Postnatale depressie

las dit toevallig: PTSS-klachten na een huilbaby: zo erg kan het dus zijn https://www.gelderlander.nl/gezin/ptss-klachten-na-een-huilbaby-zo-erg-kan-het-dus-zijn~a4209a25/

Yup, ik heb die diagnose als ik het zo lees was Hanna ook een huilbaby, toch heb altijd heel hard geroepen dat het niet zo was... Overigens heb ik het opgelopen door de bevalling. Dat hanna veel huilende maakte het echt niet beter natuurlijk. Maar jeej we zijn eruit dat van die 2e baby heb ik nooit zo ervaren omdat onze wens voor een broertje of zusje veel groter is (anthans bij mij zo)

Hi, hoe is het met jullie? Hier gaat het inmiddels stuk beter. Merel zit lekkerder in haar vel en ik ook. We hebben onze draai weer gevonden. Slapen is nog wisselvallig, maar als dat niet gaat ligt ze gewoon lekker tussen ons in, dan gaat het prima. Dat afleren komt ooit wel weer, stukken ook gezellig 😊. Ben bezig met afbouwen van anti depressiva. Dit gaat goed. Met stat had ik best wat bijwerkingen de eerste paar weken. Gelukkig kan dit type ook in druppelvorm, hiermee kan ik per milligram afbouwen. Hartstikke bitter en vies overigens 😆, maar het werkt. Zit nu op de helft. Geen haast om te stoppen maar fijn dat het zo gelijkelijk kan.

Het gaat hier super goed volledig aan het werk nog steeds. Met Hanna gaat het nog beter sinds ze medicijnen krijgt voor de ontlasting. Ik wist niet dat mijn kind nog blijer kan zijn dan dat ze was maar het is dus mogelijk 😂 ze word minder vaak snachts wakker ( slaapt wel over het algemeen in haar eigen bed) en eet veel regelmatiger. Trots op m'n kleine grote meisje. En ik durf nu ook wel te zeggen dat ik mezelf een goede moeder vind ( wie had dat ooit gedacht? 😉) fijn te lezen dat het met jou ook beter gaat, hoe is het met je vriend?

Wat fijn! Had het wel gedacht dat je goede moeder bent 🙂maarja, je moet er zelf ook in geloven (en dat heeft bij mij ook tijd geduurt). Mijn vriend is nu ook weer helemaal aan het werk. Hij heeft regelmatig zijn rustmomenten nodig (ik ook)aar hebben nu goednde balans erin en voelen ook wanneer dit nodig is. Door ver over de grenzen te zijn geweest kunnen we dit nu gelukkig (meestal) op tijd aangeven zodat de ander (of opa en oma) kunnen bijspringen. Maar is zelfs goed gegaan nu de oppas opa en oma 4 weken op vakantie waren (en ze natuurlijk net ziek werd van de beginnende waterpokken toen ze weg gingen). Net zelf ook een weekje vakantie gehad. Was fijn, ze loopt nu als een tierelier, met trotse pappa en mamma erbij ☺.

Wat fijn te horen dat het zo goed gaat met jullie! Super! ☺️☺️

Gister heb ik een klein stukje van mijn verhaal gedeeld op mijn bedrijfspagina op Insta. Best spannend om te delen dat het de afgelopen 2 jaar eigenlijk niet goed met me ging, maar ik merk dat erover praten helpt. En ik hoor zoveel herkenning bij anderen. Gelukkig zie ik het hier/nu weer positief. Wel ben ik bij de psycholoog nog druk bezig met traumaverwerking voor de zwangerschap en bevalling. Mocht je het willen lezen: https://www.instagram.com/p/CfFAohaj_Ru/?igshid=MDJmNzVkMjY=

Knap! Heb ook gereageerd op je post ❤, goed dat je voor jezelf durft te kiezen. Veel succes.

Mooi stukje en heel veel plezier in Frankrijk gewenst ❤.

Knap hoor veel plezier op vakantie

Vandaag een dip dag. En dat na een fijn weekend. Spelen denk ik meerdere dingen mee. Aan het afbouwen met antidepresiva. Man moet binnenkort 14 dagen achtereen werken van 15-23 uur. Dus ik heb alle avonden alleen en zie daar toch ook wel tegenop. Omdat ik dit zwaar vind maar ook omdat onze dochter hen dan zo weinig ziet. En dan drinkt ze ook nog zo ontzettend weinig waardoor ik me weer zorgen maak en heel onzeker wordt of ik het wel goed doe 😭😭😭. Was aan het werk maarndat wordt 'm niet vandaag. 'Verplicht' maar rondje door het park lopen, schijnt beter te zijn dan huilend op bed. Maar vanbinnen is het even dof en grijs. Cb ook even mailtje gestuurd over het drinken, misschien kunnen zijn helpen. Niet alleen met het drinken zelf maar ook mijn onzekerheid hierover. Nou, dat was het even voor nu 😉😥

Waar zit je dan zo over in qua drinken dan, misschien kunnen we meedenken. Het cb inschakelen is altijd prima 👌 ik zou al die avonden alleen ook niet gezellig of fijn vinden (normaal gesproken dan, ik lig er u zelf af 😴) zie je elkaar wel een beetje overdag?

Nog gefeliciteerd met je zwangerschap! Heb even in een al bestaand drink topic wat geschreven. We zullen elkaar wel zien want ik werk maar 2 dagen op kantoor en 2 dagen thuis. Dus kunnen we samen lunchen voor hij gaat werken. Ook hulp geregeld voor mij. Vrienden die een keertje s avonds langs komen, voor de gezondheid en te helpen (maar gooi ze ook op tijd naar buiten om weer op tijd te slapen). Maar zit nog een beetje te puzzelen om bijv bij mijn ouders te logeren, dan ziet ze pappa s ochtend s ook niet. Loopt waarschijnlijk allemaal wel weer los. Maar het was voor mijn hoofd even te veel. Dat is stom maar ook goed te weten dat ik het vroeg herken en dan even op de rem kan trappen. Én dat het met bijna afbouwen medicatie ook goed gaat met een dip en het een vervelende dip is maarnniet het diepe ravijn van eerder. Dat is ook zo gek dat ik het rationeel zie 'o o gaat niet goed nu' maar ook overzie dat het in het algemeen wel goed gaat ook ket afbouwen maar emotioneel is het eveb prut.

Joepie, helemaal afgebouwd met antidepresiva! Las net toevallig wat terug van de aantekeningen/dagboek rond geboorte (in notitie app op de telefoon). Heb daar ook de beknopte aantekeningen van mijn man van bevalling en eerste momenten bij gezet, hieronder stukje hiervan (ze was die dag rond 10 uur geboren): 1900 tweede luier pappa, eerste flesje pappa, knuffelen pappa Al die tijd vaak huilen 2200 luier door kraamhulp en flesje door mamma 2300 mamma in paniek, knuffels pappa maken Merel stil, maar bij mamma nog niet 0100 luier door kraamhulp, flesje ook zodat ze bedje niet uithoefde 0400 ze bleef spugen en huilen daarom neussonde gezet 0700 en weer blijft ze maar huilen ondanks de papa knuffels, paracetamol, antibiotica en sondevoeding stillen haar Wel heftig te lezen dat hij toen al de paniek bij mij zag. 'slechts' 14 uur na geboorte, maar natuurlijk veel hele heftige uren en toen moest ze al alleen maar huilen 😥. Vind het ook lief het te lezen. Hij had al heel snel door dat ik niet ik was. Liefde is ❤. Oh wat wasbik net trotse mamma. Had groot boord opgeschept, dacht kan de helft in koelkast en morgen opwarmen. Maar nee, boordje leeg 😊.

Dan waardeer je dit soort dingen misschien extra 😉 dat ze nu wel goed eet en ik vind die paniek echt niet raar hoor, wel grappig dat jij jezelf al mama noemt.