Gewetensvraag

Speen geven. Kom op zeg. Jij bent z’n moeder. 💓

Als jij zegt van wel, dan vind ik dat ze hem wel kunnen geven. Ik wil dat ze geen speen heeft, enkel in bed. Maar dan pakt ze hem af van andere kindjes die er wel een mogen. Maar liever dat mijn dochter hem even te vaak heeft dan (ze krijgt uitslag van het speeksel enz.) dan dat er een ander kindje ongelukkig moet zijn omdat hij geen speen zou krijgen doordat zij hem dan zou afpakken…

Ik werk ook in de kinderopvang en wij geven een kindje echt wel z'n speen/knuffel als hij of zij dat nodig heeft. Vaak doe ik dit tot het fruit eten en daarna gaat het in het mandje, want merk dat het vanaf dan wel oke gaat die kinderen die er last van hebben. Mocht het dan echt niet dan zou ik hem in uiterste geval wel geven. Je kan het gesprek met ze aangaan waarom ze er niet aan willen beginnen want als hij met z'n speen rustig is en niet huilt dan geeft dat voor de groep toch ook meer rust.

Als jij zegt dat het oké is dat hij een speen krijgt, dan is dat dus oké. Ik heb bij die van mij aangegeven dat ze hem soms even moeten laten huilen/mopperen, omdat hij slapen voor watjes vindt en al helemaal dat tweede slaapje. Ik weet, als zijn moeder, dat dit voor hem werkt. Als jij, als zijn moeder, aangeeft dat je hem liever met speen hebt, dan boos en verdrietig, dan is dat aan jou.

Was dit de mening van een individuele leidster of van hen allemaal? Voor hetzelfde geld had je gewoon even pech met de persoon die je trof en ziet een ander het anders? Ik zou het gesprek aangaan, dat je heus snapt dat ze niet de hele dag bezig willen/kunnen zijn met kinderen hun speen geven, maar dat het voor nu iig de moeite is om te proberen. Iets met fases ;)

Nee volgens mij is dit vanuit beiden leidsters. Ik ga het inderdaad er nog even over hebben. En inderdaad, ik zei precies hetzelfde over dat het wellicht een fase is. Let’s hope so!!

Ja precies dat ja! Dat deed ik ook altijd. Ik ga het gesprek wel aan. Want het zit me niet lekker. Vooral omdat ik ook de ervaring heb en weet wat het kan doen met zo’n kindje. Vind het vooral irritant dat zij de keuze maakt voor mij. Dat ze thuis die regel hanteert bij haar kinderen is aan haar, maar ik wil mijn kindje ook gewoon troost bieden.

Pedagogisch coach zei bij ons op het werk dat kinderen snel kunnen schakelen als 1 kind wel iets mag en een ander kindje niet. Het is iets veiligs voor hem

Ik werk zelf ook in de kinderopvang en ik snap het ergens wel, dan willen straks alle kindjes hun speentjes. Maar als jij hier echt op staat, en weet dat het dan beter zou gaan dan duidelijk aangeven evt gesprekje aanvragen, en niet tijdens een overdracht moment.

Hebben jullie dan nooit het gevoel dat als je kindje zo verdrietig is, zoekt naar veiligheid en troost het kdv (nog) niet passend is voor je kindje?( als je een keuze hebt natuurlijk). Ik schrik altijd van dit soort kdv verhalen.

Weet niet of je zelf ook een kindje hebt op een kdv, maar het wil niet zeggen dat elk kdv zo is, al dan niet elke leidster. Vaak hoor je alleen de 'slechte' verhalen. En het kan ook gewoon een fase zijn, mijn zoontje heeft het nu ook maar dan alleen met afscheid nemen en alles is mama mama mama.

Nee absoluut niet. Want wanneer hij superverdrietig is op de opvang is hij thuis ook erg aanhankelijk en zeurderig etc. Het is eigenlijk altijd een fase. 90% van de tijd gaat hij met een glimlach heen, heeft hij het daar enorm naar zijn zin en wordt veel meer uitgedaagd dan thuis. Vaak genoeg dat hij s’ochtends zeurderig is en ik bij het ophalen een verhaal verwacht dat hij moeilijk was.. blijkt hij op de opvang het zonnetje in huis te zijn geweest die lekker veel knuffels kwam halen (en dat dus ook krijgt!). En ja, soms baal ik. Dan houden ze zich niet aan de afgesproken hoeveelheid totaal slaap.. of niet later dan een bepaalde tijd slapen etc.. maar ja, thuis gaat het ook wel eens anders - het is geen ramp. Bij onze opvang denken ze altijd mee als een kindje wat verdrietig is, vragen ons ook wat thuis goed werkt etc. Spenen zijn ok, ook bij een enkeling. Ik snap niet waarom het niet ok is voor de opvang, kindjes snappen vrij snel dat er verschil tussen zichzelf en een verdrietig kindje en dat de 1 wel iets mag en de ander niet. Ben dus heel benieuwd hoe het gesprek zal gaan!