Ik kamp echt constant met schuldgevoelens naar mijn dochter van bijna 2. Ik vind het belangrijk dat ze zoveel mogelijk dingen doet kwa activiteiten, en vooral buiten zijn/spelen vind ze erg leuk en vind ik belangrijk. Ze wilt graag bezig gehouden worden. Nu met dit weer zitten we vaak binnen (heb nog een baby van 6 maanden) ze heeft alles in huis. Een speelkamer, haar eigen kamer. Boekjes puzzels ik heb echt van alles. Maar ze raakt zo snel uitgekeken en ze wilt echt dingen 1 op 1 doen dat vind ze leuk. Maar ik kan dat niet altijd. Ik werk niet ben thuis met de kinderen. Maar het huishouden moet gebeuren, er moet gekookt worden dus die constante aandacht kan ik haar niet geven. Wat ik ook lastig vind is dat ze elke keer wil helpen in de keuken (heel lief) maar soms wil ik gewoon een maaltijd snel gefixt hebben want ik moet door. (Thuis werken is hard werken ook). Dus dat weiger ik dan en dan raakt ze gefrustreerd. Ik doe heel veel met haar. Koekjes bakken, verven. Puzzelen en noem maar op. Maar als ik dan wat voor t huis moet doen voel ik me weer schuldig omdat ze zich gaat vervelen. Hebben jullie dit ook? En hebben jullie tips? Dit is overigens geen geklaag maar meer iets waar ik zoekende in ben. Haar vader werkt en als hij vrij ie is hij ziek. Vaak last van migraine etc