Ik weet het even niet meer.. hele dag gillen

Oh jeetje lieve mamma, wat een uitdaging met 2 ook! Dat stukje van jouw uitdaging is wat ik herken, het gegil niet maar ik moet een beetje denken aan de nachtelijke problemen die wij hebben doorstaan.. Waarbij het voor ons hielp het gegil maar te laten. En na 5 min terug gaan en daarna 10 min, of hoe lang je het zelf redt om hem te laten. Ik denk dan aan in zn kamer waar hij niks kan slopen of doen (en overhoop halen misschien dan maar laten als dat niet anders gaat) misschien moet de deurklink dan nog wel even aangepast natuurlijk. Hij moet denk ik leren dat hij geen aandacht trekt met het gillen. Ik spreek dus niet echt uit ervaring maar hoop dat dit jou kan helpen. Ook weet ik niet hoe jouw kleuter? praat maar misschien is het ook een stukje frustratie van zich nog niet helemaal goed kunnen uiten, als je je dat indenkt is zijn situatie misschien ook beter te snappen voor jou ❤️ Heel veel sterkte met de 2 kleintjes, het is heel pittig maar kan gelukkig ook erg mooi zijn inderdaad, fijn dat je dat nog kunt zien al is dat soms (logisch) erg lastig.

Mijn zoontje kon ook niet zelf in slaap vallen. Dit hebben wij hem echt moeten leren. Wij hebben hem het eerste jaar vele maanden in slaap moeten wiegen omdat hij anders niet in slaap viel. Met tips van het CB en een nicht van mij is het wel gelukt. CB gaf als tip, hem ik bed leggen en zeggen dat hij lekker mag gaan slapen, dat papa en mama in de buurt zijn voor als er echt wat is. Als wij weg lopen dan zeggen: slaap lekker! In het begin hielden wij er 3 a 5 minuten er tussen lieten om er heen te gaan. Ook als hij 's nachts wakker werd deden wij dit. En wij hadden een projectie lamp op zijn kamer gezet. Deze had een huilsensor, deze ging dan aan als hij in de nacht wakker werd. Maar het gillen is vreselijk. Denk dat het beste is om te negeren, maar ik snap dat dat soms echt niet mogelijk is. Misschien is het een idee om tips te vragen bij het CB.

Dag mama, Allereerst chapeau dat je het al 2 jaar zo volhoudt! Jij moet iemand met massa's geduld en liefde zijn!!! Maar dat het je opbreekt, daar heb ik geen verbeelding voor nodig. Ik hoop dat we je kunnen helpen! Wat je vragen betreft, zou ik je voor het slapen een slaapcoach aanraden. Er zijn al veel topics over dit onderwerp geopend met methodes, tips en ervaringen om te proberen... Maar ik krijg het gevoel dat het veel rust kan geven dat je je niet ergens in moet verdiepen en twijfelen of je aanpak wel een goede is. Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar al veel positiefs over gehoord! Wat het spelen en druk zijn betreft... Da's moeilijker. Ooit las ik op dit forum een uitspraak in de trent van ".... dan stopt het volgen van je kindje en begint het opvoeden....". Onze 2-jarige kabouters zijn al lang opvoedbaar, we kunnen ze veel leren, ook op gebied van gedrag, en spelen! Het is niet erg dat het niet van de eerste keer lukt, maar heb er vertrouwen in: na een paar keer lukt het gegarandeerd! En elke leeftijd brengt zijn eigen charmes en uitdagingen mee 😅. Ja, ze kunnen alleen spelen. Maar neen, niet uren aan een stuk. Onze dochter speelde daarstraks tijdens het bezoek een 45 min alleen met haar pop en keukentje op mijn verzoek én toen ze doorhad dat we gingen blijven kletsen in de zetel. Heerlijk! Belangrijk is dat je zelf overtuigd bent dat je kleine dit ook kan (leren) (steeds langer) en dat je voet bij stuk houdt. Duidelijkheid, elke keer opnieuw, zorgt voor het minste strijd op de lange termijn. Dus ik zou je aanraden: aanvaardt dat je niet continu met hem moet spelen. Dat is zelfs heel gezond voor hem. Kies een activiteit voor jezelf waarbij je wel in de buurt bent, maar niet meespeelt (strijken, koken, een brief schrijven, puzzelen.... Wat je maar wilt) en vertel dat je nu niet mee kan spelen. Straks wel, als je klaar bent, maar nu niet. Niet boos worden, gewoon kort zeggen en doordoen met je activiteit. Als onze dochter niet luistert zetten we haar in haar babypark. Daar kan ze niet uit. Dan is het (meestal) direct wenen. Na 2 minuten herhalen we dan wat we van haar verwachten met de vraag of ze dat gaat doen. Zo ja, mag ze eruit, zo nee blijft ze zitten. Ze is wonder boven wonder altijd direct akkoord 😄. Het gebeurt maar zelden dat we haar dan toch opnieuw in het park moeten zetten. Je zou dit met het gillen kunnen uitproberen. Nog een algemene tip: op deze leeftijd is zelfstandigheid en inspraak heel belangrijk. Als je bv. wilt dat hij in de auto gaat kan je zeggen: " We gaan met de auto rijden. Ga je zelf in je stoeltje zitten of wil je dat mama je erin zet?" Als hij niet kiest of niet zelf gaat zitten, zeg je " Dan zet ik je erin. Ik tel tot 3. 1, 2, 3''. En je voert uit, hoe vervelend de strijd ook is. Na een paar keer heeft hij door hoe het werkt en zal hij zelf kiezen en dus meewerken 😉. Niet bang zijn om een streep te trekken en van je kindje te verwachten dat hij luistert. In overleg met je partner kan je je gesteund voelen en af en toe een pauze nemen. Heel belangrijk! Ze zijn ontzettend slim en leervaardig, aan ons om hen te helpen ontdekken waar grenzen liggen zodat het fijne kinderen en mensen worden. Heel veel succes en goede moed 🍀

Bedankt voor alle reacties. Ik heb er over nagedacht en vanmorgen was het natuurlijk alweer feest. Ik ga vanmiddag zijn kamer helemaal opruimen en klaarmaken. Vanaf morgen hem laten slapen in zijn eigen kamer en bedje. Ook ga ik een slaaptrainer kopen en proberen het gegil te negeren. We gaan de box weer inelkaar zetten en dan zet ik hem daar neer als hij gilt overdag. Ik wil namelijk niet dat hij denkt dat zijn bedje een strafplek is. Het idee van opties geven spreekt mij ook heel erg aan maar ik kom heel vaak niet door hem heen omdat hij blijft gillen. Hij heeft dat een keer een uur lang volgehouden. Soms denk ik dat me misschien te lief voor hem zijn maar toen hij klein was ging hij heel hard met zijn hoofd bonken. Opeens deed hij dit vanmorgen weer. Heb dan ook het gevoel dat het allemaal steeds erger wordt. Ik heb vanmorgen ook tegen mijn man gezegd dat er iets moet veranderen want dit trek ik niet meer op deze manier. Het wordt straks ook geen leuk en verwend kindje en dat wil ik helemaal niet. Nogmaals bedankt voor jullie tips. Ik zal ze regelmatig weer even moeten doorlezen zodat ik weer moed krijgt X

Ooh, ze kunnen je soms helemaal uitproberen en uittesten. Ik zeg ook vaak als mijn zoontje ongecontroleerd aan het huilen is en ik wil hem wat uitleggen, dan zeg ik vaak tegen hem op ooghoogte:" *naam* mama gaat je wat uitleggen, even stoppen met huilen. " Soms moet ik het wel 2 keer herhalen. Bedje vind ik zelf ook geen strafplek, als mijn zoontje soms doet wat niet mag en ik heb hem al vaker gewaarschuwd dan wil ik hem ook nog wel eens op z'n stoel zetten voor een paar minuten. Ik denk ook niet dat je te lief moet doen of wil zijn. Kind heeft belang bij duidelijk en consequent zijn. Want dan weet het kind hoe ver hij of zij kan gaan. Mijn zoontje gaat hier erg goed op, hij weet donders goed wat wel mag en wat niet. Maar hij houdt zich hier niet aan, maar ik ben dan wel consequent. Soms als ik hem "straf" dan vindt hij het niet leuk, maar hij komt daarna wel weer gelijk bij mij voor troost.

Dat klinkt als een plan 😊! Supergoed ook dat je zo duidelijk geweest bent naar je man, ik hoop dat hij jullie helpt. Heel veel succes 💪🍀! Laat je ons iets weten hoe het gaat? Dan kunnen we nog mee aanmoedigen of verder denken 😉.

Wat het gillen betreft en hij in de box zit, misschien nog een idee: vertel, ook als je denkt dat hij je niet hoort, dat je weggaat als hij zo doet. En ga dan uit de kamer. Ga terug na een (half) minuutje en kijk of hij naar je luistert. Je kan zijn gezicht zachtjes vastnemen tussen je handen en vragen om naar je te kijken. Herhaal dan wat je verwacht met de vraag of hij gaat luisteren. Zo niet, ga je terug weg. Je kan eventueel een videofoon plaatsen als je wilt kunnen volgen dat hij zichzelf geen pijn doet. Zo spaar je je eigen oren en toon je hem dat zijn gedrag jou niet hindert (en dus zijn doel niet behaalt). Ik heb zo gereageerd toen mijn dochter een paar weken terug niet wou gaan slapen. Ze bleef dan rechtstaan in haar ledikant. Dan wenste ik haar goedenacht en vroeg of ze wou dat ik haar dekentje gaf (over haar leggen). Als ze dan niet reageerde of ontkende, zei ik dat ik weg ging (ook ga slapen of de zus ga helpen...). Dan stapte ik naar de deur en ging ze wenen. Ik herhaal mijn vraag en dan knikt ze wel ja en gaat liggen. Dat hebben we toch een 3-tal weken op en af moeten volhouden voor het weer gemakkelijk ging.

Goeie tips weer waar ik wat mee kan dank je wel! Ik zal het proberen om zijn aandacht te trekken door zijn gezichtje vast te houden. En anders de kamer verlaten. Arme knul heeft vandaag 2x in de box gezeten. Denk wel 1 keer 10 minuten en de andere keer een half uur. Echt niet leuk maar helaas wel nodig. Ik was een paar keer naar hem toegelopen en gevraagd of hij wou gillen of wou spelen. Hij bleef doorgaan en toen ben ik verder gaan spelen met de jongste. Na 5 minuten vroeg ik het weer en was hij rustig. Toen heeft hij wel lief gespeeld. Bedankt voor het delen van jullie ervaringen. Zo te zien moeten we dus echt goed gaan volhouden. Ik denk dat dat wel gaat lukken want ik ben het echt even zat haha. Mijn man trouwens ook hoor. Ik vind het lastig om soms streng te zijn maar aan de andere kant wil ik ook geen kind wat over me heen loopt. Ik denk dat ik dan steeds maar even in mijn hoofd de keuze moet maken.. of even streng of over mijn grens gaan

👍👍👍 jullie komen er wel!

Ok, het is geen oplossing, maar wel een directe verlichter: oordoppen. Ik heb zelf Loop-oordoppen. Hiermee hoor je nog steeds alle geluiden, maar haalt het het scherpe randje weg. Daarmee kan ik zelf rustiger blijven in mijn reactie en minder geirriteerd/boos doen naar mijn kind. Werkt altijd beter. Ik doe ze in wanneer ik slecht geslapen heb of al overprikkeld ben door werk. Mijn kind had ook een tijd dat hij alles bij elkaar gilde, ineens was het over. Dat zal wel een combinatie zijn geweest van “een fase” en consequent blijven zeggen dat hij niet mag gillen (en daarna fluisterend vragen of hij zachtjes kan praten). Succes!!

Dag mama 😊, Hoe gaat het ondertussen met jullie? Liefs 🍀

Hoi Ilse, het gaat wel beter. De ene dag beter dan de andere maar ik merk wel een vooruitgang. Ben er ook achter gekomen dat hij veel meer begrijpt dan ik denk haha. Wat zijn ze toch slim. Soms blijft hij wel doordrammen dan is het lastig om niet echt boos te worden maar ik merk dat het echt wel de juiste kant op gaat. We hebben het nog niet geprobeerd om hem in zijn eigen bed te laten slapen. We gaan denk ik gelijk over naar een peuterbed. Maar eerst even het gegil aanpakken want dat koste het meeste energie. Merk dat het met mijzelf gelukkig ook beter gaat. Bedankt voor het vragen 😘

Aah, keigoed ! Blij om te lezen dat het de goede kant opgaat! Doe zo verder dan, ik wens jullie er heel veel geluk bij ❤️!