Ik heb weer iedereen uitgenodigd voor de verjaardag van mijn dochter. Nu weer zegt iedereen dat ze niet kunnen komen. Dit was bij haar eerste verjaardag al en nu ook de tweede. Ik heb een van zoon 16 jaar en steeds nodig ik iedereen uit en niemand komt ( schoonfamilie). Als ik kan kom ik ook op hun verjaardagen en als ik niet kan, verzend ik cadeautjes voor de kleintjes.
Ik begin te merken dat ik steeds minder in heb om sociaal te zijn met hun en dat ik er genoeg van begin te krijgen. Ik heb het gevoel dat we buiten worden gesloten en ik weet niet waarom. Gelukkig zijn de belangrijkste mensen hier altijd, oma's en opa's, zussen en broers. Dat is het belangrijkste! Maar ik krijg soms het gevoel dat het aan mij ligt, dat ze mij niet mogen of zo. En ik doe echt mij best, ik ben altijd vriendelijk en geïnteresseerd!
Is er iemand die dit ook meemaakt en hoe ga je hier mee om? Ik vind een band opbouwen met een familie erg belangrijk en ook voor mij dochter.