo ook wij mochten weer naar het ziekenhuis... Stille ondervoeding. Dus misschien waren mijn paniekaanvallen van de afgelopen dagen niet voor niets.... Hanna ligt aan de sonde voeding. Pffff ze gaan uitzoeken waarom ze niet wil drinken.

Oh bah zeg dat is balen... mag je bij haar blijven? Hoop dat het niet heel lang duurt...

Waar liggen jullie?

Elisabeth in Tilburg. We mogen blijven allebei

Ik zit ook niet op roze wolk. Voel me schuldig als ik merk dat mijn partner kan lachen en genieten van de gekke geluidjes die ze maakt terwijl het eerste in mij hoofd paniek is en sttt spaar je energie om te slapen je moet zo nog drinken. Zolang ze niet zelfstandig voldoende drinkt (ivm prematuur) mag ze nog niet mee naar huis, nu op dag 13 in het ziekenhuis. Nu is sinds gisteren hier in het ziekenhuis ook ook per direct ingesteld dat wij ook op onze kamer mondkapje moeten dragen als medewerkers binnenkomen. Maar deze komen zo'n 30 x per 24 uur in en uit lopen. Zou maandag ook met lactatiekundige starten met aanleggen. Maar zie het niet zitten haar bordtvoeding te geven terwijl ik mondkapje draag 😭. Het is al kut en eenzaam hier in het ziekenhuis maar zaten nog beetje in onze eigen bubbel in onze kamer. Nu is dat ook verstoord door de maatregelen die zo je bubbel inkomen. Voel hierdoor ook druk om zo veel mogelijk te kolven omdat dit lichter verteerbaar voor haar is en we haar zo graag mee naar huis willen nemen. Maar al dat gestres levert alleen maar lagere productie op (nu neestal ca 20 ml van de 55 die ze moet drinken, rest aangevuld met kv). Vanmiddag even buiten in de zon gezeten, dat deed goed 'even uit mn hok'. Morgenavond voor het eerst nacht thuis slapen, voelt dubbel maar heb het denk ik hard nodig.

Herkenbaar ook van je partner had ik ook heel sterk ik kon niet genieten2a... En de bubbel herken ik ook heel sterk vond 3 dagen al veel...gewoon doen trouwens dat thuis slapen mits het goed voelt Hanna is vannacht ook even met de zuster mee geweest zodat wij konden slapen. Vond ik ook lastig, maar ze zijn hier vooral ook bezorgd om ons...

Overigens gaat het beter met Hanna, drinkt nu afgekolfde melk

Ja slapen is zo belangrijk om het vol te kunnen houden. Probeer je daar niet schuldig over te voelen hoor! Aan een oververmoeide moeder heeft de kleine ook niks. En stress heeft zo’n invloed ook op je melkproductie. Maar ja, je hebt gewoon veel stress in deze situatie maar elk moment van rust of idd even genieten van zon en frisse lucht moet je pakken hoor!

Super! Dat is fijn! Trek je het kolven? Heb je genoeg of ben je zeg maar de hele dag bezig?

Ja vond dat lullig om te zeggen omdat ik weet dat dit niet bij iedereen het geval is maar mijn productie loopt als een trein... Ik moet 7 x per 24 uur 20 min kolven. Maar Hanna heeft moeite om haar fles leeg te drinken teminste daarstraks weer... Het dus niet elke voeding... Wat dan weer in het puzzeltje past waarom het pas op dag 8 volledig mis ging.

Is niet lullig alleen hartstikke fijn dat het kolven goed gaat! Hier maken ze zich volgens mij ook meernzorgen om ons dan onze dochter en ze zijn harfdtstikke lief en motiverend dat wij ook onze rust pakken. Net gehoord dat omdat ze paar keernflesje heeft leeggedronken naar minimale intake mogen. Als ze dit 48 uur haalt mag ze maar huis. Ben benieuwd, hebben geen haast. Ook al doet ze er een week over, maar wrt fijn dat er perspectief naar huis komt.

Snap ik bij ons is het weer 2 voedingen knudde... Maar goed ik hoop dat ze nu gaan door pakken. Ze hapt lucht mee... En dat is het probleem vermoedelijk ik hoop dat iemand de oplossing weet want zo kan ze niet naar huis

Wel heel lief dat ze goed op jullie letten! En het zou idd fijn zijn om weer thuis te zijn zeg... hopen dat het bijna zo ver is🙏🏻😄