Hoi lieve mama's!
Ondertussen is Milan alweer bijna 2 jaar, maar ik heb nog steeds niks op de rit voor mijn gevoel.
Ik werk 4 dagen 40 uur en de andere 3 dagen is hij uiteraard lekker thuis. Ik heb maar 2 uurtjes voor mezelf op een avond. Daarnaast is er nog huishouden en de rol van vriendin, vrouw en dochter die je probeert zo goed mogelijk te volbrengen. Ik zie niet hoe anderen dit doen?!
Ik hoor hier en daar dat ik teveel werk of meer uit handen moet geven. Maar voor mijn gevoel doen zoveel moeders het op deze manier.
Nu helpt het ook niet mee dat Milan altijd om mij vraagt en geen genoegen met papa neemt. Dus even iets voor mezelf doen thuis is ook niet aan de orde. Dan volgt hij me overal. Ook slaapt hij zeer beroerd, wat niet meehelpt aan mijn gemoedstoestand...
Ik houd enorm veel van hem, maar ik merk dat het me nu echt begint op te breken.
Hoe doen jullie dat? Hoeveel werken jullie, hoe vaak is je kindje bij opvang als je thuis bent en heb je hulp in huishouden?
Ik ben heel benieuwd! Bedankt alvast :)