Voor de mama’s die al meerdere kindjes hebben, of zwanger zijn. Herkennen jullie het schuldgevoel naar een eerste kindje toe omdat er een tweede aankomt? Mijn zoontje is nu 18 maanden, praat nog niet en begrijpt naar mijn idee ook totaal niet wat er staat te gebeuren over maximaal 4 weekjes nu. Hij is heel erg aanhankelijk, 24/7 bij mij en vooral mijn zorg gewend. Wanneer er een andere kindje alleen al naast mij komt zitten wordt hij boos/verdrietig. Ik ben ongepland maar gewenst zwanger geworden toen hij 9 maanden was, en we zijn hier zelf heel blij mee maar toch neemt dit gevoel de laatste weken heel erg toe. Ik kan hem straks niet meer evenveel aandacht geven als dat ik nu doe, en hij zal mij moeten delen met zijn zusje en ik ben bang dat hij niet snapt waarom ik hem niet meer direct kan optillen soms of geven wat hij wilt/nodig heeft als ik met de baby bezig ben en zich hierdoor verdrietig/vervangen gaat voelen.
Ook de kans dat ik langer in het ziekenhuis moet blijven na de bevalling zit ik erg mee, ik leg hem bijv altijd zelf op bed, na ons bedtijdritueel, ik weet precies wat hij nodig heeft/wilt en wanneer op de dag. Ik wil gewoon niet dat hij ergens last van heeft als iemand anders het anders doet dan wij gewend zijn. Ik weet ook dat 1 of 2 dagen een ander ritme of oppas geen groot probleem zal zijn en hij wss nergens last van zal hebben en het vooral aan mijn hormonen ligt maar toch zit ik er erg mee..