Gaan voor een derde kindje?

Niet met een 3e , wel met een 2e! Ik ben nu 37, mijn man 41. Dus wat is te oud?.. Na 10 jaar hebben we (lees ik) het huis moeten opruimen/uitruimen Mijn man heeft er heel erge moeite mee gehad dat ik een 2e wilde. Om de rede dat hij bang was dat ik het niet aan zou kunnen. (Na de 1e heb een postnatale depressie gehad en de 4 jaren daarna een depressie. ) Ik had ook nooit gedacht dat het weer goed zou voelen om nog een x moeder te worden. Mijn man bleef maar zeggen dat het de leeftijd was, die klepperende eierstokken 🤷‍♀️🙄 En al die praktische dingen opnoemen ook. Ik merk nu wel dat mijn man er heel anders instaat. Meer van: ja, jij wilde dit en zei; nu gaat het goed/nu kan ik het (zoiets). Vooral wanneer ze huilt ofc. Ik voel me heel goed! Alles gaat zoveel beter. Dus jah.. Het dilemma heeft wel plaats gemaakt voor een prachtig dotje dochter 💕🥰

Ik ben net mama van tweede geworden op mijn 38. Dus te oud ben je zeker niet ;-) hier kriebelt het ook voor een derde maar na twee keizersneden nog maar de vraag of dat mogelijk gaat zijn. Duurde ook altijd lang om überhaupt zwanger te worden. We’ll see. Sowieso moet ik eerst nog 6 maanden herstellen van de keizersnede

Mijn vriend en ik wilden altijd graag 3 kinderen. We hebben nu een zoontje van 3 en een doxhter van 1 maand. Helaas zit een 3e er niet in omdat dat lichamelijk voor mij niet verantwoord is. In tegenstelling tot andere vrouwen is mijn lichaam niet gemaakt om zwanger te zijn. Zwanger worden kan wel maar ik kan het niet aan. Dat is ons dilemma. Waarschijnlijk is het gewoon gelukkig zijn met 2 gezonde kinderen. En dat is ook goed.

Ja! Hier net een dochter van bijna 4 weken. Ik ben bijna 40 en heb een zoon van 11 en een dochter van 7. Door endometriose altijd vruchtbaarheidsproblemen gehad, paar jaar geleden onze kinderwens de deur uit gedaan...maar het bleef kriebelen... Toch nog een ivf poging gedaan en bij tweede plaatsing was het raak! Hel van een zwangerschap gehad, ik wil nooit meer zwanger zijn. Maar we hebben wel een prachtige dochter, een wonder kind!

Hier is de 2e nu 3 weken oud en we hebben ook flinke gesprekken gehad voordat we de knoop door hakte. Mijn man wilde niet perse en ik wel. Het kwam gewoon opeens terwijl ik altijd heb gezegd dat 2 genoeg was. Mijn andere kinderen zijn net 5 en bijna 3. De auto was ook een bezwaar hier maar we zitten er alleen in t weekend met zn 5e in. Op den duur komt er wel een andere auto want mn oudste zoon in t midden past niet eeuwig daar tussen in nee. Een iets bredere auto zou fijn zijn dus. Verder moesten we de zolder verbouwen dus dat hebben we deels gedaan. Alle andere bezwaren voelde we niet zo. Ik denk dan als je het kan betalen, het lichamelijk kan en je wil.. waarom niet? Kan me niet voorstellen dat er spijt komt van een kindje dat wél gekomen is. En of het financieel kan bedoel ik alleen mee dat een ieder dat zelf kan bepalen he. De een wil merk kleren en de ander niet. De een koopt graag alles nieuw en de andere niet. Dat zijn je eigen invullingen. Wij hebben beide een stabiele baan en een prima inkomen. Speelde wel mee in onze keuze. En ik ben 30 geworden tijdens deze laatste zwangerschap en mijn man is 34

Uh de 3e bedoel ik dus

Voor ons was ons 3e kindje geen 'bewuste' keuze. Maar een speling van de natuur. Onze kansen op natuurlijke zwangerschap zijn heel klein, bijna nihil. Onze 2 dochters zijn dan ook uiteindelijk via ICSI verwekt en met hen voelden wij ons meer dan compleet. Ondanks onze kleine kans, stonden we dus in maart wel met een positieve test in handen. Die 'praktische bezwaren' hadden we in het begin ook, ik zou 36 zijn als ik moest bevallen, manlief 37. We hadden geen kamer meer over. Maar tja, dit cadeautje konden we niet negeren en uiteindelijk is alles op zijn pootjes terecht gekomen.

Wij hebben met een 3 de ook getwijfeld maar zijn super blij dat we toch nog een 3 de prachtige zoon gekregen hebben!!! We hebben nu het gevoel dat ons gezinnetjes compleet is en zijn echt gelukkig ❤️🥰

Dankjewel voor je verhaal. Ja financieel is geen probleem en lichamelijk denk ik ook niet. Ik heb wel het hypermobiliteitssyndroom, waardoor een zwangerschap zwaar is voor mijn lijf. Maar nu ik voor en tijdens deze 🤰 veel getraind heb, is het allemaal heel goed gegaan.. na de bevalling van m'n eerste heb ik wel een periode spijt gehad. Ik kon niet meer staan/lopen/m'n plas ophouden/draaien in bed en ik had heel veel pijn elke dag en heel de dag. Deze 🤰 en bevalling is dus echt een hele goede ervaring, ik heb gelukkig nu geen van alle eerdere klachten 😊.

Hier ook een derde van twee weken oud nu. Nooit gedacht de wens te hebben voor een derde kindje (zag mezelf altijd als moeder van twee). Na een tweede makkelijk meisje (in tegenstelling tot eerste) begon het ineens toch te kriebelen. Leeftijd speelde bij mij wel mee (nu 36), zo van als ik het wil dan wel nu. Maar willen we het? Inderdaad vooral praktische bezwaren maar niets wat niet op te lossen is. Voor we het er goed en wel over eens waren was ik zwanger. Nu gezegd met een heerlijk kindje en voel me helemaal compleet, een gevoel wat ik na de tweede niet had. Dus lang verhaal kort; ik zou zeggen als de bezwaren vooral praktisch zijn dan vooral jezelf er niet door tegen laten houden :)

Dat denk ik ook, dat ik denk dat je geen spijt krijgt van een kindje en dat al die praktische bezwaren tot op zekere hoogte oplosbaar zijn. Onze auto is ook net te klein, zoon van 11 past precies in het midden, maar niet voor lange ritten. Nog even doorsparen!

Wat een mooie wending dat jullie nog een wondertje in jullie armen mochten sluiten 💖 veel geluk

Mijn verhaal is bijna identiek. Ik ben nu alleen 39. Heb ook 2 spoedkeizersnedes gehad. Bij de eerste een PND gehad en nu ging alles super. Hierdoor twijfel ik ook heel erg. Bij de 2de duurde het vrij lang voordat ik zwanger was, we zijn net niet begonnen met IUI.

Te oud? Wij hebben ons 2e kindje nu net en ik ben 36 en mijn man 40. Dus te oud ben je zeker niet

Bij mij zelfde verhaal! Ook twee keizersnedes. Alleen nog 37 😉 Wilde er altijd graag 3, maar uiteindelijk 5 jaar en twee kindjes (en miskramen) verder.. Dus nu vraag ik me ook af of we het moeten gaan proberen. Misschien moeten we ook gewoon blij zijn met twee gezonde kindjes. Wat ga je jezelf op de hals halen als dat straks niet het geval zou zijn..? Ben ook bang dat we straks teleurgesteld worden als het niet lukt, misschien moeten we dan gewoon niet meer in die situatie komen en tevreden zijn met wat we hebben. Een prachtzoon en -dochter is al zo’n groot cadeau!! Bij mij zeggen ze na elke keizersnede sowieso 1 jaar herstellen ipv 6 maanden.

Mijn oudste is nu bijna 10 jaar toen zij geboren werd zei ik altijd nooit meer kinderen.. nu 10 jaar verder heb ik er 4 😆 en zal niet zeggen dat kindje 5 en 6 ook nooit zullen komen 😚😚 Ikheb bij mijn oudste een ks gehad.. de middelste is mijn bonuszoon woont fulltime bij ons.. mijn jongste dochter is ook met ee ks geboren Mijn jongste zoon is de 27ste vaginaal geboren. En met beide 3 bevallingen ben ik snel opgeknapt maar bij de jongste liep ik die avond alweer 😂

Dank je wel ❤

Het zou toch prachtig zijn als het je gegunt is! Ik weet dat onze zoon enigs kind zal blijven omdat het al een gigantisch wonder is dat hij er is!

Ik ben 35 en mijn man 40. Wij hebben nu 1 kindje en mijn man wil er geen meer. Gezien mijn geschiedenis is het goed zo.

Dat zeker, elk kindje in een wonder 💖