Doodongelukkig op werk, 13,5 weken zwanger

Ik ken jou situatie goed. Ik ben wel blij met mijn baan maar ik kan niet tegen teveel verandering op het moment. En dat merk ik wel aan mijn zelf. Wat je kan doen als het je echt zo dwars zit is volhouden tot dat je met zwangerschapverlof ga. Jezelf er gewoon doorheen zetten niks meer vragen gewoon je werk doen wat je moet doen. En ondertussen zoeken wat je wel leuk lijkt. Alleen nog niet weggaan. Wat ik toen heb gedaan is een studie terwijl ik werkte thuis. Om mijn zelf bezig te houden met het gevoel van ik ga binnenkort weg . Zo kan je je zelf er doorheen redden. En dan in je zwangerschap verlof gaan solliciteren.

Hier ook pas verandert van werk. 3 maand geleden. Ze weten nog niet dat ik zwanger ben, wil het deze week wel gaan zeggen. Beetje gelijkaardig verhaal er werd bij aanwerving ook vanalles beloofd en mooi voorgesteld in realiteit is het helemaal anders. Ik probeer me nog even te sussen dat het wel goed betaald, dat ik voornamelijk thuis werk en het me weinig stress bezorgd want het laat me gewoon koud. Ik probeer het dus nog een paar maanden uit te zitten. Gelukkig lukt dat goed door het thuiswerk. Ik doe echt het minimale dat moet gebeuren. Ik heb me voorgenomen pas te gaan solliciteren tijdens het moederschapsverlof. Denk dat het nu een frustrerende strijd wordt en die stress wil ik mezelf ook besparen. Ik herken wel heel erg het gevoel van in het nauw gedreven te voelen. Doe vooral wat goed voelt voor jou. Als je wil gaan solliciteren ga er voor je hebt ook niet echt iets te verliezen natuurlijk.

Ik zit een beetje in dezelfde situatie, alleen is het niet zo dat mijn werkgever zn beloften niet nakomt. Ik dacht gewoon dat ik dit werk heel leuk zou vinden maar ik vind het vreselijk saai. Ik heb hiervoor ook 9 jaar gestudeerd/PhD gedaan. Ik werk nu ook minder dan zou moeten maar er is ook gewoon niet zoveel te doen. Ik wil doorzetten tot na mijn zwangerschapsverlof ook omdat het goed betaalt en het contract van mijn vriend loopt binnenkort af dus dan ben ik kostwinner. Maar als mijn vriend ook weer meer vastigheid heeft en ik vind het nog steeds niet leuk dan ga ik ook wat anders zoeken. Als ik jou was zou ik gewoon al gaan rondkijken. Er is zoveel krapte op de arbeidsmarkt nu (hoewel ik natuurlijk niet weet hoe dat in jouw sector zit). Wellicht nemen ze je ook 6 maanden zwanger nog aan. En anders in je verlof solliciteren. Persoonlijk zou ik nooit een baan opzeggen voordat ik iets nieuws heb maar dat hangt ook van je situatie af. Heel veel succes!

Ik zat in hetzelfde schuitje, vandaag begonnen bij mijn nieuwe baan (13.5 weken). Was dood ongelukkig op m’n vorige werk en merkte dat het me zoveel energie koste terwijl ik juist een persoon ben die energie uit werk haalt. Dat in combinatie met het eerste trimester en de kwaaltjes zorgde voor een super down gevoel. Ik heb zonder dat ik een nieuwe baan had opgezegd (nou werk ik in een krapte beroep dus de banen liggen voor het oprapen) en binnen een maand een nieuwe baan gevonden. Als ze je willen, dan nemen ze je toch wel aan zwanger of niet. Een ondernemer lijdt zelf geen financieel verlies onder jouw zwangerschap, alleen het feit dat je taken 3 maanden overgenomen moeten worden. Ik vond het belangrijker om gelukkig te zijn, eventueel maar met een mindere functie oid (uiteindelijk er niks op achteruit gegaan gelukkig, maar dat had ik wel geaccepteerd wanneer het nodig had moeten zijn) dan dat ik m’n tijd moest gaan uitzitten en dood ongelukkig te zijn. Dat kan ook niet goed zijn voor je kindje!

Hier ook! Ik solliciteerde bij mijn nieuwe job toen ik nog net 8 weken zwanger was. Ben aangenomen. Moet alleen nog even gaan vertellen dat ik zwanger ben! 🤭 heb ook lang getwijfeld ga ik het in het gesprek wel of niet aangeven. Maar besloten om het niet te doen omdat het nog zo pril is. Helaas moet ik nu nog tot 1 juli bij mijn oude werkgever werken en daar gebeuren op het moment dingen waar ik echt niet achter sta! 😭 blij als het Zometeen half juni is heb ik mooi nog even vakantie en kan ik starten bij mijn nieuwe job!

Ik herken me ook gedeeltelijk in jouw verhaal. Vanaf begin dit jaar nieuwe baan waarvan ik echt dacht dit is wat ik wil. Helaas valt het tot nu toe enorm tegen.. ze doen hier juist wel de moeite om het aantrekkelijk te maken en willen zeker mee denken. Ik heb getwijfeld om terug te gaan naar mijn vorige baan, daar kon ik direct weer terecht. Maar toch nu besloten dit uit te zitten tot het verlof. Wie weet heeft het wat meer tijd nodig en voel ik me ook negatiever op het werk door alle kwaaltjes. Van de vier maanden dat ik er week ben ik er namelijk al drie beroerd door de misselijkheid. Ik zou willen zeggen volg je gevoel, maar dat doe ik dus zelf nu juist niet. Praktisch gezien is het gewoon handiger om te blijven, het verdient goed en heel flexibel. De inhoud neem ik dan maar even voor lief.

Hi dames, in mijn HR functie hou ik me oa bezig met het invullen van vacatures. De arbeidsmarkt is nu echt perfect als je wil overstappen naar een nieuwe baan. Er zijn meer vacatures dan mensen beschikbaar of bereid om een overstap te maken. Ik hoor helaas regelmatig van sollicitanten dat zijn/haar werkgever met beloften de persoon probeert ‘binnen te halen’ maar als diegene er eenmaal zit er niks meer terecht komt van die beloften. Volgens mij heb je niks te verliezen als je verder gaat solliciteren? Ik ken meerdere mensen in mijn omgeving die voor of tijdens zwangerschapsverlof een baan hebben gevonden voor na het verlof. Gewoon proberen! Maar vooral niet blijven in een job waar je ongelukkig ben, is mijn advies. Goodluck!

Aanvulling: door te reageren op vacatures en op gesprek gaan om kennis te maken met bedrijven kom je erachter wat er mogelijk is voor je. Je hoeft niet meteen een contract te tekenen, je kan het natuurlijk ook weigeren. Dat bedoelde ik met niets te verliezen 😉

Hier ook een sollicitatie aankomende dinsdag. Ben dan 11 weken zwanger. Ik ga wel vertellen dat ik zwanger ben. Voelt op dit moment niet goed om dat niet te delen.

Ik heb 1,5 mnd geleden mijn vaste baan opgezegd omdat ik dood ongelukkig was op mijn werk. Allemaal beloftes gemaakt vanuit de werkgever en nooit hebben ze iets waar gemaakt. Daarna begin van het jaar ook nog overgeplaatst naar een andere locatie met bijna een uur rijden van mijn woonplaats. Ik ga een bbl opleiding volgen per volgende week. Ontzettend veel zin in, maar ook veel zenuwen ivm werk/verlof en dergelijke. Ik weet dat de mensen om me heen me steunen en dat het goed komt. Je hebt nooit zekerheid wat betreft een baan! En je geluk staat voorop. Als je met tegen zin naar je werkt gaat heeft dat denk ik ook ongetwijfeld effect op je zwangerschap en je kindje.