Boos!

Soms is mijn zoontje boos. Tuurlijk dat heeft elk kind :) Hij huilt, niets is goed en gooit en duwt dan spullen (en mij of zijn vader) van zich af. Dat gooien en duwen zou ik hem graag willen afleren. Hoe zouden jullie dit aanpakken? Klein beetje info over onze opvoed stijl: Gooien en ontdekken mag, met ballen of blokken. Kijken hoe iets valt of rolt is natuurlijk prachtig. (Eten gooit hij overigens nooit, dat hebben we de kiem in kunnen snoeren 🤭). Nee gebruiken we veelvuldig, het woord niet proberen we te vermijden. Als hij iets niet mag, zeggen we dus nee/ uhhuhh of bijvoorbeeld “ik wil dat je het boek laat liggen”. Woorden die we ipv ‘niet’ gebruiken zijn bijvoorbeeld: zachtjes, rustig, afblijven etc. Nu wil het zijn dat hij tijdens zo’n tantrum alleen maar bozer wordt als we hem aanspreken op het gooien en duwen. We proberen hem nabijheid te bieden of hem even zijn gang te laten gaan. Daar moeten we nog even een weg in vinden. Maar we hebben niet het gevoel tot hem door te dringen en hem te kunnen troosten tegelijkertijd. Normaal begrijpt hij heel goed wat wel of niet mag en test hij die grenzen dagelijks. Ik vind dat prachtig en zie hoe hij leert begrijpen en controleren. Maar hoe pakken jullie dit aan tijdens een tantrum? Alvast bedankt! 😙