Hoi!
Ik heb een zoontje van anderhalf. Hij gaat smiddags rond half 1 naar bed en slaapt dan ongeveer 2 a 2.5 uur. Overdag gaat hij zonder protest en huilen slapen (sporadisch even een huilend van Max 5 seconden maar dat is het). Savonds is altijd een strijd. Het is elke avond huilen. Eerder/later naar bed, nog naar beneden gehaald en wat eten gegeven, schone luier etc al geprobeerd. Daarnaast is die ook weer snachts wakker. Schone luier, troosten, bij ons in bed, niks helpt, hij blijft huilen. Soms werkt een flesje melk nog. We willen hem niet altijd een fles aanbieden want we krijgen het idee dat hij daar troost uit haalt en dat dat straks de enige manier is om te troosten. Hij pakt verder geen speen, nooit gedaan. Het erge is dat wanneer hij uit bed wordt gehaald en mee naar beneden wordt gehaald of bij ons in bed komt hij gaat lachen en blij is. Het is niet zo dat we dat vaak doen omdat we bang zijn dat hij dit weet en het erom doet. Daarnaast wordt hij snachts vanuit zichzelf wakker dus kan hij dat niet ‘expres’ doen.
Ik weet dat met deze leeftijd de slaapregressie om de hoek komt kijken maar hij heeft dit ook erg vaak gehad buiten een sprong/slaapregressie. Ik denk dat we sinds oktober een rustige periode van 3 weken achter elkaar gehad hebben wat betreft doorslapen. Savonds op bed is eigenlijk altijd gedoe.
Ik ben er ondertussen echt helemaal klaar mee, vooral omdat niks helpt. Hem laten huilen gebeurd daarom ook weleens omdat hij gewoon niet gaat slapen (dus ook bij ons in bed niet) en ik vind dit heel arelaxt. Herkennen jullie dit en hebben jullie nog tips?