1 Reacties

één jaar geleden

Mijn zoontje werd ziek, net toen we bezig waren met wendagen op de créche (mijn schoonmoeder kwam thuis met een zware verkoudheid dus hij had het niet eens van de crèche). Hij kreeg toen opeens extreme verlatingsangst waardoor hij moeilijk in slaap kwam soms wel om de 10 minuten in paniek wakker werd 's nachts. De enige methode die bij ons hielp was wat ze in het Engels "extinction" noemen, maar waarschijnlijk beter bekend is als cry it out. Het komt erop neer dat je je kindje naar bed brengt met een routine die altijd hetzelfde is. Je zegt dat je dichtbij bent, dat je van hem/haar houdt, en dat je elkaar in de ochtend weer ziet. Mijn zoontje was hiervoor een hele goede slaper, dus omdat hij al alleen in slaap kon vallen heeft het maar een paar dagen geduurd. Één dag heeft hij echt lang gehuild (een uur ongeveer, maar het voelde veel langer...) en ik had echt moeite om niet zijn kamer in te gaan, maar na die nacht ging het gelijk heel erg goed. De volgende nacht ging hij na een 10 min al slapen, daarna na 5 min, en de nacht daarna huilde hij zelfs helemaal niet. Ik ging dan ook nog even in de gang wat rommelen of iets doen zodat hij kon horen dat ik niet weg was. Dat heeft ook goed geholpen denk ik. Het wakker worden 's nachts nam ook elke nacht af. In het begin had ik nog "graduated extinction" geprobeerd (eerst na 3 min de kamer in en geruststellen, dan na 5, dan 10, etc) maar daar werd hij steeds hysterischer van. Het was bijna alsof ik hem plaagde door steeds opnieuw zijn kamer in te gaan om vervolgens weer weg te gaan. Naast de extinction methode geef ik overdag ook extra veel aandacht zonder externe afleiding (vooral in de avond voor het slapen), speel ik heel veel kiekeboe met hem, en wanneer ik een andere kamer in ga blijf ik tegen hem praten. Hij heeft nog steeds wel wat verlatingsangst, maar het gaat nu echt heel erg goed. Heel soms wordt hij 's nachts nog 1x wakker of hij huilt nog even heel kort voor het slapen gaan. Maar hij kalmeert zichzelf en gaat meestal weer slapen. Geen idee of mijn ervaring jullie kan helpen. Ik had zelf nooit gedacht dat ik deze methode zou toepassen (sowieso niet voor 12 maanden, ook al kan het in theorie vanaf 6 maanden al). Maar na weken lang steeds wakker worden of bij hem op de kamer slapen kon ik echt niet meer en hij was ook niet te genieten. Maar ik weet dat het niet voor iedereen is. Succes en ik hoop dat jullie een passende oplossing vinden 🌚