Klaagmuur - 5

Ziet je man echt niet wat ze doet of is hij in ontkenning? En wil je graag de relatie met haar goed houden vanwege hem of vanuit jezelf? Mijn schoonmoeder is ook gestoord, maar mijn man ziet dit wel en vraagt van mij ook om te proberen hier zo positief mogelijk mee om te gaan, omdat ze te oud is om te veranderen. Af en toe heb ik commentaar op haar acties als ze hier oppast (3 dagen per week) waarop ze mij de huid vol scheld en ze mij vervolgens negeert voor een dag. Ik tollereer haar totdat zij en mijn man dat er commentaar op hebben en dan gaat het weer een paar maanden goed... Dus ik ben misschien niet het beste voorbeeld. Mijn advies, trek het je niet aan, accepteer het en sterk er niet teveel energie in. Maar ik zou wel proberen het bij je man onder de aandacht te brengen hoe ze je behandeld. Dan sta je er tenminste samen in, niet alleen.

Ik heb het gisteren onder zijn aandacht gebracht. Hij schiet meteen weer in de verdediging en speelt haar advocaat. Dat eindigde zoals altijd weer in dikke ruzie en geschreeuw van hem tegen mij haha. Dus ik sta er alleen voor. Ik ga het contact met haar daarom minimaliseren tot het echt noodzakelijke. Vanuit mij geen stap meer richting haar. Bedankt voor het meedenken en jij ook veel sterkte..

Ja. Lastig zo’n man. En hij vindt het vooral ook erg belangrijk dat het goed gaat tussen hem en zijn moeder en o als zij zich maar niet gekwetst voelt. Ik vertel hem hoe klote ik mijzelf voel doordat ik steeds wordt gepasseerd en dat ze geen respect voor mij lijkt te hebben. Op dat zelfde moment ontvangt hij een appje van haar dat ze zijn lievelingstapas heeft gemaakt en of hij het komt ophalen. Hij appt haar met nog lievere woorden dan normaal terug, met hartjes roosjes enz in mijn bijzijn 😂 Ach ja, een grote liefde dus tussen die twee. Hij zou nooit durven om haar te vragen waarom ze zich zo raar gedraagt naar mij. Daar is hij te loyaal voor. Moet ik maar accepteren. Of op den duur wanneer de maat echt vol is gewoon weggaan.

Het klinkt eerder alsof je schoonmoeder jaloers is en haar zoon voor zichzelf wilt hebben. Eerlijk, ik zou haar niet meer proberen uit te nodigen op je vrije dag enz. En als ze langskomt voor een bakkie en jou letterlijk negeert, zou ik dat ook rechtstreeks vragen. Hoef je niet eens boos te doen, maar in jouw eigen huis heeft ze het respect op te brengen je normaal te behandelen.

Ja, iedere keer als zij iets flikt en ik er toch op in ga, lig ik ook met mijn man overhoop... Ik ken het. Mooi geprobeerd in ieder geval. Sneu voor hem dat hij het niet wil zien en goed dat je jezelf nu in bescherming neemt en distantieert. Heel veel sterkte.

Vandaag is onze kleine man 2 jaar geworden. En precies vandaag weigert meneertje om in de middag te slapen. Tot vandaag ging het altijd goed, maar nu, zingt, staat en speelt die al bijna een uur in bed. De kleine van 10 weken ligt ook lekker wakker om de 10 minuten te huilen. Deze mama is de hoop aan het verliezen 🙃🙃🙃.

Wel gefeliciteerd met de jarige 🥳🥳

Chaos hier. Dachten we alles voorlopig wel weer even gehad te hebben, komt het volgende grote probleem weer om de hoek zetten... Twee weken geleden schoonmoeder met acute blinde darm ontsteking naar het ziekenhuis, een uur na het laten inslapen van haar laatste kat (waar wij ook nog een hele tijd mee in huis hebben gewoond, dus grote klap voor de hele familie). Voor 5 van de 6 oppasdagen over 2 weken vervanging kunnen regelen, gelukkig. Ze heeft nu weer haar eerste 2 volle oppasdagen achter de rug en dat ging goed. Paar nachten terug ons neefje van anderhalf in het ziekenhuis met 40 graden koorts. Na een hartslag van 200 teruggebracht te hebben naar 120 zijn ze met antibiotica naar huis gestuurd. Het kind eet nog steeds nauwelijks, maar gaat inmiddels eindelijk wat beter. Mijn man heeft steeds ingesprongen door de as van de kat op te halen, zijn moeder te voorzien van boodschappen, en nu het zieke gezinnetje van zijn broer avondeten te bezorgen. Ons jochie, die sinds hij twee maanden geleden weer corona heeft gehad niet meer uit ons bed te krijgen is, heeft vannacht een interessante nare hoest ontwikkeld vannacht, en vanochtend heeft mijn man, na een paniekaanval, bij de dokter ontdekt dat hij vol in een burnout zit. Ik weet niet goed hoe ik dit ga redderen. Gelukkig kan ik deze week vanuit huis werken, wat 3 uur reistijd per dag scheelt, maar het gaat alsnog flink zwaar worden. Ik geef nog steeds borstvoeding, ook in de nachten, dus heb echt amper energie. Ik denk dat het eerste plan van aanpak toch zit bij de kleine in zijn eigen bed krijgen weer, zodat de nachten rustiger en geborgener zullen zijn voor mijn man. Zolang het jochie niet ziek is, tenminste... As vrijdag wordt het kereltje 2. Ben benieuwd hoe we ervoor staan tegen die tijd.

Wat een ellende zeg! Hopelijk snel alles weer wat op de rit. En alvast gefeliciteerd met de kleine!

Jeetje.. Wat heftig allemaal! Sterkte en probeer jezelf niet voorbij te lopen..

Ugh… en nu dan (volgens mij) pseudokroep voor m’n kereltje 😓 al 2 nachten drama, en z’n ademhaling is zo snel en oppervlakkig 😔 Zo even de ha bellen en kijken of er meer is wat ik kan doen 🥺

Stomen in de douche! Water laten drinken, rechtop houden! Tips die ik destijds vanuit de huisartsenpost kreeg, alles het benauwde blijft wat mijn dochtertje had kan je een pufje krijgen

Ze vermoed bronchitis, 1 long zit helemaal dicht 😔 maar we hebben amoxicilline gekregen.. zouden met 24u verbetering moeten zien 🤞🏼

Ahww nee zo sneu! Hopelijk snel verbetering inderdaad

Heftig, zeg! Arm jochie! Heel veel beterschap voor hem en sterkte!

Wauww, wat is dat toch die 2jaarsyndroom. Driftbuien zijn weer terug. Niks is goed. Wil heel de dag door eten uit de kast pakken. Verschonen, omkleden, naar bed gaan. Alles is een drama. Ik weet niet meer hoe ik ermee om moet gaan. Mijn nachten gaan slecht met nog een baby van 3 maanden. Zelf in een depressie en ik weet het gewoon allemaal niet meer. Dit is allemaal zo moeilijk. Hopelijk duurt deze fase niet al te lang en lukt het me om weer een geduldige moeder te zijn en weet ik hoe ik met ze om moet gaan😭. Oke dit was mijn klaagmoment

Ooh echt he. Die van mij kan ook drama maken om niks en wil alles zelf doen. Wat bij die van helpt, is het duidelijk vertellen. Zoontje wil zelf met brood eten zelf vaak hagelslag op z'n brood doen, maar dat gaat gewoon nog niet. Want dan helpt is tegen hem zeggen: je mag hagelslag op brood, maar mama gaat het erop doen. Dat werkt vaak bij hem wel.

Dankjewel voor je tip. Wij proberen ook altijd duidelijk te zijn inderdaad. Soms heb ik alleen het idee dat die het niet begrijpt of dat ik niet duidelijk genoeg ben. Ik zal het eens een tijdje proberen zoals jij het zegt. Het is ook heel erg zoekende wat helpt natuurlijk.

https://www.instagram.com/reel/CxV_9OzJmQF/?igshid=MzRlODBiNWFlZA== Allereerst, dit vond ik heel fijn om te zien! En net als mommyofone21 zegt hou ik het ook vaak kort en geef ik duidelijke grenzen aan. Ik geef ook twee keuzes wat meestal ook wel helpt (een soort vals gevoel van autonomie 😝) Je mag lopen, maar je moet mama’s hand vasthouden. Eten blijft op tafel. Wil je meer eten of ben je klaar? (Als hij blijft klieren: als je gooit ben je klaar met eten) We gaan nu schoenen aandoen, wil je deze schoenen of die? Ga jij ze aandoen of moet mama ze bij je aandoen? Bij het naar bed gaan hebben we twee slaapliedjes en ik laat hem kiezen welke hij als eerst wilt horen. Voor het avondeten geef ik hem ook twee opties per voedselgroep (kip of vis? Pasta of rijst? Broccoli of doperwtjes?) afhankelijk van wat we in huis hebben en daar bedenk ik dan een gerecht mee. Ik laat hem ook veel zelf proberen onder toezicht. En als iets niet goed lukt, ipv gelijk over te nemen vraag ik of hij wilt dat ik help of ik geef hem aanwijzingen. En als het lukt zeg ik “wauw! Dat heb je helemaal zelf gedaan!” Dit werkt goed voor ons, maar zelfs dan zijn er nog driftbuien hoor! Ik heb er ook niet altijd de energie voor en op zulke dagen gaat het echt veel moeilijker dan anders. Ik kan me voorstellen dat dit met een baby erbij allemaal nog moeilijker is. Nog een tip die ik kan geven is om te zeggen dat hij even moet wachten als hij iets wilt wat niet meteen kan. Dan zeg ik niet gelijk nee, en hij leert op den duur ook om even geduld te hebben (dat is bij ons ook een work in progress). Zo dat was een heel verhaal. Maar hopelijk heb je er wat aan 😅 Ik hoop iig dat je je gauw wat beter gaat voelen ❤️‍🩹🍀

Dat lijkt mij heel zwaar! Veel sterkte! Ik laat mijn zoontje soms gewoon even als hij in een nee drift moment zit. Vaak gaat hij zelf op de grond liggen en dan laat ik hem maar even. Ik bied wel altijd een knuffel aan en benoem dat ik snap dat hij gefrustreerd is of teleurgesteld. Meestal is hij gelukkig wel snel weer afgeleid en gaat hij weer verder spelen of komt hij even een knuffel halen. Bij het verschonen geef ik hem vaak iets om vast te houden of om mee te spelen, meestal helpt het. Soms niet en dan ben ik op dat moment ook niet heel geduldig meer. Eten begint hij nu wel ook moeilijk te doen, dat vind ik wel lastig. Zelfs een broodje smorgens moeten we voor een gedeelte weer voeren aan hem. En avond eten wil hij de ene keer ook makkelijker eten dan de andere keer. Voor mij is dat nu vooral even zwaar, omdat mijn man al weken tot 9 uur s'avonds aan het overwerken is, als het goed is duurt dat nu nog 1 a 2 weken. Ik ben nu zwanger en vind het ook echt heel pittig en ben ook minder geduldig soms dan ik zou willen zijn. Deze fase lijkt mij met slapenloze nachten door een baby en een depressie erbij heel erg heftig. Hopelijk helpt je partner ook mee om de druk wat te verlichten. Ik voel mij soms ook schuldig om mijn minder geduldige momenten, maar heb zelf niet het idee dat mijn zoontje er echt last van heeft, dus probeer zelf daar mij al minder schuldig over te voelen!