Carrière 'ambities' sinds je moeder bent

Ik runde met heel veel plezier en ambities een eigen bedrijf. Paar maanden na de geboorte van mijn zoontje stekker eruit getrokken en "simpel" werk als verkoopmedewerker begonnen. Had er helemaal geen zin meer in, hele dagen met werk bezig.. wil thuis gewoon ongestoord met mijn kindje zijn 😅 ik begrijp je dus heel goed. Soms vind ik dit werk saai en niet uitdagend en mis ik dat. Maar ik weet ook dat mijn hoofd al vol genoeg zit dus vind het wel prima zo.

Hoihoi, dat is zeker herkenbaar! Privé is veel belangrijker geworden dan werk. Ik wordt nog wel blij van mijn baan, maar had de mogelijkheid om een dag minder te gaan werken (nu 3 dagen) wat me erg goed bevalt. Ik kan me goed voorstellen dat je in deze fase van je leven liever een baan hebt die je er wat gemakkelijker 'bij doet'. Misschien helpt het om te denken dat het geen definitieve keuze is, maar dat je behoeften nu anders liggen en dan kijken naar de mogelijkheden die daar bij passen. Succes!

Oh ik voel me echt hetzelfde. Ik werkte altijd 4 dagen in de week. Gezegd dat ik dit ook zou blijven doen als onze dochter geboren zou zijn omdat ik er zoveel plezier uit haalde. Sinds de kleine er is ben ik 3 dagen gaan werken en vond dit heerlijk. Ik zag als een berg op tegen het naar werk toe gaan.. had dit nooit verwacht. Echter door de stijgende prijzen moet ik vanaf januari wel weer 4 dagen gaan werken. Ik zie hier zo ontzettend tegen op en kan soms wel huilen bij het idee dat ik minder thuis kan zijn met mijn meisje. Als het aan mij lag zou ik maar 3 dagen blijven werken. Maar financieel kan dit gewoon echt niet meer😭

Ik had na mijn dochter van nu 3 jaar ook 0 ambitie meer. Heb altijd op een advocatenkantoor gewerkt en ervoor gekozen een pedicure diploma te gaan halen. Nu werk ik lekker zelfstandig eigen tijden waardoor ik meer tijd met ze kan doorbrengen. Dus ik herken je gevoel. Ik heb van deze switch totaal geen spijt gehad. Werk zonder stress en deadlines en tussendoor van alles kunnen doen. In de toekomst zien we het wel weer

Ik heb sinds september een hogere functie gekregen waardoor ik weer een boost heb gekregen op werkgebied. Mijn vorige functie vond ik niet meer uitdagend genoeg en was ik ook naar ander werk aan het kijken. Dit is wel in het 1e jaar van mijn 2e zoontje. Tijdens het 1e jaar van mijn eerste, vond ik het allemaal wel prima. Ik werk 32 uur in de week, zit er wel aan te denken om vanaf volgend jaar misschien naar 28/30 uur te gaan, als de oudste naar school gaat.

Altijd 5 dagen gewerkt als leidinggevende een commerciële sector. Veel uren, reizen.. Ik vond dat geweldig. Dag dat ik bevallen was wist ik meteen: dit ga ik (voorlopig) niet meer doen. Totaal geen interesse meer in. Heb mijn baan opgezegd tijdens mijn verlof en werk nu 3 dagen per week in een administratieve rol. Bevalt geweldig! 17:00 uiterlijk daar de deur uit. En werk is klaar als ik er de deur uit loop. Moet natuurlijk kunnen in je persoonlijke situatie.

Hoi TS, Mijn vooropleidingen en ervaringen lagen in de hulpverlening. Tussendoor wat naast verwante velden meegemaakt en een sociaal wetenschappelijke studie gedaan. Ik ben tijdens mijn bevallingsverlof op zoek gegaan naar een baan waar ik én contact heb met mensen én thuis kan werken. Dat werd voor mij Wmo consulent. Kan je met e werkervaring(en) misschien niet bij een gemeente terecht?

Lastig.. ik wilde altijd nog studeren, ik werk in de kinderopvang en weet dat ik dit niet voor altijd wil doen. Maar op dit moment is mijn dochter mijn ambitie en vind het allemaal wel prima 🤣

Ja erg is het😭succes!!

WMO ook weleens over nagedacht, ga ik eens naar kijken thanks!!

Haha herkenbaar! Ik heb de stap naar studeren wel gemaakt en ben sinds oktober gestart met een hbo deeltijd opleiding. Vandaag mijn laatste dag als opleidingscoördinator gehad en ik start in december in de kinderopvang. Mijn dochter is net 1, dus wel een spannende tijd en getwijfeld of dit het juiste moment is, Maarja.. het juiste moment komt nooit denk k😅

Oh, hier hetzelfde! Na de geboorte lekker 3 dagen gewerkt tot ik in het rood bleef staan. Nu werk ik al 2 weken 4 dagen per week en ondanks dat het soepel loopt, baal ik er nog steeds van dat ik nu mijn kleintje niet zie voor het grootste deel van de week en dat we niet meer naar baby zwemmen kunnen op de maandag ochtend.

Hier ga ik in februari starten met een deeltijd opleiding en begin in met een nieuwe baan in de kinderopvang. Nooit de ambitie gehad om waar ik nu werk mn hele leven te blijven werken en ondanks dat ik het suuuuuper spannend vind ga ik wel de stap maken nu !

Deels is het zeker herkenbaar. Mijn oude baan gaf heel veel werkdruk. Presteren, altijd bezig moeten zijn, heel veel overwerken. Na mijn verlof lukte dat niet meer en wilde ik het ook niet meer. Toen een maand vrij geweest en daarna begonnen met mijn nieuwe baan. In het begin wel getwijfeld of ik minder wilde gaan werken. Werk nu 32 uur. Maar na 3 maanden ben ik blij met de situatie. Mijn nieuwe baan is nog altijd uitdagend. Maar de druk is heel anders. Vooral de druk van mezelf om het goed te doen en niet om zo veel en hard mogelijk te werken. Als de situatie er naar is zou ik best minder willen werken. Wellicht doe ik dat ook als de tweede komt, maar tot die tijd blijf ik 32 uur werken. Wat ik hiermee wil zeggen is dat het goed een combinatie van factoren is. Je bent zelf natuurlijk veranderd, hebt zo te lezen het nodige doorgemaakt en je baan is niet leuk. Wellicht is een loopbaancoach iets voor je? Het thuiswerken brengt voor mij overigens inderdaad veel rust. Mijn vriend is 1 dag vrij en ik vind het heerlijk dat ik in mijn pauzes mijn kind even kan knuffelen bijvoorbeeld.

Ik herken je verhaal zeker wel, maar dan net op een andere manier. Ik ben ondernemer en mijn bedrijf was altijd enorm belangrijk voor mij. Sinds mijn verlof verbaasde het mij hoe ik het zo uit handen kon geven/er niet mee bezig kon zijn. En nu, een jaar later, merk ik nog steeds dat ik heel veel werkzaamheden steeds minder interessant vind worden. Blijft een tweestrijd in mijn hoofd hoor, vaak denk ik er ‘s avonds allemaal veel dramatischer over na dan de ochtend erna 😉 Denk ook dat het misschien gewoon langer dan een jaar nodig heeft om te wennen aan de nieuwe situatie als moeder zijnde. En dat we onszelf die tijd mogen gunnen. Of dat nu in onze huidige baan/bedrijf is of dat we verder gaan kijken. Ik geloof iig dat als je ergens echt elke dag met tegenzin naartoe gaat het tijd is voor een andere stap. En misschien een jobcoach?

Ik ben na mijn verlof 3 dagen gaan werken. Ik was toendertijd teamleider van het kinderdagverblijf. Ik moest vaak tot 18.30 werken en dit vond ik te laat. Ik heb een andere baan gevonden tot 17.00. Echter na 3 keer wist ik dit is het niet. Ik merk dat ik niet weet wat ik leuk vind en thuis zoveel belangrijker vindt. Onze kleine is het 1ste jaar eigenlijk zoveel ziek geweest met meerdere ziekenhuis opnames dat ik nu even een maand of 2 voor mezelf neem en uitzoek wat ik wil en waar ik energie uithaal. Wellicht kan je een beroepskeuzetest gaan doen? Ik zit hier ook aan te denken.

Ja.. Ik zou ook het liefst even een pauze nemen ofzo, alleen het financiële plaatje. Kan het geld gewoon niet missen, hoe doen anderen dat dan vraag ik me af

Snap ik dat was bij ons ook een overweging maar ik ging er anders aan onderdoor. En gelukkig hebben we een potje waaruit we even het geld kunnen missen. Je kan jezelf ook ziekmelden. Dan kom je bij de arbo uit. Na de bevalling van onze zoon lukte het mij niet direct weer te beginnen door de zh opnamens wat er bij mij had ingehakt. Geen fijne kraamtijd dus kwam ik bij de arbo uit. Zijn hele lieve mensen die ook naar elke situatie kijken. Als het je even teveel is allemaal en mentaal jezelf ook niet goed voelt kan je dat overwegen.

Precies.. Ik heb eigenlijk achteraf gezien ook zoiets moeten doen, want ik ben een nieuwe baan begonnen na m'n verlof terwijl we een zorgenkindje hadden en ik veel fysieke en mentale problemen had. Ik heb toch doorgezet en me nooit ziek gemeld, maar het haalt je altijd in.. Thanks voor je antwoord! Ik ga dit eens overwegen

Herkenbaar! Ik zat voor en tijdens mijn zwangerschap niet op mijn plek. 3 weken nadat ik weer was begonnen na mijn verlof ontslag genomen (wel met een vso). Ben 9 maanden thuis geweest en nu dus weer 3 maanden aan de slag. Had zoveel zin om weer aan het werk te zijn maar merk ook dat ik me niet meer voor de volle 100 procent inzet. Ik herken mezelf niet helemaal meer. Was echt een kartrekker, ambitie en nu denk ik let maar niet op mij en laat mij maar lekker repeterend werk doen 🙈