Slapen…

Niet echt tip, onze meid is altijd een slechte slaaptster geweest en gaat, op 1 á 1,5 rommelen met naar bed gaan, verder goed nu. Maar ik snap dus hoe uitputtend dit is. Uit je berricht haal ik ook dat de balans tussen wat jij en je partner doet met d'r kinderen niet is zoals je zou willen. Ik zou met je partner gesprek aan gaan om deze taken beter te verdelen. Dit is niet alleen jou verantwoordelijkheid.

Hier ook een meisje wat in nov 4 wordt. Vannacht ook weer 3 keer naar haar toe geweest. Wat betreft de snelle ontwikkeling maar het wat achterlopen in de communicatie heb ik geen tips. Misschien eens bespreken met het cb? Wij hebben wel hier een duidelijke afspraak wat betreft het in haar eigen kamertje slapen. Bij ziek zijn mag ze tussen ons in, maar verder slaapt ze in haar eigen bedje en doen we ook elke avond hetzelfde. Ik heb een dromenvanger voor haar gekocht en zodra ze wakker wordt 's nachts van een droom dan ga ik er heen en vertel ik dat de dromenvanger haar dromen zal vangen en haar knuffels goed op zullen letten. Het kleine nachtlampje (zoutlampje) staat altijd aan. Dit lijkt voor nu te werken. Ik merk (bij mijn dochter) dat als we één nacht "toegeven", ze de volgende nacht/avond weer hetzelfde wilt en na een paar nachten in dat patroon zit wat moeilijk te doorbreken is. Geen idee of dit een logisch verhaal is, ik ben net wakker haha! Oh en nog wat anders; Ik zou toch ook eens praten met je man. Het lijkt er op dat jij het meeste in huis en qua zorg op je neemt. Hij werkt een dag meer, dat is niet zoveel... Ik trek de gebroken nachten beter omdat we het afwisselen. Nu mag ik blijven liggen omdat ik er vannacht uit ben gegaan. Het zou niet allemaal op één ouder neer moeten komen...

Ja hier heeft hij vanaf dag 1 in z’n eigen bed geslapen en dat is altijd goed gegaan. Het is pas sinds dit gebeuren dat hij bij ons heeft gelegen. Vooral omdat ik even slaap moest hebben. Heb nu twee weken vakantie gehad maar daarvoor was het ook al weken aan de gang. En qua verdeeldheid moet ik er echt zelf over beginnen en dan kan ik even gaan liggen en ook in de ochtend moet ik echt aandringen. En dat is lastig. Qua communicatie vanuit het kind is het zo dat we al bij logopedie hebben gelopen. En daar was al een enorme wachtrij voor. Uiteindelijk kunnen inplannen maar alleen op een moment waar ik ook vrij voor moest vragen op het werk. Dat heb ik er natuurlijk voor over omdat het een gedeelte van de dag is. Maar het probleem was dat er ontslagen vielen en toen kon ik niet meer vrij nemen. Dus viel logopedie weg. Mede ook omdat er niets gebeurde. Alleen opvoedkundig was ze dingen aan het doen. Maar niet echt iets waarmee we vooruitgang boekte en waar we zelf iets mee konden.

Pff hier ook ✋🏼 Ze komt dan midden in de nacht naar ons toe en kruipt aan mijn kant in bed. Wat bij ons “werkt”: ik vraag wat er was en zeg “dan kom je 5 minuutjes bij mama liggen en dan breng ik je terug naar je eigen bedje oké?”… soms is dat 5 minuten, soms val ik in slaap 😂 maar daarna zeg ik “5 minuten voorbij” leg ik haar terug en vraag ik “kom je als schaapje wakker is naar ons toe?”. (Wij hebben dus een slaap schaap). Geen idee of ik er goed aan doe, maar voor iedereen de minste moeite zo 😬 😴

Ja hier wilt hij de laatste keren gelijk naar z’n eigen bed. Maar wel nog wat in paniek als ie wakker wordt. Het enige nadeel is dat op dat soort momenten hij niet makkelijk snel in slaap valt en zowel dan is ie daarna weer snel in paniek. Daarom hebben we er voor gekozen om hem even op onze kamer te houden totdat hij de nachten helemaal door maakt. En dan eventueel te ruilen met de kamer van z’n broertje en dat broertje op kamer van broer gaat.