Ongerust

Al een paar weken als ons zoontje (15 maanden oud) uit de opvang komt is er geen land mee te bezeilen. Niet willen eten, krijsen, boos. Hij deed zich soms zelf al zeer, door met z’n hoofd tegen de grond te bonken als iets niet lukte, maar sindskort heeft hij iets nieuws. Hij krabbelt zichzelf in z’n gezicht, niet mega hard, maar hij is dan zo boos dat hij zichzelf lijkt te willen pijnigen. Het is een vurig ventje van zichzelf, maar kan ook ontzettend lief zijn. Op de dagen dat hij niet naar de opvang gaat doet hij dit veel minder en eet hij veel beter zijn avondeten. We krijgen er, omdat hij anders niks wilt eten na een dag opvang, nog wel een fles Nutrilon 4 in en gaat hij rechtstreeks naar bed. Ik vind het zo verschrikkelijk om te zien als hij zo hard moet huilen en duidelijk laat merken dat hij enorm gefrustreerd is. Ik kan er ook heeo emotioneel van worden. Is er iets herkenbaars? Kan en moet ik hier iets mee?