We zijn heerlijk op vakantie sinds zondag en hebben twee dagen (1 overnachting) er over gedaan om in het mooie Oostenrijk te zijn.
Onze zoon, vandaag 20 maanden, zit alleen niet zo in zijn - hoe laat ik het noemen - glorieuze fase van z’n leven. Alles zelf willen doen en boos zijn als papa en mama moeten helpen in tijden dat dit echt noodzakelijk is. Laten we wel zijn, het is heerlijk dat een kind steeds zelfstandiger kan worden op den duur, maar die van ons denkt dat hij alles wel even heeft uitgevonden zonder enige consequenties.
Het woordje ‘nee’ was al een top3 woord (bovenaan, op 2 ‘ei’ en op 3 ‘auto’)
Avondeten is sowieso 1 bak drama, maar die ellende is al ruim 3 maanden aan de gang 😅😂
Hij vindt trouwens ook sinds een week de wind eng. Vooral als een parasol/schaduwdoek of andere materialen wapperen. Ik kan je 1 ding meegeven vanuit Oostenrijk: het waait hier. En ja de angst is op vakantie meegenomen 🌬️
Het kan bij mij voor wat frustratie zorgen. Ik probeer hier zo goed als kwaad mee om te gaan, maar ik merk dat ik het lastig vind als hij om alles gaat huilen en piepen. Begrijp me niet verkeerd. Het lastig vinden gaat vooral mentaal in m’n hoofd even in een error en het vermoeid me ontzettend.
Het kunnen wel een aantal factoren zijn:
- de leeftijd en dus een sprong?
- niet thuis-thuis zijn en dus nog niet z’n plekje kunnen vinden in het huisje
- alle 4 z’n hoektanden die als 4 duiveltjes op z’n schouder zitten mee te kijken hoe mama loopt te strugglen
Tussen de peuterpuber buien door is het een heerlijk knulletje. Hij is grappig en lief, kan en wil met veel mensen contact maken en knuffelt ons geheel spontaan (want als je er om vraagt krijg je geheid 1 woord uit de top3 😉
Hebben jullie tips?
Tsusch en groetjes vanuit Karinthië!
PS: de foto is voordat hij naar het “bad” (zwembad) ging 😅😂
Ohhh ik herken het precies! Echt tot de woorden NEE, ei en auto aan toe🥴
Hier hebben we echt keihard geprobeerd soms toch nog een tweede slaapje te laten doen (super nodig hier! Zo’n andere omgeving warmte etc zorgt voor meer vermoeidheid). Verder.. na een kleine week ging het beter.
Groetjes vanuit Italië!
Hahahah zo schattig. En hoe je het omschrijft. Helemaal leuk. Nee ik voel met je mee. Ik heb t zelfde het is gewoon een combinatie van denk ik. Moet je doorheen.🌷