Geweigerd van school

Ik zou zeker voor een andere school gaan. Dit is zeker niet een gangbare manier van communiceren en zegt naar mijn mening veel over de school. Ik heb dit zelf nog nooit zo meegemaakt. Ik heb ook een druk, karaktervol ventje thuis maar gelukkig hebben wij een school getroffen die juist graag meedenkt in plaats van alleen maar beren op de weg zien. Toen mijn zoontje 2 werd ging hij naar de peuterspeelzaal. Vanaf het begin daar al slechte communicatie en veel negativiteit. Na een paar maandjes besloten over te stappen naar een ander en geen moment spijt gehad. Het was zoveel leuker daar!!! En heeft mn zoontje zoveel goeds gebracht. Dus mijn tip is, volg je gevoel. Als die school het niet is, dan lekker naar een ander.

Jeetje zeg! Vooral de manier waarop het gaat klinkt enorm vervelend. Dit hoort een juf toch gewoon gelijk te bespreken als ze ergens zorgen over heeft met het wennen. Misschien kunnen ze bij het consultatiebureau of de gemeente helpen hiermee? Wij hebben door hun hulp nu wekelijks jeugdhulp van Icare die helpt met de ontwikkeling van onze dochter. Dat lost het probleem bij jullie natuurlijk niet op, maar daar zullen ze vast meer ideeën hebben. Heel veel succes ermee!

Ja wij hebben op de opvang destijds altijd hele goede banden gehad met sommige leidsters. Eentje was soms een beetje mopperig maar echt later gek met hem geworden. Maar eentje, waar hij ook echt meer dan een jaar ook niet bij op groep heeft gezeten kwam opeens een paar maanden geleden op zijn dagen werken. Tussendoor van haar ook regelmatig gemopper gehoord. Dat terwijl het eigenlijk ook best goed ging. Ik baalde dus dat zij de warme overdracht zou doen. Tijdens dan gesprek haalde ze ook allemaal oude koeien uit de sloot. Dingen die er helemaal niet meer toe deden en vroeger een zorg waren. Maar goed ik denk dat zij het flink verpest heeft voor ons. De school waar hij aanvankelijk is ingeschreven zit in hetzelfde gebouw als de opvang. Dus we zijn ook bang dat er op de voorhand negatief is gesproken over onze zoon. Wat ik zei, hij is alles behalve makkelijk. Maar hij gaat juist zo vooruit de laatste weken en hij heeft gewoon eigenlijk geen eerlijke kans gehad. Wij gaan dus zeker de andere school proberen. Maar ik kan al wel sinds vorige week janken.

Ik heb de juf niet eens gesproken. Alleen even bij het brengen. Wat overigens elke keer heel soepel ging. Hij ging de ochtenden meelopen op de dagen dat hij naar de opvang was. Dus werd door de leidsters opgehaald. Die moesten hem wel iets eerder ophalen dan de bedoeling was omdat hij echt even moest wennen. Maar ik heb van de juf en de intern begeleider niks gehoord van hoe het nou eigenlijk ging die wenmomenten.

Het doet ons vooral erg veel pijn omdat hij niet eens de kans heeft gekregen. Maar ook dat ik, zoals gisteren, nu weken lang zijn broertje 3 keer in de week naar de opvang zal moeten brengen waar hij ook altijd met plezier heen ging, maar het de oudste moet weigeren. Keer op keer hem naar huis moet nemen, met zoals gisteren weerstand omdat hij het niet snapt dat hij mag maar er ook geen alternatief is. Maar ook het later weer moeten halen van de jongste met weer dezelfde weerstand. Want eigenlijk wil de oudste nog spelen want dat heeft hij die dag ook gemist. Een proces van dit 3 keer in de week voor 1,5 maand lang wat naar mijn inzicht hem een grote stap terug laat doen in de sprongen die hij nou deed de laatste weken. Maar ook een weerstand die je bewerkstelligd die alleen maar groter gaat worden. De school zegt het beste met h voor te hebben. Maar het voelt juist alsof wij met een blok aan ons been de komende weken boven water moeten komen. Met God mag weten wat voor een nasleep. Ik ben echt woest en heb er echt slapeloze nachten van en dan nog de mogelijkheid om mijn werk uit te oefenen die erg in de weg wordt gezeten. Want hoe met mijn zoon die geen opvang heeft.

Jeetje wat een ontzettend rot verhaal! Echt heel naar... ik heb niet echt advies helaas. Maar naar deze school zou ik mijn kind dan al niet meer willen brengen..

Willen we ook niet. Maar ze brengen ons wel in een rot pakket. De vraag is of hij nog echt ingeschreven staat, want dan schijnt het nogal wat werk te kosten de inschrijving om te zetten. Maar dan heb je wel recht op zorgplicht en zouden zij er in de tussentijd voor moeten zorgen dat hij wel opgevangen wordt. Maar is ie niet ingeschreven dan moet ik dus weer van voor af aan beginnen en daar kan hij sowieso pas vanaf begin januari beginnen, maar de vraag is dan of hij in de tussentijd even naar de opvang kan daar.

Waarom vonden ze na de wen ochtenden dat hij niet op de school past?

Ik zou als eerste een gesprek aanvragen. Welk gedrag was er dat hij niet op school past, anders dan kinderen die eerste dagen spannend vinden. Ik zou eigenlijk voorstellen nog een paar halve dagen te doen. Dan wel zelf ook vrij nemen dat pappa of mamma achterlangs zijn en niet op wendagen ook nog naar kdv, dat lijkt mij heel vermoeiend voor kind. Zou wel openstaan voor de input. Wij hebben zelf hulp gezicht via het consultatiebureau em doorverwezen naar pedagoog. Geen ons handvatten om met bepaald gedrag van haar om te gaan. En kunnen haar hiermee helpen zodat haar temperamentvolle buien beter behapbaar zijn en oom voor haar haar emoties wat beter snapt.

Wij hebben eigenlijk niet echt info gekregen wat er tegenstaat in het gedrag. Wat ik van de leidster van de opvang begreep was dat hij moest wennen aan de nieuwe routine. En het soms lastig vond daarin mee te gaan. Maar verder kwam hij heel makkelijk mee het lokaal in, hoefde hij niet te huilen toen ik wegging en ging hij bij de tweede keer ook al heel goed met de juf mee een boekje pakken. En hij wilde ook de dagen eromheen heel graag naar school ipv de opvang. Dus dat lijkt mij ook positief. Laat ik ook voorop stellen dat wij het beste voor hem willen en hulp niet in de weg willen zitten. Maar ook dat wij deze reactie om hem te weigeren erg overtrokken vinden met deze minimale momenten dat hij heeft kunnen wennen. Wij vinden dan ook dat hij niet genoeg kansen heeft gekregen. Maar ook dat er niet goed genoeg gekeken is hoe hij zich op dit moment snel ontwikkeld en teveel naar problemen in het verleden is gekeken. Kijken wij namelijk naar het observatie formulier dan zien wij scores die eigenlijk wel erg goed zijn

Hoe gaat het nu? Hebben jullie al contact met de school gehad en een beslissing genomen?

Hoe is t?

Helaas nog steeds thuis. Wij hebben meerdere keren aangegeven hem naar de montessori te willen in de buurt. De school deed daarin een lange tijd niks en liet ons contact zoeken. Waarbij vanuit de montessori aangaf dat dit niet zo werkt. Waarbij een paar weken geleden de montessori opeens aangaf meerdere keer aan ons gezegd te hebben geen plek voor hem te hebben. Nou ik weet niet hoe hún communiceren, maar dit is niet wat wij eruit op hebben gedaan. Daarna nog bij een andere reguliere basisschool geprobeerd, maar helaas zaten ze daar al aan de max met zorg behoevende kinderen. Plus die hebben een lerares die echt net van de opleiding afkomt. Dus toch ook even contact gezocht met speciaal basis onderwijs. Maar daar enorme last van de oren bij mijn zoon (paar dagen later met spoed nieuwe buisjes geplaatst) was hij erg opstandig. Waar ze dus zeiden dat er eerst via CJG en een jeugdarts moet worden uitgezocht wat onze zoon nodig heeft. Dus dat is weer lekker, het CJG vertrouwen wij niet en de jeugdarts waardoor hij onderzocht zou worden hebben wij ook altijd een naar gevoel omdat hij daar ook altijd al komt bij de afspraken bij het CB. Het is echt naar allemaal. Want onze zoon wordt er steeds slechter van. Je merkt dat hij het sociaal zwaar heeft door het missen van spelen met andere kinderen en het activiteiten die normaal vanuit de opvang waren. Hij krijgt het steeds zwaarder als ik zijn broertje naar de opvang breng of ophaal. We houden zijn jongste broertje ook de hele vakantie thuis. Terwijl wij normaal ze toch ook wel het regelmaat gunnen. Maar zijn broer vindt het te fijn zo. Wij zijn echt helemaal klaar met de situatie en gaan na de vakantie ook serieuze juridische stappen ondernemen. De school heeft ons vanaf het begin af aan bewust tegengewerkt. En we hebben contact met een psycholoog die bij mijn moeder in de straat woont. Die hebben het hierover gehad en die gaat ook naar het verslag van het CJG kijken. Het blijkt namelijk blijkbaar regulier te zijn dat als een school een kind niet wilt dat ze bewust een vernietigd rapport op laten stellen. En aan de manier waarop die rapport naar voren komt en de schrijfstijl is het duidelijk merkbaar dat ze hem niet wilde. Er staat bijvoorbeeld in dat onze zoon z’n gezicht afveegde met z’n mouw nat het eten op de opvang. Waarbij ik de vraag dan in m’n hoofd heeft, krijgt hij dan een alternatief aangeboden. Ik heb serieus nog nooit een kind daar op de opvang met een servetje gezien…

Ik heb een nieuwe reactie geplaatst ;-) wij worden aardig opgeslurpt in dit proces….

Is een second opinieonderzoek mogelijk bij andere arts/pedagoog/kinderpsycholoog? Als elk kind dat z'n mond aan z'n mouw afveegt niet naar regulier onderwijs kan wordt het druk. Mijn dochter van 4 deed dit zojuist nog naast mij op de bank met doek voor haar neus... maar lijkt me dat het om grotere zaken gaat dan zo'n detail. Hebben jullie een zorgmedewerkers die jullie wel vertrouwen? Jullie zijn natuurlijk zelf niet onafhankelijk (en dat hoeft ook niet!) maar misschien kan een onafhankelijke zorgmedewerkers die jullie vertrouwen wel de balans opmaken en toelichten waaronder welke keuzes zijn gemaakt.

Nou het gaat natuurlijk niet om dat kleine stukje. Het is vooral helaas de taalontwikkeling die pas met twee jaar leeftijd echt is begonnen, maar wel op dit moment een in hoge snelheid ontwikkeld. Maar ook een stukje gedrag, als in omdat hij zich een lange tijd niet goed genoeg kon duidelijk maken (had constant oorproblemen en pas met twee jaar buisjes) heeft hij daardoor een frustratie opbouw gekregen. Ook is hij erg perfectionistisch dus dan maakt het erg lastig dat hij buiten thuis om niet kon oefenen in de dingen die hij wel goed kan. Zoals het alfabet van voor naar achter in NL en Engels en tellen tot 100 plus al veel woorden lezen en schrijven. Dat is iets wat hij om te compenseren graag en fanatiek wilt leren. Thuis geven we hem daar wat ruimte in voor het zelfvertrouwen, maar ook met de extra begeleiding dat hij zin technisch ook sneller ontwikkeld. Op de opvang deden ze daar niks mee. Ook wil hij graag gesprekken aangaan met volwassenen, zoals tijdens de observaties dat hij contact zocht met de professionals. Iets waar ze volgens mij ook niet mee om konden gaan. Maar hij wilde wel graag een gesprek aangaan, maar gaven dan geen serieuzen antwoorden. Dus dat mond afgeven is niet het hoofd probleem. Maar als je dat in een observatie benoemd waar alleen de negatieve of opvallende zaken worden benoemd, dan denk ik dat is wel muggenziften.

Mee eens, dat ze überhaupt zoiets benoemen in zo'n rapport. Houdt je bij de dingen waar het om gaat. En meestal benoemen ze ook juist de dingen waar ze zien dat kind wel energie van krijgt. Bij onze dochter bijvoorbeeld fysiek actief zijn (dansen/fietsen etc). Dat is ook een belangrijke waarneming. Sterkte met jullie zoektocht.

Ik heb je een vriendschap verzoek gestuurd. Wil in prive wat delen met je

Ik heb het geaccepteerd