Uit elkaar

Gisteren heeft mijn man aangegeven dat hij niet meer gelukkig met mij gaat worden. We gaan dus uit elkaar. We waren de afgelopen maanden in relatietherapie maar dat heeft dus niet geholpen helaas. We waren 15 jaar samen waarvan 5 jaar getrouwd. Het nodige samen meegemaakt, ook veel moeilijke dingen, en daardoor dus toch teveel uit elkaar gegroeid. Ik ben op het moment erg in de war. Voel van alles door elkaar heen. Moet nu accepteren dat het echt niet meer goed komt. Dat ik daardoor nu alleen verder moet. Dat het toekomstbeeld dat ik had voor ons er niet komt. Maar het ergste van alles: mijn zoon gaat opgroeien met gescheiden ouders. En we gaan straks niet meer elke dag samen zijn 😭 Ik vind dat zo erg… Waarom deel ik dit hier? Van me afschrijven. Misschien heeft 1 van jullie ook een scheiding mee moeten maken en tips? Een hart onder de riem, hoop voor de toekomst. Want door mn hoofd gaan vragen als: hoe ga ik dit doen, kan ik dit, kom ik hier ooit overheen, word ik ooit weer gelukkig? 💔