Moeilijkste aan ouderschap?

Mijn dochter slaapt al sinds haar geboorte slecht elke nacht wordt ze heel veel wakker en wij moeten er ook elke nacht heel vaak uit. Na bijna 2 jaar gaat dit je echt opbreken en ik kan me niet voorstellen dat er mensen zijn die gewoon kunnen doorslapen met een dreumes..

Ik ben een ontzettend trotse moeder en het is werkelijk het mooiste wat me is overkomen. Het moeilijk er aan vind ik dat ik vanaf dag 1 al alleenstaande ben, en dat ik dan moment heb gehad dat het me wat begon op te breken. Dit is voornamelijk wanneer ze echt een periode had met veel huilen, sprongetjes, of wanneer we ziek waren. Dat je haar dan niet even kan overgeven aan een ander die de zorg even van je overneemt.

Ik kan je helemaal begrijpen helaas. Alleen niet vanaf dag 1, maar vanaf maand 4. Het is ook echt pittig zo in je eentje hoor, alle respect voor je lieve mama. Dat je al zo ver bent gekomen zegt wel hoe sterk je bent 💪 ook al moeten we, maar zo vanzelfsprekend is het niet.

Ook heel veel respect naar jou toe natuurlijk.♥️💪

Het moeilijkste? Mijn geduld bewaren, wanneer (onbekende) mensen weer met "goedbedoelde" opmerkingen en adviezen komen. Ik merk dat ik dat erger vind dan een kind wat niet luistert, ziek is, slechter slaapt, etc. 😅

Om iedere keer weer oplossingen te vinden wanneer mijn zoontje weer ziek is en niet naar de opvang kan vind ik het moeilijkste op dit moment. Ik ben al mijn vakantiedagen al kwijt en al eens onbetaald verlof opgenomen. En ik wil ook niet iedereen op mijn zieke kindje laten passen. En ik wil ook niet dat anderen er last van hebben dat mijn kind om de 2 weken ziek is. Ik voel me ook een slechte werknemer hierdoor. Dit levert mij op dit moment de meeste stress en zorgen op. Ik heb geen recht op zorgverlof want ik werk helaas nu nog op basis van een uitzendcontract.

Hoe “altijd” het is, je moet altijd aan staan, opletten of hij wakker wordt, opletten waar hij mee speelt

Angst om te sterven

De balans tussen moeder zijn en dingen voor jezelf doen. Je schuldig voelen als je iets met vrienden/partner doet. Maar ook mijn dochter toevertrouwen aan andere mensen. Tot zo ver heeft alleen mijn broer 1x opgepast en mijn ouders een aantal keer. En ze is bijna 2.. En dat terwijl ze een makkelijk kind is. Maar wat is het prachtig de liefde die je van je kindje terug krijgt. De glimlach, de kleine handjes in je eigen hand en trots zijn op elke ontwikkeling die ze doormaakt. Al met al is alles het me waard.

Hier ook vooral de balans vinden tussen mama zijn, maar ook partner en gewoon mezelf. Ik ben super gelukkig als ik samen ben met ons zoontje. Maarja soms iets voor jezelf doen blijft natuurlijk ook belangrijk. Ik vind het heel lastig hem dus voor me-time naar oppas te brengen. Dus ik probeer dat te plannen op de vrije dagen van mijn partner, maar hij heeft meer behoefte aan me-time dan ik dus meestal geef ik mijn tijd toch weer aan hem af.

Is afhankelijk van het Cao en dat van uitzendkrachten is waardeloos

Oh zóó herkenbaar wat jullie allemaal typen. Wie zitten echt allemaal in hetzelfde schuiltje 😅

Ja, hier is ook jet permanente slaapgebrek het moeilijkst. 1e jaar was loodzwaar. Maar nog steeds slechte slaapster. Zit nu weer naast haar bedje tot ze jn slaap is en dan wordt ze rond 22 uur waarschijnlijk wakker en komt ze tussen ons in. Daar varieert het of ze diep doorslaapt of weer krampen (met pijnkreten) krijgt. En de twijfels "doe ik het goed"?

Ik snap heel goed hoe je je voelt als je kindje ziek is. Val je onder de abu cao? Dan heb je namelijk wel recht op zorgverlof tegen 70% van je salaris. Ikzelf werk nu nog op uitzendbasis en val onder de abu. Ik heb, per jaar, recht op 2x mijn aantal uren die ik per week draai tegen een verminderd salaris.

Ik had je berichtje niet goed gelezen. Vandaar dat ik berichtje weer verwijderd had. Echt zwaar kut dat je als uitzendkracht daarin geen recht hebt.

Het altijd zorgen maken. Het altijd aan moeten staan, weinig tijd voor jezelf hebben. De momenten dat ze niet zelf wil spelen. Als ze ziek is er daardoor niet goed slaapt. Ik heb gelukkig een erg makkelijk kind en moeder zijn is het mooiste dat er is!

Hier ook de opvang regelen als hij niet naar de creche kan wegens ziekte of zoals nu is de creche op woensdag toe wegens personeelstekort. Ook de struggle met het eten. Hij weigert groenten en fruit te eten. Ik probeer het los te laten maar het maakt me bezorgd. Zo had ik het niet voor ogen... Tegenwoordig krijst hij ook alles bijeen als iets niet naar zijn zin is, tijdens de zwemles, bij de kapper,... heel vermoeiend. Gelukkig hier wel een goede slaper.

Omg zo herkenbaar met dat warm/koud. Hier was ze vorige week al 3 nachten om 4 uur klaarwakker. Ze was al wel een paar keer aan het kletsen geweest over haar beren slaapzak (mega dikke slaapzak met ijsberen erop). Avond 4 ging ze die zelf uit de kast pakken, dus toch maar aangedaan. Sliep direct weer hele nacht door. Blijkbaar had ze het toch gewoon koud 😬🙈

Het plannen wanneer er iets is. In juni had ik mijn elleboog gebroken en kon hierdoor niet voor hem zorgen de hele week naar de opvang kunnen we niet betalen en de stress die erbij komt kijken om dan iets voor elkaar te krijgen is heel erg vervelend uiteindelijk opgelost met vriendinnen en mijn ouders die in huis kwamen helpen, maar gewoon het gedoe om dit dan rond te krijgen 🙈 De warmte en kou vind ik ook een ding want wat moet je ze nu aantrekken elke keer weer lastig 🤣 De driftbuien waardoor je soms van gekkigheid niet meer weet wat er nu weer aan de hand is en hoe lang zijn driftmodus aanhoud 🙈

Hmmm, miss toch ook een oorzaak hier dan.. van de week kwam hij bij mij onder het dekbed liggen, leek me wat warm met een slaapzak aan, maar eens kijken wat hij doet als hij ook een dekentje in bed krijgt