Herstel bevalling

War heftig. Bedoel je fysiek herstel of mentaal (of beide)?

Beide. Zelf heb ik vanaf het begin al psychische hulp, omdat er complexe ptss is ontstaan. Waardoor mijn lichaam minder snel hersteld Zelf heb ik geen idee naast psychische hulp wat nog meer zou kunnen helpen. Naar het verlies van veel bloed.

Ik heb na mijn eerste bevalling een heel lang herstel gehad, bevalling zelf was prima geen complicaties of iets dergelijks, maar mijn lijf dacht daar compleet anders over. Ik ben uiteindelijk naar een natuurgeneeskundige geweest en zei heeft mijn enorm geholpen. Ik weet niet waar je woont maar ik ben bij high care 3000 geweest in Ravenstein. Het was elke dag aanpassen en worstelen om de dag door te komen, alles deed zeer en ik was doodmoe. Succes hopelijk kan je iets vinden wat voor je gaat werken. 🙏🌷

9 liter bloed dat is veel. Dan heb je vast ook een andere eerste ontmoeting met je kindje gehad dan verwacht. Zijn jullie ook daarna nog opgenomen geweest in ziekenhuis? Ben je ju nog onder controlle van bijv gynaecoloog of huisarts voor je fysieke klachten? Mijn bevalling was op een totaal andere manier zwaar voor mij. Deze kwam onverwacht eind week 34 en bleek ook nog stuit. Mijn fysieke herstel ging goed maar zijn 2 weken opgenomen geweest voor Merel. Door alle omstandigheden heb ik postnatale depressie gekregen. Ook heb ik tijd angststoornis gehad dat ik niet meer durfde te slapen en bang was voor extreme pijn omdat ik redelijk snel na bevalling galblaasaanvallen heb gehad en daarna operatie. Ik ben nog steeds onder behandeling psycholoog en gebruik antidepresiva. Het gaat nu inmiddels wel beter. Maar ben pas sinds deze maand weer fulltime aan het werk (tijd lang niet in staat geweest te werken en daarna opbouwen met ups en downs). Hiervoor heeft voor mij veel praten geholpen met psycholoog, huisarts, consultatiebureau, maar ook familie, vrienden en collega's weten er van en hebben erg lief gereageerd. Toen ik er aan toe was vond ik het ook fijn verhalen van anderen te lezen of podcast te luisteren. Dit gaf herkenning. Sterkte!

Hoi, jeetje wat een heftig verhaal heb je. Misschien kan je eens vragen of ze uitgebreid bloedonderzoek willen doen naar je ijzerstatus ( oa Hb, ferritine, transferrine) en vitaminen (B1, B6, B11, B12, D) verder wil ik je heel veel sterkte wensen met je herstel.

Hier ook lang herstel, pas vanaf afgelopen januari pas volledig aan het werk... Waar loopt je tegenaan? Ik vond vooral dat het mij niet lukte om 'normaal te functioneren' (werken, gezin en huishouden) enorm frustrerend. Het maakte me verdrietig en boos, waarom lukte het mij niet en anderen wel terwijl ik keihard mijn best deed? Toen ben ik tegen mezelf gaan zeggen dat ik niet meer kon doen dan m'n best en het niet sneller ging dan snel. Die 'mantra' heeft me enorm geholpen🙂

Hoi, herkenbaar! Wat heftig jou bevalling. Ik had geen complicaties maar wel een hele lange (26 uur) en zware bevalling gehad. Ik was ook erg uitgescheurd wat heel langzaam genas en ik nog wel 6 maanden pijn aan heb gehad. Vond het fysiek en zowel mentaal echt zwaar. Ik weet nog steeds niet of ik nou een post natale depressie had of dat het een soort ptss was van de bevalling. Ik vind het nog steeds heel lastig om aan de bevalling terug te denken, ondanks dat ik wel een aantal sessie EMDR (traumatherapie) heb gehad na de bevalling. Hetgene wat mij het meest helpt is sporten. Daardoor krijg ik energie en ook weer vertrouwen terug ik mijn lichaam. Ik sport met een soortje klasje bij mominbalance. Echt een aanrader! Verder wil ik ook weer gesprekken met een seksuoloog (bevalling heeft daar ook veel impact op gehad) maar ik ik ben naast werk nog be,ik met een opleiding en het lukt nog niet tijd ervoor vrij te maken. Wat voor dingen helpen jullie?

Is vooral dat ik nog erg oververmoeid ben en de paniekaanvallen door de ptss waardoor ik niet alleen de straat op durf omdat ik anders flauwval. Ik kan door de oververmoeid en ptss mezelf niet zonder hulp aankleden douchen of eten klaar maken enz. Mijn lichaam is nog niet hersteld van de operaties en bloedtransfusie s. Ze zijn er achtergekomen dat ik een stolling ziekte heb waarvoor ik medicatie krijg. In overleg met psychiater ga ik ook naar een diëtist. Mijn vraag is meer wat jullie doen als jullie oververmoeid zijn, tips om wel te kunnen eten als je zo moe bent enz

Ik heb een week in het ziekenhuis gelegen en ben 10 maanden onder behandeling geweest van de gynaecoloog hematoloog bekkenfyshio. Ik heb heel veel moeite met mijn kindje los te laten omdat ik haar de eerst 3 maanden niet voor haar heb kunnen zorgen. Alleen wanneer er iemand anders bij was. Omdat ik anders flauwviel Door de ptss durf ik niet alleen naar buiten omdat ik snel overprikkeld raak en dan flauwval. Daarnaast slik ik ook antidepressiva en tabletten voor onrust. Ik ben nu op het punt dat ik lichamelijk en en psychische niet meer vooruit kom voor mijn gevoel.

Bedankt voor de tip. Ik ga kijken of dit ook wat voor mij kan betekenen