Opstandige fase (weer)

Ik herken dit ook helemaal! 21 maanden en ‘ zeurig’ gedrag voor alles! Ook heeeeeel koppig🙈 Is maar een fase en ze vinden het nog lastig dat ze niet met woorden communiceren dus.. zo goed mogelijk proberen te verstaan en het komt wel goed!

Hier ook hetzelfde gedrag, ik probeer rustig te blijven ookal is dat soms erg moeilijk 🙈 helaas geen tips maar zeker wel herkenning!

Hetzelfde hier! Zelfde met ik wil naar papa, oh nee toch mama, toch papa. Als hij dan bij papa blijft dan is het brullen😩 Ik probeer ook rustig te blijven en een gulden middenweg te vinden. Soms krijst hij zo hard dat z’n zusje van twee maanden wakker wordt en mee gaat krijsen. Heerlijk🤨

Hier ook idd. Drinken? Ja. Pak de beker 'neeeeeee' Heb haar de beker zelf laten pakken en zelf water in laten doen. Toen was alles goed. Ik dacht nu wilt ze dat iedere keer, maar dat was gelukkig niet zo. Zelfde verhaal als met vlees snijden ze probeert eerst zelf en lukt t haar niet zegt ze vanzelf 'helpen' Sterkte, erg lastige fase weer!

Wij gebruiken trouwens een leertoren scheelt een boel driftbuien hier 😂 zo kan ze het een en ander meedoen. Werkt bij haar zo nu en dan erg goed.

Ja, wij hebben ‘m ook! Ideaal. En staat hij niet meer aan m’n benen te jengelen dat hij wilt kijken tijdens het koken😜

Herkenbaar! De opvangjuf zei: Job is nog net geen twee maar zegt alvast veel nee. 🥲

Hier het zelfde. Ondertussen zijn we erachter dat meneer alles zelf wil doen. Zoals zn koekjes zelf open maken. Pakje drinken zelf open maken. Drinken uit een beker hij houd de beker vast ik schenk in. En als hij hulp nodig heeft roept hij ons vanzelf. Zo is hij laatst 20 minuten bezig geweest om een liga open te krijgen die hij daarna vol trots op zat te eten.

Hier ook. Alles is nee nee nee. Vooral met avondeten, soms eerst krijsen omdat hij in de stoel moet gaan zitten. Dan is het krijsen omdat hij mag eten. Wij laten hem dan maar even en vaak als we alles negeren dan gaat hij wel eten. Donderdagavond heeft hij pizzakorst gehad als avond eten. Pizza eet hij niet, dus hadden een potje voor hem warm gemaakt. Maar dat was steeds: nee nee nee en dan wijzen naar de pizza. Dus stukje gegeven, maar dat wilde hij niet maar de korst wel. Prima kind als jij dat wil. Zal vast een fase zijn en ook die zal vast een keer voorbij gaan🙈

Hier precies hetzelfde, alles is NEEEEE en dan vervolgens ook gewoon driftbuien krijgen als het niet gaat zoals madam het wil. We hebben hier de tactiek: - eerst proberen te vermijden (als we het aanzien komen dan proberen we iets te doen om het niet te laten escaleren: heeft ze iets in haar handen wat ze niet los wil laten maar wel moet dan wisselen we het om) - als ze wel een driftbui krijgt dan gaan we rustig naar haar toe en bieden haar troost aan, verder laten we gaan zelf rustig worden….we geven haar niet haar zin want we hebben het idee dat we dan meer van dit gedrag in de hand werken - nee is nee van onze kant, we geven niet toe, en we merken al verbetering!

Oh hier ook hoor. Veel weerstand bij veel dingen 😅 Hier begint het al ‘s ochtends vroeg, alleen ik mag hem uit bed halen, als zijn papa op zijn kamer komt wordt meneer meteen woedend met bijbehorende krijspartij. Echt top. Tegenwoordig ook met eten steeds meer strijd, terwijl hij tot nu toe echt een goeie en makkelijke eter was. We houden hier vast aan geduld, duidelijkheid en rustig reageren (dus zo vaak tot 10 tellen 😅). Over het algemeen probeer ik zoveel mogelijk strijd te voorkomen door dingen alvast aan te kondigen of hem af te leiden, maar echt niet altijd. Want ik vind ook dat ie moet leren dat teleurstelling bij het leven hoort. Die emoties mag en moet ie ook voelen. En grenzen zijn grenzen, dat is voor hem uiteindelijk alleen maar fijn. Neemt niet weg dat het vaak even doorbijten is en het wordt vanzelf beter 😜