Luisterend oor nodig..

De afgelopen 2 weken zijn wij mijn wederhelft en ik met ons zoontje van anderhalf en mijn moeder op vakantie in Canada. Mijn droomreis, mijn moeder die heel graag naar Canada toe wilde en mijn wederhelft vanwege z’n familie. Het leek zo’n mooie bijzondere reis te worden maar ik heb het moeilijk. Mijn wederhelft en ik gaan al een tijd niet helemaal top, geen ruzie maar weinig praten waardoor ik dicht klap en naar mijn idee is er weinig liefde. Hij ziet dat helemaal niet zo houd enorm veel van me wil alles voor me doen etc maar ik voel dat niet vanuit hem. Nu op vakantie voel ik me ook erg alleen, hij heeft de lol en tijd van z’n leven lijkt het ondanks dat hij Engels moet praten met zijn familie waarvan hij thuis altijd zei dat hij daar tegen op kijkt want dat kan hij niet zo goed, is hij hier niet te stoppen wat praten betreft. Als hij met z’n achternichtje praat lijkt hij wel bijna een verliefde puber hij lacht hij kletst en kletst en heeft zo’n gelukkige glans in zijn ogen. Ik zorg vooral dat ons zoontje lekker gaat alles op tijd krijgt oid en ook kan genieten maar ik vind het zwaar om alles alleen te doen ( 18 weken zwanger maakt het misschien ook zwaarder) ons zoontje is ontzettend lief en eigenlijk heb ik er in die zin geen werk van alleen het slapen in zo’n ( achteraf gezien onnozel en onhandig deryan peuter bedje/tentje) vind hij lastig dus blijf ik bij hem wring me soms in allerlei bochten om hem op zijn gemak te stellen en een enkele keer doe ik daar meer dan een uur over vooral als we overdag veel weg zijn geweest gaat het ‘s avonds moeilijker waar ik alle begrip voor heb maar het zou zo fijn zijn als meneer ook eens mee helpt ipv beneden met een biertje gezellig zit te borrelen. 3 dagen geleden al gevraagd of we het er misschien even over konden hebben maar op de een of andere manier ziet hij de noodzaak er niet van in. Nu lig ik met tranen in bed omdat het pijn doet dat we het niet samen doen hij geniet van zijn biertje kaasje worstje.. Man wat zou ik graag naar huis willen!! Misschien wel alleen met ons zoontje dan weet ik dat ik het alleen moet doen en niet hoef te rekenen/ hopen op hulp.