Hoi mama's,
Ik ben benieuwd of andere moeders zich herkennen in mij en mij mogelijk daarmee wat gerust kunnen stellen. Inmiddels is ons eerste kindje 17 maanden oud en doet ze lekker haar ding. We hebben besloten dat we klaar zijn voor een tweede. Maar nu we hier serieus mee bezig zijn (geen anticonceptie meer gebruiken) merk ik dat ik toch een beetje op ga zien tegen bepaalde dingen: slapeloze en korte nachten, mogelijke misselijkheid tijdens de zwangerschap, de afhankelijkheid van zn klein babytje, de vrijheid die ik nu weer terug heb, het ontdekken van een nieuw klein mensje. Nu ik dit alles al eens heb meegemaakt merk ik dat ik hier wat meer tegenop zie. De baby fase vond ik ontzettend mooi en bijzonder maar nu ze wat zelfstandiger is merk ik dat ik het ergens wel fijn vind om weer wat meer ruimte te krijgen..
Soms ben ik bang dat dit betekent dat ik nog niet toe ben aan een tweede, aan de andere kant is het misschien ook niet zo gek? Super benieuwd ben ik naar hoe jullie dit (hebben) ervaren. Ik hoor heel graag jullie verhaal hierin! 😘