Fibromyalgie en zwangerschap

Ik heb ook fybromie allergie.. en ook last van m’n bekken. De tip die ik kreeg is veel lopen, stil zitten zal niet helpen. Succes 🍀

Fybro geen ervaring mee heb zelf wel aangeboren reuma en artrose (net iets erger) en is ongelooflijk pijnlijk allemaal!! Maar dit wist ik al van men 1e zwangerschap. Ook mijn weeen zijn enkel rug weeen dus dat ga je ook nog meemaken! Mijn schoonmama heeft wel fybro en 2 zonen gekregen zij had ook last maar zoals ze altijd zeggen fybro zit grotendeels in het hoofd (niet slecht bedoeld!!) maar misschien eens horen bij je huisarts of je er wat voor kan doen, tijdens zwangerschap mag je tegen pijn dafalgan en paracetamol nemen als je het niet meer houdt ikzelf bijt me door de pijn omdat ik medicatie haat! Hopelijk betert het bij je! Maar reken op een vermoeiende zwangerschap zou ik zeggen

Ik heb ook fibromyalgie en tot nu toe nog geen enorme klachten. Ik ben ook benieuwd hoe het gaat verlopen.

Net iets erger..? er zijn ook mensen met fibromyalgie die in een rolstoel zitten. Niet dat reuma en artrose niet erg is, maar volgens mij kan het qua pijn/heftigheid niet in een weegschaal gelegd worden..

dit zit niet grotendeels in het hoofd. ik vind dat je beledigende dingen zegt

Ik ben 19 en heb al 6 operaties moeten ondergaan om te vermijden dat ik verlamd zou zijn, moesten ze dit niet optijd hebben geweten had ik nu als 19 jarige in een rolstoel gezeten als een dode plant.. dit omdat door mijn reuma en artrose mijn botten en spieren verzwakken en afsterven.. ik ben in mijn rechter elleboog de helft van mijn botten kwijt, ik heb nog geluk dat de 1ste operatie gelukt was

ik heb ook fibro, dit is mijn 2e zwangerschap. de huisarts vertelde me tijdens mn zwangerschap 4jr geleden, dat het kan zijn dat je tijdens zwschap minder klachten kunt ervaren (ik!) of meer. dat heeft met de hormonen te maken. ik heb heel veel kwaaltjes, nu weer, maar qua fibro veel minder last en pijn. dit kwam pas terug tegen het eind vd zw.schap (heb tot 41+1 rondgelopen), daarentegen vond ik de eerste mndn met een baby en borstvoeding willen geven héél erg zwaar. toen kwam de pijn 3x zo hard terug, alsof je snel went aan minder tot geen pijn. het zet mij nu zelfs aan het denken of ik weer bv ga geven (toen 8mndn gedaan, mezelf helemaal weggecijferd, tot ik niet meer kon) of voor flesvoeding ga

Soms wordt fibromyalgie verward met artrose. Het verschil tussen deze aandoeningen is echter dat de klachten bij artrose worden veroorzaakt door het achteruitgaan en uiteindelijk verdwijnen van het kraakbeen, wat bij fybromyalgie niet het geval is. Wel vallen beide aandoeningen onder de verzamelnaam reuma. Zo zie je maar dat artrose eigenlijk heel veel erger is.. alleen weet niet iedereen dit. Bij fybro heb je pijn alleen pijn soms niet soms wel soms heftig. Bij artrose sterven je botten af. Hierdoor kan je dus verlamd raken en al zeker als het in je nek/rug zit. Daarom is reuma/artrose dus heel veel erger dan fybro snap je? Ik zeg niet dat het niets is.. mijn mama en schoonmama hebben het dus zie het elke dag wel zodat passeren maar toch er is een groot verschil..

Hallo, Ik heb ook fibromyalgie in een erge variant (zit geregeld in een rolstoel van de pijn en krachtverlies), heb een heel traject in het ziekenhuis gevolgd waarbij is 3 dagen in de week in het ziekenhuis was en intensief bezig was met het fitter maken van mijn lichaam. Helaas heeft dit niet geholpen. Ik ben 3 en half jaar geleden bevallen met 35 weken van een zoon. Die zwangerschap was vanaf het eerste moment al een en al drama en pijn. Zou 2 weken eerder worden ingeleid omdat mijn lichaam het niet langer zou volhouden. Maar mijn vliezen braken met 35 weken en heb hevige rugweeen gehad. Van begin tot aan de geboorte van de placenta heeft anderhalf uur geduurd. Heb daardoor een enorme klap opgelopen. Ik zou een ruggenprik krijgen maar daar was geen tijd meer voor en helaas ook niet voor andere pijnstilling. Ik ben nu weer zwanger, en heb vanaf week 6 al weer veel problemen en pijn. Ik weet wat me te wachten staat en hoop dat ik er deze keer beter mee om kan gaan en wel mijn pijnstilling kan krijgen tijdens de bevalling. Dat mensen over andere ziektes beginnen snap ik niet zo goed, dat was namelijk niet jou vraag. En het gaan lopen vergelijken of het ik heb iets wat erger is snap ik al helemaal niet. Ongeacht wat iemand heeft, het feit dat iemand iets heeft is al erg genoeg. En ieder ervaart het op zijn eigen manier. Laten we er niet één ik ben zieliger spel gaan doen want er zijn altijd nog mensen die veel ergere dingen hebben. Laten we blij zijn dat we mama's mogen en kunnen zijn!

Het zit inderdaad in je hoofd, maar niet op de manier hoe mensen denken dat het in het hoofd zit. Het is namelijk een probleem met de neurotransmitters. En mijn ervaring is dat paracetamol niet werkt tegen de pijn.. vaak alleen de heftigere pijn medicatie die wel werkt die je dus niet mag hebben tijdens de zwangerschap. De manier waarop je het nu brengt kan behoorlijk pijnlijk aan komen voor fibromyalgie patiënten aangezien ze al zo vaak niet gelooft worden of niet serieus genomen worden. Ik bedoel het ook niet verkeerd, maar misschien beter opletten wat je plaatst en hoe je het plaatst.

Jeetje, ik dacht dit topic even te lezen omdat een vriendin van mij fybro heeft, en ik misschien wat tips kon vinden.. maar wat een onaardigheid zeg, ben helemaal perplex. Dat we de ene ziekte met de andere gaan vergelijken, omdat het ene erger zou zijn. Denk dat je daarmee helemaal de plank mis slaat! Ieder ervaart iets op zijn eigen manier het is al erg genoeg dat iemand pijn heeft laten we dat niet met elkaar gaan vergelijken. Daar schiet namelijk niemand iets mee op. En daar vroeg de topic houder trouwens ook helemaal niet op. Ze vroeg of mensen met fybro advies konden geven. Moest dit toch even kwijt! Ik hoop dat jullie allemaal enigzins van jullie zwangerschap kunnen genieten❤️ en ik zou zeggen spread love not hate ❤️

Dat is wat ik ermee wil zeggen, het is neurologisch en daardoor zeggen ze dat het een hersen aandoening is maar des niet te min eh! Ik wou helemaal niets slecht erover zeggen maar ik wou gewoon schetsen hoe ik me voel alhoewel ik geen fybro heb maar wel iets gelijkaardigs, ik weet zelf ook wel dat een paracetamoleke totaal ni helpt! Maar wil zeggen we mogen nu niets zwaarder nemen ik nam normaal dafalgan codeine als het echt nodig was en soms zelfs zwaardere medicatie maar dat mag nu niet.. en ja heb het misschien wat fout geschetst maar heb echt respect voor jullie! Ik zie het dagelijks iemand met fybro want leef ermee samen.. dus ik kan wel echt geloven dat jullie zoveel pijn enzo hebben maar wou gewoon zeggen fybro nemen ze ook mee onder reuma en dermee wou ik vertellen dat ik dus reuma heb en dat dit uiteindelijk bij sommige enorm veel erger kan uitdraaien daarmee wil ik zeggen dat je door reuma/artrose verlamd kan worden als een dode plant en dat dat gelukkig niet kan met fybro dat wou ik zeggen met erger.. maar was niet slecht bedoeld! Ik heb ook echt respect voor jullie die fybro hebben want ik kan me er helemaal in vinden hoe jullie je soms niet moeten voelen en hoeveel pijn jullie wel niet hebben soms! Respect voor jullie en sorry voor het fout omschrijven!

Ja ik heb het fout verwoord maar wou het vergelijken omdat fybro ook mee onder reuma valt en daarom wou ik mijn ervaring met reuma/artrose vertellen maar wou helemaal niets slechts zeggen alhoewel ik het fout heb verwoord.. het spijt me hier voor!

Een ongeval van een paar jaar geleden zette mijn complete leven op zijn kop. Hersenletsel, hormonen die niet meer werkten en met de aanhoudende pijn aan mijn heup en been werd niks gedaan. Fibro werd er gezegd, leer er mee leven. Maar toch, altijd het gevoel gehad dat die conclusie niet klopte... Tot vorige maand eindelijk mijn gevoel werd bevestigd: een enorme scheur in mijn heup... Dus, geen fibro maar wél een enorme scheur met doorgaans mega veel pijn/krachtverlies/sensatiegevoel anders dan andere been, wat zelfs nu in de vroege zwangerschap anders lijkt te worden... Ik ervaar dat de druk voor mij nu iets prettiger is als normaal... Dus blijkbaar kan het ook andersom, hoewel ik snap dat pijn echt ellendig is, en dan “moet” je nog een tijdje en ik afvraag of het bij mij op langer termijn nog weer veranderd... Is het voor jou misschien een optie om een contact op te nemen met een osteopaat? Want fibro is niet altijd wat het lijkt. Door sommigen wordt de conclusie (helaas) getrokken omdat ze het zelf niet weten, terwijl er wel degelijk iets (anders) aan de hand is. Een osteopaat kan je vaak meer vertellen en ter plekke behandelen, bijvoorbeeld dat die pijn voortkomt omdat je organen niet goed samenwerken en verkeerde signalen afgeeft waardoor je pijnsignalen krijgt. Succes!

Precies dat! Ik heb ook al ruim 10 jaar de diagnose fibromyalgie en het is niet alleen spierpijn. Vermoeidheid en slecht kunnen concentreren en dergelijke zijn ook allemaal zaken die er voor mij bijhoren. Hoopte wat steun te lezen in dit artikel en vind het erg jammer dat dingen vergeleken worden. Zo zou je elke ziekte kunnen vergelijken met iemand die op sterven ligt. Dan valt alles altijd wel mee 🤷🏻‍♀️ Laten we lief zijn voor elkaar.. het is immers al een vreemde tijd voor iedereen op dit moment ❤️

Wat een boel reacties! Ik ga er van uit dat iedere reactie goed bedoeld is en we daarom maar wel lief moeten zijn voor elkaar haha🤭. Ik zelf heb echter alle therapeuten wel gezien de laatste jaren en het is echt fibromyalgie, mee leren leven, energie doseren etc. Ik had op iets meer specifieke tips gehoopt mbt de zwangerschap, misschien hele kleine simpele dingen. Probeer in ieder geval te blijven bewegen. Ik wens jullie allemaal een hele fijne zwangerschap toe, zeker in deze gekke tijd, geniet ervan en het beste gewenst voor de kleine ❤️

Heb jij 1 van ze?

Ik heb ook fibromyalgie en ik heb ook echt last van mn bekken, meer pijn in mn schouders en ook in mn knieën omdat ik al aankom. Echt geen pretje maar ik hoop dat het minder word door het ‘goede’ weer dat er aan zit te komen.

Ik heb ook Fibro en in mijn vorige zwangerschap juist veel minder pijn klachten. Het was een verademing. Ook na mijn bevalling en tijdens de borstvoeding ging het goed met me. Pas toen ik na een maand of 9 was “ontzwangerd” kwamen mijn klachten terug. Maar omdat ik nog steeds borstvoeding gaf niet zo heftig al voor mijn zwangerschap. Hormonen doen een hoop met je lijf. En tijdens je zwangerschap en na de bevalling blijven je hormonen veranderen. Ik hoop daarom echt voor je dat tijdens het 2e trimester het allemaal wat beter wordt. Ik gun niemand een zwanger met pijn en zonder pijnstilling. Wellicht kan je nog een hulp zoeken in alternatieve geneeskunde? Sterkte in ieder geval❤️