2 is toch echt nee...

Ik heb hier ook zo'n kleine druif. Met 1 ½ had onze dochter al deze fase. Begint nu ietsje af te nemen. Vooral consequent blijven en bij ons hielp het om echt duidelijk te blijven en te houden aan het nee is nee of het opruimen etc... Mijn man heeft hier vreselijke moeite mee en is zo'n slap theezakje en als hij dan toegeeft loopt ze gewoon zo rond -->😏. Dus echt denk ik door de zure appel heen bijten en consequent blijven (naar mij luistert ze meestal na 1, 2 keer) dat vind ik best knap voor een kind van nog geen 2. (19 november)

Eey! Lastige fase! Ja t hoort erbij, maar hoe houd je t een beetje gezellig ;-) ? Wat ik doe: Ondertitelen: ik zie dat.. Jij wilt.. Jij bent 'boos..' Wil je..? Voorbereiden: Nog 3 x dit en dan.. We gaan omdat.. En dan gaan we.. Keuzes geven: Klim je zelf in de buggy of zal ik je helpen? Wil je dit weggooien of zal ik dat doen? Ruim jij de pop of de auto op? Bij nee, dan 'help' ik dus. Bij krijsen emotie benoemen en daarna afleiden haha. Ben je klaar met huilen / boos zijn? Wil je een knuffel? Misschien zit er iets bruikbaars voor je tussen.

Ik vind het zelf ook erg lastig om rustig te blijven, ze luistert namelijk wel als ik boos word. Wat ik liever natuurlijk niet wil.. maar het lijkt op dit moment de enige manier waarop ze luistert

Leuk mensen die dan zeggen ‘als mijn kind driftig is dan zeg ik….’. Als mijn kind driftig is dan kom ik niet boven haar uit hoor, dan kan ik net zo goed de ingrediënten van een pak vla voorlezen. Even uitzitten en dan de redelijkheid weer opzoeken. Ondertussen maar blijven herhalen ‘het is een faaasssseeee’…

Precies dit

Wij zitten nu ook in deze fase, echt ALLES is nee. Ze kent al een redelijk aantal woorden, maar het lijkt alsof ze alleen nog maar nee kent, letterlijk 😂. Ik heb gemerkt dat in discussie gaan en uitleggen nu nog geen nut heeft, vaak alleen maar verergert, dus wat ik nu doe onder zo’n driftbui, is letterlijk even niks. Ik blijf om haar heen, maar zeg niks een aantal minuten, vaak wordt het dan minder en is ze dan “uitgegild”, en dan pas benader ik haar (hurken tot zelfde lengte) en probeer ik kort uit te leggen wat er is. Tot nu toe werkt dit bij ons het beste!

Hier precies hetzelfde, maar mijn kindje zegt nog geen woord. Geen 1 haha. Nog meer frustratie erbij daardoor 😅

Bij ons ook heerlijk gaande, echter is het niet gewoon 'nee' maar NEE NIET!!!! heeeeel leuk 😅 En niet eens echt driftbuien maar vooral intens verdrietig met veel gekrijs als iets niet lukt/naar t zin gaat/mag ect. Nouja meestal snel over en daarna gelijk weer een vrolijk meisje. En dan zeggen: mama ik was verdrietig, huilen. Ja meid dat hadden we door hahahah Bij ons inderdaad ook totaal geen zin om te praten en afleiden lukt soms wel, soms niet. Echter blijven wij wel vasthouden aan onze grenzen en regels, dat helpt toch wel.

Hier het zelfde maar vaak met een grapje wel op te lossen. Zoals wanneer hij verschoont moet worden rent hij hard weg en roept ie neeeeeee broek aan niet. Ik ga er dan achteraan en roep mama gaat je pakken grote lol dan. En het alles zelf doen vaak maak ik wel.een beginnetje maken zoals de verpakking een klein stukje open maken of een dopje een klein stukje opdraaien en meneer doet zelf de rest. Ik moet eerlijk zeggen ik vind dit een heerlijke fase die lekkere koppigheid van hem. Tis een ondeugende draak tegenwoordig.