Moeilijk

Ik loop ergens tegen aan, in de hoop dat er misschien meer ouders zijn die dit hebben meegemaakt en weten hoe we er het beste mee om kunnen gaan. Onze lieve schat van 16 maanden mag wel eens bij de opa’s en oma’s logeren. Niet vaak, maar zo eens in de zoveel tijd als het uitkomt qua planning of als wij even moeten bij slapen. Afijn, als we hem ophalen horen we altijd van de opa’s en oma’s hoe lief hij is geweest, dat hij geen enkele keer boos is geweest of verdrietig. Super fijn en alleen maar goed ook. Bij thuiskomt is het snel raak. Hij zit aan dingen waar hij niet aan mag zitten, zoekt de grenzen op bij ons, sneller boos, verdrietig en wat ik helemaal erg vindt, doet zichzelf ook pijn als hij dus boos is. Ik zit ook erg hoog in m’n hormonen (niet zwanger, maar m’n menstruatie zit in de weg) en kan hier echt om huilen. Ik wil het beste voor hem en we willen geen politie agentje spelen door de hele tijd nee te zeggen. We spelen met ‘m, proberen als hij ergens aan zit wat niet mag niet meteen als een kenau te reageren, etc. Toch wakkert hem iets aan om dan zo heftig te reageren. Hoort dit bij de leeftijd? Papa en mama uitproberen? Het doet me ontzettend pijn als hij huilt van verdriet. Het is niet alle dagen zo, meestal als we thuiskomen van de crèche of hij de opa’s en oma’s. Met vrije dagen gaat het altijd wel, maar dagen als dit kan je me wegdragen.