Geboortetrauma

Wow wat een bijzondere ontdekking! Ik kan je er geen tips over geven... maar kan in mijn ogen bijna geen toeval zijn 🙊 Succes!🥰❤💪🏻 Hopelijk komt de rust snel!

Ik kan helaas niet helpen maar jeetje je hebt flink wat meegemaakt zeg. Het klinkt wel alsof jullie je mannetje al goed hebben ontdekt en fijn dat het stukken beter gaat! Onze kraamverzorgster vertelde toevallig dat ze met enige regelmaat meemaakt dat baby’s onrustig zijn rondom het tijdstip van geboorte. Dus als je het haar zou vragen zeker geen toeval. Veel sterkte met jullie verdere zoektocht en ik weet zeker dat het jullie samen gaat lukken 😘

Ons meisje is na 3 keer persen (ongeveer 15 minuten) rond 17.15 geboren, (normale bevalling, geen complicaties). wij merkten toen ook dat ze rond 17-19 uur erg onrustig en huilerig was dagen/weken achtereen, tot ook mijn vader zij; is het niet de tijd van geboorte. Ik denk dat dit inderdaad mogelijk is, mijn kraamzorg vertelde hier ook over dat ze dit vaker gezien had. Ik heb verder geen tips, maar hoop het beste voor jullie 🥰

Ik zie hier zeker wel een duidelijke link met de bevalling en het is mijn inziens geen toeval. Over wat je hier omschrijft heb ik eind vorig jaar iets gelezen (volgens mij was het een artikel van ouders van nu op facebook, weet het alleen niet meer zeker). In het artikel wat ik had gelezen werd er, naast het trauma, ook gesproken over een therapeut die de bevalling met een kindje nabootste via de handen van de therapeut. Deze therapie had het betreffende kindje goed geholpen. Je zou eens kunnen googlen op baby therapeut. Veel succes!

Jeetje wat zal dat heftig zijn geweest voor jullie allemaal! Ik heb van mijn coach geleerd om te praten over de bevalling als je kleine bij je ligt te slapen. Vertellen hoe jij het vond, wat jouw angsten waren, dat jij het (waarschijnlijk) heel naar vond dat jullie niet meteen mochten knuffelen, enz. En dan ook praten over: ik kan mij voorstellen dat het voor jou.... Je moet dit wel eigenlijk het liefst elke avond doen. Verder heb ik zelf op mijn opleiding geleerd om een zeester massage te geven. Dan ligt je kindje op z'n buik. Je ene hand houdt continue contact met de plek waar aan de voorkant de navel zit. Dan ga je met de andere hand zachtjes richting zijn ene arm en weer terug naar " de navel" dan naar de andere arm en weer terug. Helemaal tot zijn vingertjes en teentjes. Dan naar het ene beentje en weer terug dan naar de andere en weer terug. Dan naar het linkerarmpje en weer terug doorschuiven naar het linkerbeen. Dat doe je ook rechts. En dan linkerarmpje en rechterbeen en andersom. Je mag van hand wisselen, maar hou altijd je hand bij het navel gebied. Zo leert je kind fysiek contact te maken van het puntje van zijn vingers en tenen naar de navel waar het allemaal begon. Als je kindje het niet fijn vindt kan je dit ook gewoon doen als hij op zijn rug ligt. Wellicht heb je er iets aan. En als je zelf veel last hebt van de bevalling zou ik zeker EMDR therapie aanraden. Dat is trauma verwerking. Sterkte en succes!

Wat rot voor jullie. Ik denk dat mijn zoon en ik allebei een trauma hebben over gehouden aan de bevalling. Ik ben ingeleid, had weeënstorm, ruggenprik, weer weeënstorm, inzet van vacuümpomp mislukte en vervolgens spoedkeizersnede. Hij had geen goede start en heeft zuurstofkap nodig gehad. Ik zag hem pas na een paar uur. Ondanks dat hij geboren is met 38+6 weken, heb ik continu nog het idee dat hij in mijn buik wilde blijven. Nu zelfs nog. Hij wil alleen door mij getroost worden, slaapt alleen maar op mij en volgt mij continu met zijn ogen (al vrij snel na geboorte zelfs). In het begin hadden wij ook een huilbaby vooral in de avonduren. Rond 22u begon het en stopte vaak pas rond 1 uur. Ik mocht rond 22 u persen en hij is om 00 34 geboren. We zijn 2x bij de osteopaat geweest. Mogen nu helaas niet vanwege corona. Enige dat ik heel belangrijk vind is hem geven waar hij zo'n behoefte aan heeft. Ik neem hem dus vaak bij me, knuffel hem veel, praat veel tegen hem, probeer zsm zijn behoeften te vervullen (dunstan baby huiltjes helpen ons hierbij). Veel mensen om ons heen zeurden erover dat we hem na bijna 4 maanden nog niet in zn eigen bed hebben met zijn slaapjes. Als ze bij ons zijn zien ze hoe mijn zoon zich gedraagt en dan komen ze er direct van terug. Ik heb nu geluk dat ik altijd thuis ben, zodat ik hem ook kan geven wat hij zo nodig heeft. Ik ben ervan overtuigd dat hij uiteindelijk zich ook veilig genoeg gaat voelen om zelfstandig in slaap te vallen en in een bedje ipv op mij. Alleen wil ik dat pas wanneer hij er klaar voor is. Ik ga hier niks in forceren. Mijn behoeften vroeger als kind zijn niet altijd vervuld, waardoor ik nu zelf met grote regelmaat vastloop. Dit wil ik niet voor mijn zoon. Ik vind het al knap dat je het ziet en herkent. Dit zorgt er ook voor dat je makkelijker in jouw kind zijn behoeften voorziet. Ik denk dat dat nu het enige is wat je kan doen. En naar de osteopaat gaan na de lockdown.

Wat een bijzonder verhaal. Heb wel eens gelezen dat baby's zeker ook mentaal 'iets' kunnen overhouden aan de bevalling (ik heb zelf een stortbevalling van net geen anderhalf uur gehad en vermoed ook al een tijdje dat mijn zoontje daar mentaal last van heeft), maar dit met die tijden is wel heel specifiek en ik zou het zeker geen toeval noemen (geloof ik sws niet in, alles gebeurt met een reden). Wat je er aan zou kunnen doen, geen tips helaas. Op zoek naar een traumatherapeut? Wellicht kom je ergens bij iemand uit die ervaring heeft met baby's. Hoe dan ook, veel sterkte ❤

Zeker een bijzonder verhaal. Ik kan me voorstellen dat dit niet iedereen aanspreekt maar ik heb een healing laten doen bij mij zoontje. Dit kan ook op afstand gebeuren. Ik hoefde niets te doen, zij belde me na afloop en het was echt ontzettend bijzonder om te horen wat mijn zoontje haar had kunnen vertellen zonder dat ze hem ooit in het echt heeft ontmoet. Ze heeft ons echt heel goed kunnen hekpen. Voor mensen die interesse hebben: https://dagmarvandoorn.com

Ongelooflijk hoe bij sommige moeders de bevalling verloopt. Zoveel pech hebben, ik vind nog steeds wonderbaarlijk dat sommige vrouwen nog thuis durven te bevallen. Lees nu je verhaal en denk terug aan mijn bevalling. Mijn zoontje is om 3:54 uur is geboren. Tijdens de zwangerschap werd ik vaak precies om 04:00 uur wakker, vond toen heel bizaar waarom extract om4:00 uur? Nu ik je verhaal lees, blijkbaar is dat de tijd van mijn kind geweest die mij toen al in de buik wakker maakte:)))

Hoe bedoel je dit? Als het kindje op zijn/haar buik ligt, dan kan je toch niet aan de voorkant masseren? Of masseer je de achterkant van het kindje?

Sense in Tilburg is open. Daar gaan wij naar de osteopaat.

Jeetje ja dat kan bijna geen toeval zijn. Ik weet het een en ander over (latere) trauma's en weet uit deze lessen dat trauma's al in de buik kunnen ontstaan dus tijdens een geboorte en alles daarna zeker. Ik weet niet wat je er aan kan doen. Het patroon doorbreken. Misschien iets anders dan anders doen voor het tijdstip waarop het 'mis' gaat. Normaal gesproken is er een trigger voor een trauma. Als het de tijd is, is dat wel heftig want de tijd veranderd niet.

Bedankt voor de reacties! Geloof zelf ook niet in toeval, maar wou mezelf ook niets in het hoofd halen. Ook echt waardevolle tips, voor mijzelf heb ik al veel hulp ook emdr, maar kon zo weinig vinden over hoe je een baby kan helpen als het niet een fysiek probleem is, dus bedankt voor de tips hier

Ha... mijn dochtertje is om 5.13 geboren en ze wordt meestal rond 5.00 even wakker.. nooooit over nagedacht!!🤔

Geinig hier 8:09 geboren en meneer meldt zich altijd s ochtends tussen 8 en 9 voor zn voeding

Misschien al is geprobeerd je zoontje om 10 uur met alleen een pamper aan op je blote borst/buik te leggen? Geen idee of dit zou helpen maar was mijn eerste gedachte na het lezen van je verhaal. 😄❤️

Ik zou zelf niet te veel op deze manier denken. Je maakt jezelf helemaal "gek". Mijn moeder heeft 4 kinderen gehad en ze zei dat we allemaal een paar huiluurtjes per dag hadden. Ze gaf ons genoeg drinken, schone luier etc en als het huiluurtje begon legde ze ons in bed en ging gewoon het huishouden doen. M'n broertje en ik schelen ruim 12 jaar en ik herinner me het huiluurtje ook nog heel goed. Het was op een gegeven moment gewoon weg/over. Mijn moeder heeft trouwens alle kindjes op natuurlijke wijze thuis mogen krijgen zonder complicaties. Mss fijn om in gedachten te houden dat de huilpiek rond 4 maanden ligt en daarna drastisch minder wordt 😘💖

Dat klikt heel erg interessant! Mijn zoontje is met spoed gehaald via een keizersnede en heeft zuurstofgebrek gehad bij de geboorte. Hij heeft constant veel spanning in zijn lichaampje en kan niet zonder mij. Denk je dat die vrouw daar ook iets in kan betekenen?

Ik denk het wel, ze kan bepaalde ballast bij hem wegnemen en wat mij vooral ook heeft geholpen is dat ze kan communiceren met hem en zijn boodschappen kan doorgeven. Zee kan doorgeven wat hij last van heeft een waar hij behoefte aan heeft.

Omg ...mijn is geboren rond 22u30 en dat is altijd het uur waar ze de vorige 2 maand enorm van streek was 🤣 nooit aan gedacht! Maar dat is nu over gelukkig !