Hoi!
Ik weet niet in hoeverre het gedrag van onze 2-jarige nog "normaal" (wat is normaal?) is.
Even wat achtergrondinformatie:
Als baby heeft ze elke sprong heel heftig doorgemaakt (en wij als ouders ook). We hebben sinds aug '22 een tweede kindje en merken nu al dat de tweede een veeeeeel rustiger kind is dan de eerste. Heftig = veel gehuil en heel veel slapeloze nachten. De start in de crèche (of KDV) op 5 maanden verliep vlot.
We konden en kunnen met haar nog steeds overal naartoe. Ze vindt uitstapjes fijn, zo lang mama en papa of de grootouders er maar bij zijn.
Zaken waar ik me soms zorgen over maak:
- ze heeft alle details opgemerkt. Op straat, in de winkel, bij speelgoed,...
- ze pikt enorm maar dan ook enorm snel taal op. Kent vormen (vierkant, driehoek, cirkel, zeshoek,...), kleuren, getallen en kan deze ook in verscheidene contexten gebruiken.
- ze is belachelijk bang van geluiden. Als ik mijn partner luid aanspreek omdat die in de andere kamer zit, schrikt ze heel erg en huilt ze hard, ik zie de paniek in haar ogen dan. Bij een vliegtuig dat over vliegt is ze nog steeds elke keer erg bang. Als er een kindje of volwassenene huilt, huilt ze mee.
- ze stelt sociaal wenselijk gedrag (bijv zusje aaien omdat wij dat fijn vinden maar niet omdat ze dat zelf wil) maar dit vertrekt niet vanuit een intrinsieke motivatie.
- ze is heel aanhankelijk. Ze hangt echt vaak aan mijn broek en ik mag haar vaak niet loslaten omdat ze bang is.
- in de ochtend heeft ze 10-20 minuten "huiltijd" nodig. Gewoon echt huilen om niks. Of toch niet iets wat ik opmerk.
- onderzoeken bij de dokter is vreselijk. Ze laat niet toe dat de dokter aan haar lichaam komt. Ik moet ze dus in bedwang houden. 😥 Ook al leggen we dit heel goed uit op voorhand en doet de dokter eerst het onderzoek op haar knuffel.
- ze was laat met lopen. Ze zal nooit maar dan ook nooit een onberekend risico nemen.
- op de crèche speelt ze vaak op haar eentje. Ze vermaakt zich dan prima. Andere kinderen vindt ze vaak druk. Ze deinst er van terug.
Ik heb een hoop losse puzzelstukjes en als ik ze samen leg, denk ik toch richting hoogsensitief of ASS. ASS zit in de familie. Via mijn job kom ik ook vaak ik aanraking met deze zaken. Misschien zit ik er te nauw op en is het gewoon een fase waar ze door moet. Maar tóch denk ik meer en meer richting HSP of ASS.
Of is het allemaal nog normaal en is het gewoon terrible two? 😅