Ervaringen ggz opname

Geen ervaring, maar ik wou wel even zeggen superknap dat je dit doet en dit aanpakt. Voor jezelf en je zoontje is dit een grote kado. Als een opname dit proces kan gemakkelijker maken, zou ik dit zeker doen! Veel sterkte!!

Wat goed dat je er bewust van bent. Niet niks zoals ik het lees. Krijg je ook al medicatie? Ik heb een vriendinnetje die is opgenomen toen ze een tweede kindje kreeg. Zij is 3 weken opgenomen en was weer stabieler om thuis voor de kinderen te zorgen. Was wel even pittig, maar uiteindelijk beter

Hopelijk is er ook plek voor vrijwillige opname en geen lange wachtlijst. Of het kan een crisisplek worden?

Vind ik gelijk zo heftig klinken! Maar weet niet precies wat de wachttijden daarvoor zijn…

Ben nog niet aan de medicatie. Vind ik ook dingetje, omdat je nogal veel verhalen hoort… dat je jezelf niet meer bent, heel traag bent, dingen vergeet, etc. Ergens ook bang dat dat emdr in de weg zou staan…

Allereerst wil ik zeggen dat ik het super knap van je vindt dat je hier je kwetsbare verhaal vertelt. Maar ook dat jullie deze keuze overwegen. Ik heb ook last gehad van zeer zware depresssies en suïcidale gedachte. Daarvoor heb ik ook verschillende keren therapie gehad bij psychologen maar ook in groep. Uiteindelijk wilde en kon ik echt niet meer, ik was helemaal op en wilde gewoon echt niet meer verder leven. Toen heb ik een therapie gevonden waarbij ik minimaal 16 weken van zondagavond tot vrijdagmiddag intern zou zijn en dan het weekend thuis. Deze therapie heeft me zo ontzetten goed geholpen. Echte depressies heb ik niet meer, onzeker over mezelf zal ik altijd blijven. Als ik deze therapie niet had gedaan was ik er ook zeker niet meer geweest. Gelukkig had ik toen geen gezin maar woonde samen dus voor mij was de keuze iets makkelijker. Maar gun het jezelf om dit te doen. Of het dé therapie is die het beste bij je aanslaat kom je pas achter als je het doet maar het is absoluut het proberen waard. Jij bent het waard!!

Als dochter van een moeder met dit soort problemen ik zou zeggen doen! Bij m’n moeder zocht geen hulp waardoor het alleen maar erger werd en ik alles ook mee maakte ( 16 ) doe het nu je kleintje nog klein is. En gun hem en je gezin de hulp die jij nu nodig heb om later een fijn leven te hebben als gezin

Niet vanuit jou vraag maar ter afweging. Ben als wijkcoach betrokken bij moeder met 3 meiden met fors trauma. Eerdere behandeling geen effect. Hebben uiteindelijk gezamelijke gezinsopname gehad waarin moeder pittige emdr gehad heeft en ook medicatie gebruikt. Heeft haal geholpen dat er nu ruimte is om haar kinderen op te gaan voeden ipv iedere dag overleven. Meiden zijn door niet beschikbaar is van moeder wel getekend. Mocht je het aangaan ben je zo dapper en doorbreek je een patroon waarbij je je kind niet belast. Al is iedere dag hiermee omgaan en doorleven ook al heel dapper! Ik gun je betere tijden