14 Reacties

één jaar geleden

Heel herkenbaar maar bij mij was het na de 1ste zwangerschap helemaal goed gekomen. Ik heb het toen maar op het ontzwangeren gehouden en gebrek aan slaap. Nou bij de 2de precies hetzelfde

één jaar geleden

Ja zeker herkenbaar en de papa herkent het ook bij zichzelf. Nochtans hebben we een kindje dat snachts 10-11u aan 1 stuk slaap dus hebben niet meteen een slaapgebrek, toch voelen we dat we veeeeeeel minder scherp zijn op het werk, veel vergeten, minder goed verbanden maken of echt vooruit denken. Denk dat het te maken heeft met dat er al veel mentale ruimte ingenomen wordt door de zorg voor je kindje. Hopelijk gaat het ooit weer beter!

één jaar geleden

Heel herkenbaar. Wel goede nachtrust etc, maar minder concentratie en ook minder motivatie lijkt het soms. Ik ben ook ineens minder structureel en voel me echt een rommelkont.. hoewel dat niet zo is volgens collega’s We hebben nu een kindje thuis die belangrijker is he, ❤️ dat heeft er denk ik heel veel mee te maken. Voorheen nam werk een veel grotere plaats in je leven.

één jaar geleden

Ja enorm herkenbaar! Nu heb ik bewust een andere baan bij hetzelfde bedrijf met minder (ad hoc) verantwoordelijkheid en deadlines, maar man man man wat dit hoofd soms presteert.. moe wordt ik ervan. Ik twijfelde altijd of ik adhd heb maar nu weet ik het zeker. Ik merk wel dat het een stukje beter wordt met goed slapen en slechter met slecht slapen. Beter met rustige dagen/weekenden en de avond afsluiten met een boek in plaats van gsm. Beter met soms de boel de boel laten. Headspace is echt gelimiteerd en daar kon je eerder veel meer van aan je werk geven dan nu. Is het iets dat je kunt bespreken op je werk? Ik verwacht wel dat het weer beter gaat kunnen worden, maar vooral om je eigen gevoel even te erkennen? Vragen of collega’s soms helpen meekijken/herinneren? Bij mij is dat wel gebruikelijk en ik ben een open boek - ik weet niet hoe dat voor jou ligt natuurlijk.

één jaar geleden

Ik merkte bij mijn eerste dat ik na een jaar weer het gevoel had dat ik terug was. Daarvoor lag mijn prioriteit bij thuis en de baby, hoe graag ik ook wilde focussen op mijn werk, mijn hoofd deed daar niet aan mee. Geef het dus de tijd, een baby vraagt veel van je mentale ruimte, dat is heel natuurlijk.

één jaar geleden

Heel herkenbaar! Ik ben voor mijn gevoel ook een stuk langzamer dan voorheen. Ik check mijn werk ook dubbel omdat ik zo bang ben een fout te maken. Bij mijn eerste had ik dit ook lange tijd. Zeker wel 2 jaar geduurd voordat ik een beetje op mijn oude niveau zat...😱

één jaar geleden

Herkenbaar bij de eerste van mij had ik het ook. Maar het komt wel terug, de scherpte. Probeer jezelf de tijd te geven. 9 maanden zwanger is ook 9 maanden op z'n minst ontzwangeren. Leg de lat wat lager, dat helpt ook al. Je bent een mens en zolang je fouten niet levensbedreigend zijn gewoon rustig doorgaan. En evt praten erover met vriendinnen of je partner.

één jaar geleden

Bedankt voor jullie reacties! Het stelt me gerust om te horen dat het niks geks is en ik niet de enige ben. Ik denk dan dat er niks anders op zit dan wachten tot het vanzelf weer beter wordt.

één jaar geleden

Reactie op lisan1991

Ja enorm herkenbaar! Nu heb ik bewust een andere baan bij hetzelfde bedrijf ...
Mijn leidinggevende is er wel van op de hoogte maar ik voel me er niet prettig bij om het aan iedereen te vertellen. Maar misschien is het wel een goed idee om wat vaker met collega's te overleggen met deze reden. Bedankt!

één jaar geleden

Herkenbaar. De slapeloze nachten, vermoeidheid, elke dag op aan staan hakken er lichamelijk in en dan moet je ook nog presteren op werk zoals je voorheen deed, dat is knap lastig. Afentoe ontspannen, op vakantie gaan, dingen doen waarvan je oplaadt, kortom self care is belangrijk. Je doet het goed mama 👍

één jaar geleden

Heel herkenbaar! Ook ik werk in het ziekenhuis als verpleegkundige en ik merk ook dat er een groeiende onzekerheid is ontstaan. Dit terwijl er niks fout gaat of er geen aanleiding is om onzeker te worden. Maar het gevoel van chaotischer zijn, minder geduld naar collega's, sneller vinden dat mensen zeuren. Terwijl ik het werk nog steeds heel leuk vind. Het zal vast over gaan in de loop der tijd en misschien ben je ook wel een beetje veranderd. Ik denk dat ik nu kritischer ben en meer mijzelf uitspreek dan voor de bevalling. En dat zie ik dan wel weer als iets positiefs :)

6 maanden geleden

Oud topic. Maar ik zit nu in exact dezelfde situatie.. man man ik hoop dat het over gaat. Hoe is dat nu bij jullie?

6 maanden geleden

Reactie op Ruby100224

Oud topic. Maar ik zit nu in exact dezelfde situatie.. man man ik hoop dat ...
Dat is vervelend zeg! Nu ik mijn eigen bericht weer lees kan ik me nog precies het gevoel herinneren. Echt niet fijn. Op het moment van schrijven was mijn zoontje 10 maanden. Ik ben me beter gaan voelen op/over mijn werk toen mijn zoontje een jaar was denk ik. Inmiddels weer opnieuw zwanger dus het zal volgend jaar wel weer hetzelfde zijn. 😅 Wat mij hielp was om er over te praten met verschillende mensen en feedback te vragen aan collega's. Dat hielp me om het te relativeren. Hoe oud is jouw kindje? En wat voor werk doen je?

6 maanden geleden

Nee niet fijn! Het geeft ook wel wat onzekerheid. Goed om te lezen, dat jij je wel weer beter bent gaan voelen! Mijn dochter is nu bijna 5 maanden. Soms lijkt het beter te gaan. Maar er hoeft maar iets kleins fout te gaan en dan ben ik weer terug bij af.. Bedankt voor de tip! Ga ik proberen toe te passen. Hopelijk valt het bij je 2e mee. 😅