Steuntopic slaapregressie / sprong 18 maanden

Bij ons is het nu denk ik ook ongeveer 1 week aan de gang. Ze is net 17maanden. De dutjes overdag gaan prima. Echter de nachten drama. Ze valt makkelijk in slaap. Maar word standaard rond 10u wakker, krijg haar dan moeilijk weer in slaap. Daarna in de nacht tussen 3 en 4u weer wakker en dan helemaal hysterisch. Soms wel 1 uur nodig om haar weer in slaap te krijgen…. 2 nachten zelfs 2 uur over gedaan en helaas slaapt ze dan ook niet tot later in de ochtend. Helaas ook vaak nu rond 5:30 al wakker. Ik ben nu al gesloopt en helemaal op. Ik hoop dat deze fase niet al te lang duurt 😩

Hier gaat het slapen tot nog toe goed zoals gewoonlijk, alleen al lange tijd is hij erg overstuur/chagrijnig als hij wakker wordt van zijn middagdutje. Verder herken ik echt alles wat jullie beschrijven mbt gedrag qua driftbuien, boos worden, extreem verdrietig als er nee wordt gezegd, hoofdbonken en zichzelf dramatisch overal hard tegenaan gooien in zo’n bui wanneer iets niet lukt of gaat zoals hij wilt. Maar dit duurt inmiddels al zeker een paar weken tot maanden en wordt alsmaar erger 😭 Vraag me af of dit niet gewoon bij zijn karakter hoort inmiddels haha. Verder krijg ik errgggg vaak het verwijt dat dit gedrag mijn schuld is, omdat ik hem heb “verpest”, of niet consequent genoeg ben en hij het veel bij mij doet en bij anderen minder.

Inmiddels een verandering in het patroon hier... 's Middags valt ie ineens binnen 10 minuten wiegen als een blok in slaap en hij heeft al 2x 2.5 uur geslapen terwijl hij normaal niet langer slaapt dan 1.5 uur. Hopelijk zet dit door, is fijner voor hem ook! De avonden gaan nog slecht, we zijn altijd minimaal een uur bezig om hem in slaap te krijgen. En de nachten zijn een ware hel geworden. Deze week één nacht doorgeslapen en de rest is huilen en niet meer willen slapen. Ben kaput. 😴😵 Laat Dit Ophouden 😩

Oh laat je niks aanpraten hoor. De reden dat hij dit het vaakst bij jou doet, is omdat hij jou het meest vertrouwt ☺️ Jij bent zijn veilige haven en bij jou durft hij zichzelf te zijn en jou heeeelemaal tot het uiterste drijven en al z'n grenzen verkennen. Een mega compliment dus, steek dat maar in je broekzak haha!

Hier altijd drama geweest, tot het rooming out moment, ineens sliep ze goed. Paar weken en bam daar gingen we weer. Van de week stond ik op het punt iemand te gaan inschakelen voor hulp want ik kon echt niet meer. Tot ik ging lezen of ik niet debiel was en misschien niet de enige die knettergek werd van dat slaapgebrek (en ja helaas ook soms van mijn dochtertje tot groot verdriet). Die nachten met haar tussenin braken me op. Naar bed gebracht verteld dat ze lekker ging slapen en dat papa en mama beneden zijn en weg gegaan na een kus. Elke keer met 5 min verlengd om niet te gaan. De 1e keer moest ik tot 25 min (dus bij 5, 10, 15, 20 etc terug naar boven) terug. Dag daarna 15 en gisteren heerlijk niks. Mijn man is een softie met hoofdletter S dus die heb ik ff geleerd hoe ik het deed. Kon haar weer eens niet weerstaan dus heb m weg geroepen en dat was 1 min huilen daarna sliep ze. Of de fase is bij ons voorbij. Moet wel zeggen dat ons dochtertje om de haverklap tanden had wellicht dat ze daar ook elke keer slecht door slaapt (ze is 1,5 maar heeft op 4 kiezen na haar hele melkgebit al) maar het is een rode draad vanaf baby af aan al.

Oh en middagdutje? HAHAHA😭😭 die strijd heb ik opgegeven. Gelukkig slaapt ze nog wel in de auto dus wij moeten iedere dag een uur rijden of ergens de auto laten draaien (starten en niet rijden trapt ze ook niet in en de motor uit is wakker). 🫥 maar goed ze slaapt dus 1 slaapje.

Hier ook begonnen in de avond duurt het lang voordat hij slaapt, en om 0300 klaar wakker. In z'n bed gillen als een speenvarken en als hij bij me mag begint hij gezellig te kletsen in bed, of gaat onder het dekbed boe lopen roepen om vervolgens 16636281 keer neus te zeggen en me neus aan te wijzen met een vinger in mijn neus. Dan rond 4/4:30 slapen in eigen bed. Vind het vermoeiend maar moet er ook om lachen. Het enige wat hier lijkt te helpen is hem dan maar even eruit halen. De middagdutjes ligt hij wel echt in coma

💓💓💓

Ben zo blij dat ik dit topic zie! Herken me in alle berichten hier. Wat een uitdaging 🤯😩

De status hier... Inmiddels bijna 4 weken in de regressie. Ik begin me ernstig af te vragen of er ooit een eind aan komt. Ik krijg flashbacks naar de 4/5 maanden regressie die toen bij ons 8 weken duurde. Oh hell no! De middagdut gaat overigens wel weer de goede kant op. Ik kan hem sinds een aantal dagen binnen 10 minuten in slaap wiegen en wegleggen. Halleluja. De avonden blijven prut, het gekrijs komt me zwaar m'n neus uit. Toen oma gisteren oppaste bleef hij heel braaf liggen in bed en kon ze hem in slaap 'aaien'. Wat een geluk hè die oma. En dan natuurlijk zeggen: "ik vond het wel meevallen hoor". Ok ja bedankt voor het melden 🤣 Maar zo braaf is ie bij ons niet hè 🧐 We ploeteren weer voort...op naar de komende week.

De zelfbedachte methode die we nu hanteren na het bedtijd ritueel: zodra ik wegloop is het hysterisch huilen dus ik troost hem en leg hem terug totdat ie blijft liggen. Zodra hij blijft liggen kan één van ons erbij blijven staan tot meneertje in slaap valt. Zitten heeft geen zin, dan gaat ie lopen keten. Dus als een dooie tak stilstaan, maar wel zodat ie je kan zien. Vooral niks zeggen en vooral niet per ongeluk een scheet laten want dan schatert ie het uit en ben je weer terug bij af. Dit duurt bij elkaar ongeveer een uur en dan kan ik de kamer uit sneaken. Doorslapen gaat weer goed.

Zie net dat ik het verhaal van de middagdut vorige week al verteld had. Ben ik de enige die echt continu het besef van tijd kwijt is? Ik weet soms niet eens meer welke dag het van de week is 🥴

Heftig hé al die regressies. Wij hier 3 slaapcoaches en onderandere ziekenhuis trajecten verder maar niemand die ons kan helpen met het überhaupt doorslapen snachts of langere slaapjes dan 45 minuten overdag. Wat vind ik dit momenteel zwaar.. het was al zwaar maar er komt na 1.5 jaar nog steeds geen eind aan. Ik heb ook het idee dat het een regressie is van 1.5jaar😅 Wij hebben een grondbed voor de nacht, ik blijf bij hem liggen tot hij slaapt, rond 22.00 wakker en ga zo mijn nacht in bij hem tot de volgende ochtend. Overdag in zijn ledikant met max slaap van 45 en op de opvang was en vrijdag maarliefst 17 minuten🥳. Pfff team no sleep hier😴 Succes nog jullie hopelijk gaat het binnenkort weer goed!

I feel you! Het zijn lange dagen😴🫠

Bij ons uit het zich voornamelijk in niet willen slapen in de middag, en bij de avonden na het inslapen na 1 of 1,5 uur krijsend en ontroostbaar weer wakker worden. Dan echt even bezig om haar weer rustig te krijgen. Als ze eenmaal weer slaapt gelukkig wel de nachten door maar het zijn lange avonden zo... Ook overdag snel huilen en merk dat er meer en meer grenzen worden getest. Als er iets niet mag is het veelal heel dramatisch huilen of de 'ik hoor je lekker toch niet' houding. Benieuwd hoe dit zich ontwikkeld. Lekker druk, en in juni krijgen we er nog een kleine meid bij! Hopelijk dan weer wat rusiger. Toch wel fijn om te zien dat het bij veel gezinnen er niet heel soepel aan toe gaat.

Zucht. Hier een kind dat na 1u dutje krijsend (en nog hartstikke moe) wakker wordt. We zijn eindelijk over naar 1 dut, en dat waren vorige week nog heel fijn 2u dutjes. Maar sinds we terug zijn van vakantie is het standaart 1u en dan krijsend wakker worden. Het enige wat echt werkt is in mijn armen verder laten slapen. Terug leggen = gelijk huilend wakker. Hij slaapt dan nog wel gerust een uur in mijn armen. Het vroeg wakker worden is ook al 3 weken gaande. Tussen 5.00-6.30u is nu normaal geworden. Echt heel vermoeiend 🥲. Gelukkig is meneer niet te chaggo, en als hij buiten mag spelen is eigenlijk alles goed. Dat scheelt enorm! Kheb het met alle ouders te doen met een chagrijnig kind door deze fase. Ik trek dat echt enorm slecht, mega energievreter!

De ergste slaapregressie tot nu toe en dat terwijl ze ook nog eens moet wennen aan een eigen kamer vanaf zondag en ik over twee weken uitgerekend ben van haar broertje 😱. Ik hoop echt dat dit nog maar een paar dagen duurt max. Wakker worden na een paar uur slaap en echt gillen e roepen tot we haar er even uit nemen om te troosten. Slapend wegleggen terug gaat ook niet meer zoals vroeger, dus dan ook nog eens verder troosten 😅

Ik hoop dat deze fase heel snel voorbij is! Mijn zoontje is al een slechte slaper sinds de 4maanden slaapregressie en nu is het nog erger!

Zo hier ook een slaapregressie losgebarsten 😵‍💫 snachts gaat t wel goed maar gaan slapen... Wat een drama haha normaal ging hij liggen beetje kletsen en weg. Nu huilen huilen, tut en knuffels uit bed gooien en nog harder huilen, zolang tot we terugkomen en hem vasthouden tot hij in onze armen in slaap valt man man 2u verder. De "Het is een fase" mantra wordt hier elke avond flink weer herhaald 🤪

Bij mijn zoontje van bijna 18 maanden is het nu toch ook echt begonnen vrees ik. We zijn vorige week op vakantie geweest en sinds we terug zijn is hij extreem aanhankelijk naar mij toe, echt van de één op andere dag. Op de opvang wijkt hij geen seconde af van de leidster (als vervanging voor mij haha) en hij heeft het er echt moeilijk mee. En ik stiekem ook wel 😅 En verder ook zoo snel boos en/of verdrietig als ie iets niet mag of juist moet doen. En gooien en slaan. Draamaaa. Herkent iemand die aanhankelijkheid, of zou dat alleen door de vakantie komen?