Zoontje slaat, knijpt, schopt en gooit veel

Ik denk dat vooral het concequent blijven het belangrijkst is. Als hij in de hoek zit en weg rent terug blijven zetten totdat hij blijft zitten. Dit kan heel lang duren maar het werkt wel. Het gillen negeren en pas als hij rustig is naar hem toe gaan, op ooghoogte gaan zitten en uitleggen waarom hij daar zit. Vervolgens sorry laten zeggen en daarna een dikke kus/knuffel. Dat is hoe het bij ons het beste werkt. Op deze leeftijd hebben ze fases waarin ze heel erg opzoek gaan naar grenzen. Misschien dat positieve aandacht ook kan helpen? Hem de hemel in prijzen als hij iets goed gedaan heeft of regelmatig samen spelen, misschien is hij wat opzoek naar aandacht en berijkt hij dat met negatieve aandacht makkelijker? Wij belonen ook regelmatig. Ik vertel hem dan bijvoorbeeld als hij goed luisterd dat hij savonds even een filmpje mag kijken en als hij dan niet luisterd zeg ik elay wij hadden wat afgesproken, als jij dalijk een filmpje wilt kijken moet je wel luisteren naar mama, de 2e keer geef ik ook aan dat hij geen filmpje mag kijken omdat hij niet geluisterd heeft en als hij er naar vraagt is het nee want... Bij pijn doen is de grens meteen op de gang zitten. Het verschilt natuurlijk per kind maar misschien heb je er wat aan? Ik hoop het voor je in ieder geval want kan me heel goed voorstellen dat het soms echt frustrerend is en dat jullie met je handen in het haar zitten! Ik heb trouwens ook gemerkt dat als mijn zoontje regelmatig filmpjes kijkt hij sneller boos word

Ken ik. Hij heeft quality time met jullie nodig. Een op een. Vaker. Ook met hem. Hij vraagt om liefde

Dit geven we hem al vrij veel. Samen boekje lezen, tekenen of kleien. Of zelfs even samen in bed of op de bank chillen met een filmpje. En papa doet dan weer andefe dingen met hem zoals gezellig samen met de hond mee of samen met papa iets maken. Dus daar ligt het niet aan.

Heeft hij in zijn babytijd of jongere tijd iets heftigs mee gemaakt misschien? Dat zou ook nog de oorzaak kunnen zijn? Vanaf wanneer is het begonnen? Misschien als je er echt niet uit komt zou je hulp kunnen vragen bij bijvoorbeeld de huisarts ofzo? Ik snap dat dit een grote stap is maar echt niks om je voor te schamen en het zal jullie en je zoontje alleen maar helpen ❤️ misschien dat het met een paar kleine aanpassingen in benadering al veranderd

We hebben van het jaar veel “gedoe” gehad met zijn zus. Die is inmiddels nu anderhalve maand bij ons uit huis en naar haar vader gegaan. We snappen ook dat dit veel impact geeft op een kleintje.

Dat zou best wel invloed kunnen hebben op hem. Kinderen voelen spanning en stress heel goed aan en weten vaak niet hoe ze dat moeten uiten. Is het ook vanaf dat moment begonnen?

Reken hier maar op. Ik zou de ritmes en structuur goed aanhouden zodat hij zekerheid krijgt. En ga asjeblieft ook naar een kinderosteopaat. Er kan ook iets vastzitten. Ben vandaag ook nog gegaan

Probeer bij je kleintje aan te geven wat je hem op een moment van frustratie wel graag ziet doen. Benoem een (voor jullie acceptabel) alternatief om aan te leren. Krassen met potlood op papier om te laten zien hoe boos hij is? Stampen op de grond? Geef aan wat het met jou doet: knijpen doet pijn bij de kat, aaien vind de kat fijn. Omgaan met emoties moet bij deze leeftijd nog aangeleerd worden, aan de ouder de taak om te laten zien hoe dat voor jullie het prettigst werkt. Ook kijkt je kleintje af bij hoe anderen in huis dat doen.