Keizersnede - claustrofobie/paniek

Wat vervelend voor je! 🫂 Ik begrijp je absoluut: ik heb enkele maanden geleden mijn tweede keizersnede gehad (eerste keer was het met spoed) en ik trok me eraan op dat het deze keer gepland was en vast wel mee zou vallen (eerste keer was immers ook wel oké), maar toch was ik erg nerveus. Je moet alles immers toch maar ondergaan en kan er alleen maar het beste van hopen, hebt ook weinig controle over de situatie ... Bij mij boden ze aan om muziek op te zetten, misschien is dat een optie? Het helpt ook wel als de mensen vriendelijk zijn en je steunen door je moed in te spreken. Wees eerlijk over wat je nerveus maakt, dan kunnen mensen je beter helpen. Ik heb bijvoorbeeld gevraagd of ik mocht steunen op de verpleegkundige tijdens het toedienen van de epidurale verdoving. Dat hielp een beetje om tot rust te komen.

dankjewel voor je reactie!

Niet 100% hetzelfde.. Ik heb een aantal maanden geleden een Mri scan gehad, net in een periode waarbij ik veel paniekaanvallen had.. Bespreek het van te voren met jouw verloskundige/arts. Als ze dit weten, kunnen ze je helpen en is het misschien mogelijk om vooraf iets rustgevend te krijgen. Communicatie is de sleutel, zorg dat ze het weten, dan kunnen ze je helpen 😊

goede tip, dankjewel!

ik heb 2 keer een keizersnede gehad de eerste keer onder algehele narcose dus niks van mee gekregen. de tweede keer wel met ruggenprik. maar ik heb van het vast liggen weinig gemerkt. ook hebben ze mijn armen al heel snel weer los gemaakt zodat ik mijn dochter kon vasthouden. maar misschien kun je in overleg ook gewoon los blijven liggen als je zelf je handen gewoo op de daarvoor bestemde plek laar.

Je wordt niet vastgebonden ofzo hoor! Door de ruggenprik voel je er niets van en het is zo voorbij, is mijn ervaring. Ik heb persoonlijk veel meer angst voor een natuurlijke bevalling...

Hoi Lientje, mag ik je vragen hoe je het uiteindelijk hebt ervaren?