Hoi lieve mama’s,
Mijn dochter wordt in nov 3 jaar. Ze heeft er sinds juni een broertje bij. Sindsdien hebben we wel wat meer te stellen met haar wat natuurlijk wel logisch is. Ze is lief voor haar broertje maar ze is een stuk pittiger geworden qua karakter. Ze heeft altijd enorm goed geslapen. Vanaf baby af aan al. Vanaf 4 maanden de co-sleeper uit en op haar eigen kamer. Sinds een half jaar een peuterbed in een nieuwe kamer wat ook gelijk goed ging. Ze is sinds 2 maanden zindelijk overdag. Ging gelijk goed. We hebben een nieuw huis gekocht wat ze eigenlijk heel leuk vind. (We wonen er nog niet) Nou is ze sinds een week of 4 heel vaak wakker snachts. Ze komt zelf haar bed nooit uit en schreeuwt dan echt alles bij elkaar. Geeft niet echt een reden.. soms wilt ze water dan zoekt ze haar knuffels. Wij slapen hierdoor soms echt maar 4 uurtjes met allemaal onderbrekingen. Ons zoontje wordt er van wakker en wij natuurlijk ook. Moeten continu naar haar toe. Afgelopen 3 dagen waren we het zo zat dat we haar bij ons genomen hebben vanaf 5 uur in de ochtend. Dan zijn we al een keer of 10 gelopen. Dit hebben we dus nog nooit eerder gedaan. We zitten echt met onze handen in het haar en weten echt even niet waar we nog goed aan doen. Soms worden we boos… soms proberen we haar te sussen maar eigenlijk niets helpt. We zijn echt heeeeeeel erg moe en dit gaat eigenlijk ten koste van alles… Nu las ik wel over een slaapregressie met 3 jaar alleen zij heeft van geen enkele regressie last gehad. Zijn er meer mama’s die dit nu ervaren met jullie kindjes? Eventueel tips? Dankjewel alvast!