Zoon duwt kinderen in gezicht

Dat vraag ik mij ook af; hoe ga je hier in godsnaam mee om? Mijn dochter heeft dit ook soms schopt ze zelfs. Ook als er iemand van de glijbaan afgaat waar zij net vanaf is geweest gaat ze gewoon 'aaaaaqh' schreeuwen. Ik zie gewoon aan gezichten van andere kindjes dat ze van haar schrikken/angstig zijn voor haar. Ik weet dat ze zich nog totaal niet in kunnen leven in andere kinderen en dat dit nog moet komen... maar ik schaam mij soms gewoon voor haar met zo'n gedrag. Soms zie ik het aankomen en probeer ik het te voorkomen door te zeggen tegen haar: zeg maar 'hallo' tegen het andere kindje. Soms werkt het, maar vaak ook niet.

Misschien kan je hem leren ruilen. Dat als hij iets wilt hebben dat hij wat anders aan het andere kindje moet geven. Dat werkt hij ons zoontje heel goed. Verder als hij slaat of duwt rustig uitleggen dat dat pijn doet en dat hij het ook kan vragen. Ik denk dat vooral het uitleggen ervan en blijven uitleggen het beste werkt. Bij ons werkt zachtjes het is een baby heel goed maar ook dat ligt aan het karakter van het kind

Ja ruilen proberen we ook, maar gaat met eigen speelgoed wat moeizamer. En hij kan dus al heel goed “samen spelen, samen delen”zeggen, maar de uitvoering is lastig😂 Verder inderdaad uitleggen blijven we doen, maar soms lijkt het niet te werken.

Hier ook een kind die heel hard NEE roept en andere kinderen wegduwd of slaat. Dat vind ik echt verschrikkelijk en merk ook dat het sommige kindjes afschrikt. En wij als ouders zijn heel erg van het delen dus snappen het ook niet. Ik zeg dan altijd Job, SAMEN. Of WACHTEN. En als het andere kindje moet huilen zet ik hem even weg en zeg dat hij stout doet en wat dan. Dan moet hij eigenlijk altijd huilen. Vervolgens leg ik hem uit dat hij het goed kan maken door een knuffel of een kus te geven. Dit is ook wanneer hij ons slaat/schopt/bijt. Hij begint dat echt door te krijgen. Laatst sloeg hij een vriendinnetje uit enthousiastme maar zij schrok zo dat ze moest huilen (normaal is zij de baas). Daar schrok mijn kind zo van dat hij haar knuffels pakte en aan haar gaf als troost. Hij had het dus dondersgoed door en wist zelf een oplossing te verzinnen om het goed te maken. Zo goed van hem! Ik denk dat blijven herhalen echt de truuk is! Dan komt het vanzelf wel goed.

https://psychogoed.nl/leer-je-kind-delen-met-anderen-in-3-stappen/ Lees nu dat je het blijkbaar zijn vrije loop moet laten gaan anders kan het zelfs erger worden en vinden ze delen alleen maar erger worden. Ze zijn hier sociaal emotioneel helemaal nog niet klaar voor.. Inclusief bronnen.

Klopt. Pas vanaf zo'n 3 a 3,5 jaar is hun brein in staat om te begrijpen wat delen precies inhoudt. Ons zoontje wordt ook 2 jaar in november en zit nog niet in de fase van het vaak afpakken omdat iets van hem is. Wanneer hij iets wilt wat een ander heeft, probeert hij het wel eens. Hij geeft daarbij ook wel eens een mep op de arm of het hoofd van het andere kind. Wij gaan bij hem zitten en vertellen dan dat het andere kindje nu met (bijv) de tractor speelt en dat hij straks mag, om de beurt. Dat we zien dat hij het wachten lastig vindt, maar dat het nu wel even zo is. Wanneer zijn neefje (half jaar ouder) iets afpakt, zeggen we hem ook dat D. het had en dat hij straks mag, omstebeurt. Het speelgoed wordt dan, vaak door zijn moeder/vader, teruggegeven aan ons zoontje. Gaat gepaard met tranen en boosheid. Maar zo pakken wij het aan.