Alles een strijd

Pfff ja ik hoop dat dit een fase is die snel weer afneemt.. maar hoort erbij nu ze meer een eigen persoon worden en ontdekken las ik o.i.d. Maar ja het is soms vreselijk vermoeiend, ben er kapot van einde van de dag, een weekend dag is vermoeiender dan een werkdag 🤪. Ik probeer als zo’n driftbui of tegen werk moment naar voren komt rustig te blijven tot hij beetje klaar is met huilen (laat zich wel troosten) en daarna of later opnieuw proberen en hardop te benoemen van te voren wat je gaat doen misschien?

Precies! Ik ben ook na een hele dag bekaf 😫 Nou, rustig blijven werkt vaak niet. Ik doe dit wel, maar ik kan iets 10 keer rustig vragen en ze blijft nee schudden of weglopen. Soms pak ik haar dan maar gewoon op, omdat bijvoorbeeld een vieze luier verschoond moet worden, en dan is het tegenstribbelen en huilen en mij slaan als ik haar optil. En diiit zuigt mijn energie echt op als dit elke dag zo gaat. Hoop ook dat deze fase snel voorbij is 😭

Hier ook! Slaan, bijten zichzelf op de grond gooien en huilen. Het een fase, het is een fase 🫠

Hier ook en bijna 19 maanden oud en die van jullie ?

Hier valt het nog wel mee. Moet wel zeggen dat als mijn zoontje moe is, het meer die kant op gaat. En er zijn ook best veel dingen waarvan ik denk: nou, dan niet. Wil mijn zoontje zijn jas niet uit? Prima, hij komt wel naar ons toe als hij het warm heeft en zijn jas uit wil. Het woordje uit behoort tot zijn woordenschat. En ik denk ook best vaak: moet het in deze volgorde? Moet het nu? Kan het ook straks? En wat bij mij soms ook werkt: alle kinderen hebben behoefte aan autonomie. Zelluf doen. Het gevoel hebben de regie te hebben. Dus dan laat ik hem kiezen: die of die tandpasta?eerst je broek aan, of eerst je shirt?