Buiten gaan zitten en niet meer verder lopen

Je kind is 18 maanden. Gewoon weinig aandacht aan schenken en optillen. Kind heeft helemaal nog niet door dat hij iets doet wat niet mag.

Wij gaan nog nergens heen zonder kinderwagen. Maar mijn zoontje loopt net een maand. Na 2x gaan zitten, helpen met opstaan of optillen is het klaar en doen we hem in de wagen. Ik blijf niet bezig. En ja, dat is soms krijsend in de wagen, maar dat vind ik beter dan dat mijn rug eraan gaat en na hooguit 2m is dat ook over. Papa is bereid hem een stuk langer en vaker te tillen, ik niet, kind is me veel te zwaar dus ik weiger 😅. Vervolg: kind vraagt vaker opgetild te worden met papa in de buurt. Kind heeft dondersgoed door wat wel en niet werkt bij ons beiden. Dat daar verschil tussen zit is ok. We hoeven als ouders niet alles hetzelfde te doen zolang de basisprincipes wel hetzelfde zijn.

Ik zeg 2x je mag kiezen; zelf lopen of mama tilt je (of zet je in de kinderwagen). Als hij na 2x niet zelf gaat lopen of de andere kant op blijft rennen pak ik hem op of zet hem in de kinderwagen. Tegen protest uiteraard, maar daarmee leren ze uiteindelijk wel consequenties. Maar ik kies vooraf ook mijn eigen consequenties haha. Ik weet dat hij dolgraag buiten loopt. Alleen het stukje naar de auto laat ik hem daarom niet zelf lopen want hij wil een uur buiten lopen. Ik weet dat ik hem verdrietig maak na 5 stappen en daarna weer in de auto moeten zitten. Ook als ik ‘haast’ heb kies ik er bewust voor hem in de kinderwagen te doen. Hij geniet zo van het zelf buiten lopen dat ik hem daar dan ook graag alle tijd voor geef, scheelt ook ontzettend in mijn eigen frustratie.