Niet lekker in mijn vel

Maak ongeveer hetzelfde mee, ook een zoon van 13 maanden en nu 25 weken zwanger van onze dochter. Kwam ook als een verassing en zeker niet altijd blij mee geweest. Bij onze zoon zat ik de eerste maanden in een diepe depressie. Ik ben mijn baan kwijtgeraakt nadat ik heb gezegd dat ik weer in verwachting ben. Daarnaast ben ik nog maar 20 en nog bezig met mijn rijbewijs halen. De ene dag pieker ik over hoe ik dit in godsnaam allemaal moet gaan doen en de andere dag weet ik dat het hoe dan ook goed komt. Ik heb een lieve man, zoon en ik voel ook al zoveel liefde voor onze dochter. Het komt goed lieve mama en powervrouw! ❤️

Wat fijn dat je goede hulp hebt gevonden op je werk en een praktijkondersteuner is in mijn ervaring ook fijn. Om gewoon even je zorgen te bespreken met een buitenstaander. Mijn dochter is ook 13 maanden nu en ik ben ook weer zwanger maar pas 12 weken nu. Ik heb tussendoor twee miskramen gehad. Voor mij is het dus wel gepland. En eerlijk gezegd juist omdat ik ook mijn oude leventje erg mis. Voel me ook vaak 'opgesloten' nu. Terwijl m'n dochter en deze nieuwe zwangerschap echt een dromen zijn die zijn uitgekomen. Ik herinner mezelf er steeds aan dat ik weet dat dingen in het leven komen en gaan. En zo ook deze tijd van 'opgesloten' zitten met kleine kindjes. Daarom geniet ik er extra hard van maar wil ik dus het liefst mijn kindjes zo snel mogelijk achter elkaar. Dan is de tijd van kleine kinderen ook sneller weer achter de rug straks. Waarschijnlijk zal ik het dan ineens missen haha maar dat zien we dan wel weer!

Zo ja er veranderd ook zoveel in je leven als je moeder wordt! En dat opgesloten gevoel begrijp ik heel goed. Zelf heb ik een zoontje van 13 maanden en ben ik 19w zwanger. Ik vraag me soms ook af wie ik nog ben als ik geen moeder ben.. 🙈 maar heb ook zoveel liefde voor mijn kindjes! Ik probeer straks als de kleine er is ig 1 keer in de week echt me time in te plannen. Of om te sporten of gewoon te lezen zodat ik mezelf ook kan zijn. En me niet alleen maar mama voel. Hoe fijn het ook is om mama te mogen zijn ❤️

Wat rot dat je je zo voelt en het is zeker (deels) herkenbaar. Goed dat je hulp hebt gezocht. Ik twijfel daar steeds over maar moet het ook doen denk ik. Ik heb ook een baby van bijna 13 maanden, ben niet zwanger maar herken wat je schrijft over je oude leven missen, dat alles nu veel plannen en energie vergt. Voor mij is het vooral het zorgeloze, de slaap en de (vrije) tijd die ik soms mis.. ik voelde me enorm overweldigd na de geboorte en ben na mijn verlof heel snel weer veel gaan werken (wel veel flexibel en thuis dus ook heel veel tijd met mijn baby). Vond ik deels fijn om weer een beetje “me-time” te hebben maar voor mijn gevoel heb ik het eerste jaar bijna alleen maar gewerkt en gezorgd en zoo slecht geslapen waar ik echt niet tegen kan… en vanaf september hebben we ongeveer om de week een nieuw virus in huis😩 De laatste weken gaat het slapen ineens veel beter en heb ik het eindelijk wat rustiger met werk en voel ik me deels beter, maar lijkt het ook alsof ik nu pas weer een beetje met mijn hoofd boven water kom en me realiseer hoe moe ik ben en hoe weinig tijd ik heb/neem om gewoon even te niksen of leuke dingen (of zelfs maar in huis te rommelen) te doen. Als ik eindelijk eens een paar uur “vrij” ben weet ik van de gekkigheid niet goed wat ik met mijn tijd moet doen. Ik mis het ook soms om even alleen te zijn, en gewoon te bepalen wat ik doe op een dag. En van thuis zitten word ik ook een beetje moe dat het altijd een rommel is en er nog 1000 dingen moeten gebeuren. En soms voel ik me ook eenzaam, meeste vriendinnen hebben (nog) geen kinderen en paar die het wel hebben wonen niet in de buurt en zie ik weinig. familie is wel behulpzaam met oppassen etc. maar vind het ook lastig om dit te delen of zelfs maar goed onder woorden te brengen. Iedereen is helemaal blij met hun (eerste) kleinkind en hebben minder aandacht voor de ouders.. Ik weet niet of je van lezen houdt, maar het boek “What no one tells you” vond ik heel behulpzaam, over alle emoties die je ervaart tijdens de zwangerschap en daarna. En ik lees nu “Perfecte moeders bestaan niet”. Praktische tips heb ik ook nodig:) dus deel alsjeblieft! Vaker hulp vragen helpt mij soms wel maar vind het ook lastig. Sowieso heel goed dat je met een coach praat en de huisarts hebt gevraagd!

Yes hier nog 1! Ik ben uitgerekend in april en mijn lieve dreumesje is nu 13 maanden. Onwijs onwijsssss dankbaar en blij. Maar ik pieker enorm. Hoe ga ik dit doen? Hoe kom ik de deur uit met 2 kleintjes enz enz. Hoe ga ik de nachten overleven? Maar ik hou me vast aan dat dit ook tijdelijk is. Straks zijn ze allebei wat ouder en dan word het echt zoveel makkelijker. Ik zal hoe dan ook echt niet toegeven om thuis te zitten en pak me kinderwagen en ga lekker de deur uit hoe dan ook. Het moet te doen zijn joh. Uiteindelijk maken we ons druk en valt het allemaal wel weer mee achteraf. Heel veel succes en het zal jou zeker lukken!💓💓

... Even kort offtopic... Bedankt dat jij precies beschrijft wat ik de afgelopen week niet onder woorden kon brengen!

Heel herkenbaar wat jullie beschrijven. Uiteindelijk komt het altijd goed houd ik in mijn achterhoofd. Dit alles maakt voor mij dat ik heel erg ook twijfel over een 2e. Ook omdat wij geen opa's of oma's hebben als vangnet, mijn vriendinnen helpen ons nu wel eens, maar zij zullen ook kinderen krijgen en dan wordt dat ook lastiger. Ook zijn we afhankelijk van kinderopvang waar we niet van weten of er überhaupt plek is. Ben zo bang dat wanneer we voor een 2e gaan ik in een groot zwart gat val dat ik daarom nu denk, beter een gelukkig gezin met 3, dan ongelukkig met 4. Maar dat zijn allemaal denkscenarios. Voelt heel fijn dit even van me af te kunnen schrijven. Mocht een van jullie in de buurt van Nijmegen wonen en graag contact willen, sta ik daar altijd voor open. Liefsx