Even geen goeie moed meer hebben

Oh zo herkenbaar dit.. ik zat met zo'n 9 weken al thuis en ruim 10 maanden niet gewerkt. Het niet werken hielp goed. Oudste naar de opvang doordeweeks en zoveel mogelijk mijn rust gepakt. Bij mij hielpen de zetpillen wel tegen het overgeven maar de misselijkheid bleef.. Heel veel sterkte en luister naar je lichaam. Zeker met de bekkeninstabiliteit/klachten. Ik heb er nu nog last van, ruim 18 maanden na de tweede bevalling

Heel herkenbaar. Mijn november kind was de 2e en ook onverwachts.. Maar ook heel veel spugen waar toen mijn oudste ook bij was en uiteindelijk ook bekken problemen erbij gehad waardoor ik al heel snel moest stoppen met werken en weinig kon ondernemen met de oudste. Ik zou echt je hulp lijnen inschakelen, je moeder/schoonmoeder om te helpen met schoonmaken en de oudste beetje te vermaken, je hebt ze echt nodig. En je rug los laten masseren bij de fysio.. En goed advies vragen bij de verloskundige wat je kunt doen en ook je hart daar uitstorten. Uiteindelijk voor je werk hoef je je ook niet schuldig te voelen, je kan er niets aan doen en het UWV vangt deze ziekmeldingen op.. Het is een hele zware weg en ik hoop dat je misselijkheid en overgeven niet al te lang duurt ❤️ uiteindelijk geef je je oudste wel een prachtig cadeautje, een broertje of zusje. En als ik zie hoe mijn kleintjes zo leuk met elkaar kunnen spelen, dan denk ik niet meer aan die nare periode.

Dankjewel voor de lieve reacties fijn om te lezen

Ik herken het niet zo. Maar wel dat ik bij de jongens veel minder misselijk was dan bij mijn meiden. Daar was ik de hele dag door misselijk. Wat ik zelf lekker vond voor de misselijkheid was watermelloen. Sappig, vochtig en toch niet heftig qua smaak. Verder niet veel tips. Hopelijk hebben jullie een vangnet waar je van op aan kunt. Sterkte! Echt ellendig zulke misselijkheid.