Ons zoontje van 22 maanden is altijd al wel temperamentvol geweest. Maar afgelopen maanden echt wel veranderd. Korte samenvatting:
- al vroeg en veel driftbuien, waar hij op geen mogelijkheid uit te krijgen is. Laten huilen werkt niet, ernaast zitten niet, knuffelen wil hij niet… hij gaat nu vaak naar de gang, omdat niets helpt en het voor mij wel helpt als het krijsen een deurtje verder gebeurd.. maar wil ook niet zo doorgaan, hij is nog niet eens 2 en gaat iedere dag minstens 2x voor een lange tijd huilen op de gang…
- heel specifieke dingen die hij wel/ niet fijn vindt (broek die niet in 1x aangaat of arm die even blijft hangen in romper, capuchon moet gelijk af wanneer niet nodig, hij móet vast in de kinderstoelen etc., benen moeten lekker liggen onder deken of in slaapzak, alle deuren moeten per sé dicht of open en ga zo maar door) en dat resulteert gelijk in een huilend kind & vaak een driftbui
- slecht eten, omdat het niet op zijn manier gaat. Wij helpen met snijden = boos want hij wil het zelf doen. Hij wil dat wij helpen = boos want niet op zijn manier. We helpen niet = boos omdat het niet lukt.
- hij heeft eerst een tic met ballen gehad. Overal zag hij een bal, altijd benoemen en per direct ernaartoe willen. Als de bal er dan was hard huilen -> bal weg -> weer de bal willen hebben. Nu met deuren open en dicht… niet in normale mate, maar echt irritant geobsedeerd zeg maar…
- slapen moet ook op zijn manier. Heeft hij in z’n hoofd dat papa of mama in de stoel erbij blijft zitten en dat gebeurd niet: hij houdt het desnoods urenlang vol om te krijsen als we iedere keer weer proberen, tot hij bij ons mag slapen. Van alles al geprobeerd met slapen, maar nooit dé methode gevonden voor ‘m…
Heb wat na zitten lezen over autisme en hoogbegaafdheid. Autisme denk ik zelf minder aan, omdat hij sociaal juist heel goed functioneert, het altijd goed gaat met anderen en ook heel goed praat en dat de 2 ‘grote’ dingen zijn waaraan je autisme kan herkennen.
Als ik wat over hoogbegaafdheid lees herken ik meer dingen. Snel verbanden zien, veel kleine dingen onthouden, heel erg geïnteresseerd in bepaalde onderwerpen (ook bij autisme), hij begint met tellen, begrippen als op, in, onder, tussen, naast begrijpt hij goed en gebruikt ze zelf ook, herkent automerken van bijv onze auto of tante overal (auto mama of auto (naam tante) is het dan (fiat)), slaapt weinig meer, observeert veel…
Zijn er moeders die hier ervaring mee hebben bij hun kind(eren)? Ben benieuwd naar jullie ervaringen en verhalen, en ook naar wat jullie voor stappen genomen hebben…
Groetjes van een moeder die met een heel boos huilend jongetje zit op de babyfoon…😅