Mijn geslachtsdeel is van mij

Misschien dat het boek "Sam en het niet leuke geheim" helpt? En ook aangeven dat ze het altijd aan íemand mogen vertellen en niet alleen aan papa/mama. Verder besteden wij geen aandacht specifiek aan dit onderwerp.

Ik benoem sinds baby af aan al hoe hun geslachtsdelen heten met de juiste benamingen. Dat schrikt mensen ook af. Verder focus ik me erop dat geheimen niet bestaan en ze het juist altijd mogen vertellen tegen papa of mama als iemand zegt dat het een geheim is. Dat wij niet boos worden als ze eerlijk zijn. We leren hun dat hun nee belangrijk is. Als ze niet willen knuffelen ofzo, dat dat oké is. Ik geef ze dan een compliment over dat ze duidelijk aan hebben gegeven dat ze iets niet willen. Alleen met verzorging moeten soms dingen die ze niet altijd leuk vinden. Ik denk dat we dan al een heel eind zijn. Nu mijn zoon op de basisschool zit, wil ik er wel meer op focussen dat alles in zijn onderbroek ook echt privé is en niemand daar zomaar aan mag zitten of dat hoeft te zien. Gelukkig vraagt mijn zoon nog niet of hij bij anderen mag gaan spelen. Ik wil zeker als hij ergens wil gaan spelen overal eerst n x mee. Dan maar koffie drinken met de ouders van de kinderen, want ik wil écht weten wat voor mensen dat zijn en hoe zij in het leven staan. Ik wil weten bij wie ik dan mijn kind thuis achter ga laten. Logeerpartijtjes doen we ook nog niet aan. Ik vind het helemaal niet fijn dat er meer invloeden van buitenaf komen nu, maar ik kan ze niet in een glazen doosje stoppen.

Dit doen wij ook. Geslachtsdelen bij de juiste naam noemen en afscheid nemen op een manier die hij zelf wil. Niet forceren dat hij moet knuffelen of een kus als hij dat zelf niet wil. Ik denk dat we het redelijk gelijk aanpakken.