Gezinssamenstelling

Mijn ervaring: ik heb 2 oudere broers. Ik vond het ook altijd jammer dat hun veel met zijn 2en optrokken en ik er een beetje buiten viel. Daar in tegen heb ik wel een super goede band met mijn moeder gekregen. Iets wat mijn broers dan weer niet hebben..

Hier bijna hetzelfde verhaal. Ik heb 2 jongens 1 van 4,5 en 1 van 11 maanden en nu de 3e jongen opkomst. Me oudste wou mega graag een zusje dus die was ook enorm verdrietig. En ondanks dat ze ook mega gek zijn op elkaar zullen de 2 jongste 15 maanden schelen dus ik ben er ook wel bang voor dat die veel closer met elkaar zullen zijn. Wij hadden trouwens ook een enorme voorkeur naar een meisje

Vanuit huis zijn wij met m-m-j, een gat van 9 jaar en dan m-m (die laatste ben ik). Mijn broer heeft tijdens mijn zwangerschap geroepen dat als het nog een meisje ging worden dat hij in het tuinhuisje ging wonen (hij was toen 11). Inmiddels niets meer van terug te zien hoor. Ben natuurlijk met mijn jongste zus met z'n tweeën opgegroeid in een gezin van 5, maar met iedereen een goede band. Elke band heeft zijn eigenschappen, maar het is allemaal goed! Mijn broer heeft voor mijn bruiloft super veel gedaan en was helemaal trots op zijn jonge zusje 🥰

Mijn oudste is 24 en een jongen, de tweede is nu 21 en ook een jongen de derde is 11 (meisje) de vierde 8 (meisje) en ik ben nu zwanger (morgen krijg ik een echo, of het een jongen of meisje is). Bij ons is er een beetje gekke dynamiek, mijn oudste heeft een verstandelijke beperking en kan op dit moment heel goed met het meisje van 11 optrekken. Toen ze opgroeiden was hij het meest close met zijn broertje, maar toen die hem al snel ontgroeide veranderde dit en ging hij steeds meer met zijn zusje spelen. Wat bij ons opvalt is dat de oudste en jongste in hun spel erg op zichzelf gericht zijn en de middelste meer op anderen. De middelste gaan daardoor ook makkelijker met alle broers en zussen om. Mijn oudste meisje (11) zoekt haar broer (21) op voor raad en advies en haar oudste broer en zusje op voor spel. De jongste speelt vooral met haar zus. Maar zoals ik (omslachtig) probeer te omschrijven verandert dit per leeftijdsfase. Mijn zoon (21) gaat binnenkort op zichzelf wonen en gaf wel aan dat hij bang is dat hij voor de baby die er nu aankomt meer een oom zal zijn dan een broer, dat het iig. anders is dan met zijn broers en zusjes waarmee hij groot is geworden.

Ah lastig dan hè? Het ik zo’n taboe om dan over je teleurstelling of zorgen te praten omdat je blij moet zijn met een gezonde baby. Hopelijk vinden ze straks toch veel aansluiting bij hun grote stoere broer die alles aan ze kan leren.

Ik heb 2 zoontjes een van 9 en een van 4 en krijgen nu een zusje mn oudste was ook teleurgesteld hij wou graag een broertje.

Zelf heb ik 3 broers, enige meid uit het gezin. Ik heb hier nooit last van gehad, wij trokken echt veel op met zijn 4e en nu nog. Ik heb me nog nooit alleen gevoeld als enige meisje. Het lijkt me lastig, dat je dochter nu zo teleurgesteld is. Maar het hoeft niet te betekenen dat zij straks een soort van buiten de boot valt met 2 zoons in huis.

Nature is nature laat het gewoon op je afkomen. Komt zeker en vast goed ❤️

Leeftijd maakt niet zoveel uit. Ik heb een oudere broer (4 jaar ouder) waar ik nooit veel mee gespeeld heb als klein kind, ondanks dat we in het zelfde huis woonden. We waren en zijn nog steeds te verschillend van karakter. Ik heb een broertje die 20 jaar jonger is en ook nog eens ver weg woont, waar ik echt dol op ben. Dat is ook echt mijn kleine broertje en we hebben een erg sterke band zus-broer-band. We hebben de zelfde humor en ondanks dat we andere interesses hebben door ons leeftijdverschil, kunnen we goed kletsen en is het nooit saai met elkaar.

Hier hetzelfde. Wij hebben een dochter van 3 en een zoontje van 1. Onze dochter wilde heel graag een zusje en was ook best teleurgesteld. Ze weet het nu anderhalve week en ik hoor haar er nu niet meer over. Ze kijkt juist enorm uit naar de baby, geeft elke dag kusjes en knuffels en vertelt aan mensen dat ze straks 2 broertjes heeft. Zelf merkte ik ook dat ik een paar dagen beïnvloed was door haar teleurstelling en dat ik haar heel erg een zusje had gegund, omdat ik zelf niet weet hoe is het om een zus te hebben en uit een jongensgezin kom. Nu het voor mijn dochter goed lijkt te zijn zo, kan ik ook heel erg genieten van het feit dat we straks 2 jochies hebben met weinig leeftijdsverschil en merk ik dat de band met mijn dochter heel speciaal is, terwijl ik natuurlijk op alle drie de kinderen even gek zal zijn. Ik zie het zo: we hebben geen invloed op de gezinssamenstelling qua geslacht, wel op de dynamiek door ons eigen gedrag en de omgang met elkaar.

Mooi gezegd! Ik weet ook eigenlijk wel dat mijn zorgen nu voornamelijk gebaseerd zijn op vooroordelen. Uiteraard spelen karakter en opvoeding ook een grote rol bij de verhoudingen in het gezin. Fijn om te lezen dat jullie dochter zich er al helemaal overheen heeft gezet. Hier is ze ook gewoon nog erg trots dat er een baby komt en ze heeft er de laatste dagen ook niks meer over gezegd. Ik had haar graag een zusje gegund, ik heb zelf ook een zusje dus ik weet hoe fijn dat kan zijn maar ik heb aan de andere kant ook geen idee hoe het is om broers te hebben. De tijd zal het leren en ik denk inderdaad dat onze band dan misschien nog wel specialer zal worden. ☺️

Ik ben de oudste en heb twee jongere broertjes, tussen hen zit een kleine 2 jaar leeftijdsverschil. Ik heb juist een hele goede band met mijn jongste broertje en we lijken qua karakter enorm veel op elkaar! Wij gaan meer met elkaar om dan de twee jongens onderling. Hopelijk geeft dit wat geruststelling!

Wat lief! Ja het helpt zeker om te horen dat het ook anders kan.