Onwerkelijk gevoel

Jup, heel herkenbaar. Merk ook wel dat de spanning stijgt maar dan dubbele spanning. Positieve en soms paniek haha🤗

Dat heb ik met van 3 naar 4e.. ik ben zwanger maar ben soms net zo onzeker en dan overkomt me zo’n gevoel van kunnen we dit wel.. 🙄 maar dan weet ik ook weer heel snel dat het allemaal went en goed komt

Heel herkenbaar! Hier is het vermoedelijk al over een 2maanden. Wij wisselen ook regelmatig tussen hoe gaan we dat doen? En dan ook weer erg er naartoe leven. Kan me er ook nog steeds niets bij voorstellen. Wij blijven het ook maar uitstellen om spullen te kopen of blijven "de baby" zeggen ipv zijn naam omdat het allemaal nog steeds niet echt lijkt ofzo 🙈 langs de andere kant wel super veel vertrouwen dat het wel los zal lopen als ie er is!!

Ik heb dat ook hoor, haha! Kan niet geloven dat ik uitgerekend ben over minder dan 10 weken 😅

Hier ook de vierde en enorm herkenbaar!

Precies dit!! Zo onwerkelijk 🙈

Ik heb het soms zelfs nog met me zoon van 7 jaar. Onwerkelijk dat ik zijn moeder ben/mag zijn en hij ooit in me buik heeft gezeten. Echt iets magisch

Dit is ons 3e normaal laatste kindje . Vind t ook echt jammer dat dit dan mijn Laatste zwangerschap gaat zijn en ook wat onwerkelijk. Mijn oudste is 10j en dat is zooo snel gegaan dat ik nu tiendubbel wil genieten van t kleine ventje dat erbij komt

Ik had vandaag m'n babyshower en heb dit nu heel erg. Ben 30+2 en het is een heel raar idee dat ik over 2 maanden zomaar eens moeder zou kunnen zijn????

Ik zit regelmatig in de babykamer een boek te lezen of even met de muziekknuffels bij mijn buik en het idee dat daar dan straks echt ons kleine meisje in haar bedje ligt is echt heel onwerkelijk. Ook omdat je gewoon niet weet hoe je baby eruit ziet dus ja kan het letterlijk nog niet voor je zien. Hebben jullie dan ook dat het soms voelt alsof het allemaal zooo snel gaat, met je dikke buik bijvoorbeeld, de klachten die nu al komen en het verlof dat er aan komt, maar dat aan de andere kant (eind) November nog zoooo ver weg lijkt.. ik moet nog een heeeeel trimester..

Ja heel herkenbaar! Onwerkelijk, vol verwachting, maar ook enorm spannend om dan niet meer met z’n tweeën maar met zijn drieën te zijn!

Heel herkenbaar! Nu ruim 28 weken. M'n vriend en ik zeiden van de week tegen elkaar. Kun je je voorstellen dat er met misschien een week of 10 wel een klein mensje in het bedje ligt🥰🙈 Het gaat zo snel nu vind ik. Ook al stiekem aan het aftellen naar het verlof hoor midden oktober 🤭😍

Wat fijn om te lezen dat jullie dit ook hebben. Ik dacht even dat ik raar was dat ik het zo ervaarde 😂. Onze weg naar dit moment toe was ook erg lang (4 jaar en uiteindelijk met IVF gelukt). Dus je zou denken dat je goed genoeg voorbereid bent toch? Maar hoe kan je je voorbereiden voor iets wat je niet kent? Laten we allemaal genieten van deze magische weken, ongeacht alle klachten en het maar op ons af laten komen 💙💖

Wij kunnen Just niet wachten tot we onze kleine man kunnen zien💙

Herkenbaar! Weet dit gevoel nog wel van bij mijn zoontje en nu krijgen we er een dochtertje bij en is het ook dat we nog niet echt kunnen voorstellen hoe het straks met 2 is. En dan ook hoe zal het allemaal gaan, de vragen van zal ze net zo zijn als ons zoontje, duurt het wennen aan elkaar even lang/kort? Hoe reageert ons zoontje erop. Kan het me nog niet echt helemaal voorstellen terwijl ze echt méga druk is in mijn buik en we ook vaak haar naam zeggen en ons zoontje ook iedere keer zeggen van mama heeft een baby in haar buik, hij snapt wat een baby is maar hij word bijna 2 en hij weet vermoedelijk nog niet hoe ons leven inclusief die van hem voorgoed verandert 😅

Oooh je kan je er ook niet op voorbereiden hoor! De liefde is zooo groot :)

Ik kan het mij ook nog niet zo goed voorstellen! Wij zijn al bijna 12 jaar met zijn tweeën en zometeen komt er ineens iemand bij. Echt heel raar, maar natuurlijk ook heel mooi! Ook hier een traject door gemoeten en misschien dat het daardoor ook nog wel gekker lijkt. Een hele tijd was er natuurlijk ook een realistische kans dat het wellicht helemaal nooit zou gaan gebeuren voor ons.. Daar stel je je toch ook ergens op in. Ik ga er vanuit dat het allemaal wel goed komt en laat het straks allemaal maar over mij heen komen. Mijn vriend zei laatst nog “misschien hebben we nog maar 10 weekenden met zijn tweeën”. Haha bizar toch hoe dit soort dingen in ieders hoofd omgaan?!

Dat onwerkelijke herken ik helemaal! Ik ben nu ruim 28 weken van de eerste. Dit kindje is zó welkom, na een traject van 2,5 waarin ik dacht dat we er mentaal hélemaal op voorbereid waren, verrast het me dat het zo voelt. Nu het zo ver is lijkt het bijna als een droom, zo onwerkelijk. En ook spannend ja, ik vraag me af hoe hij zal zijn en hoe we als gezin zullen zijn en kan me er bijna geen voorstelling van maken. Zo bijzonder en maf dat alles zo gaat veranderen. Maar ik heb aan de andere kant onwijs veel vertrouwen in deze verandering dat het goed is. Dus gewoon maar op ons af laten komen, over 3 maanden weten we misschien niet beter en voelt het vast alsof het altijd al zo is geweest. Fijn dat je je als mens zo snel aanpast 😉

Zo herkenbaar! Ik ben zwanger van mijn eerste. Ik kijk er wel naar uit, maar kan me er ook helemaal niks bij voorstellen. En dat terwijl ik best wel veel op mijn nichtjes heb gepast vanaf dat die 3 maanden waren en terwijl ik meerdere vriendinnen heb met jonge kinderen. Ik kan het me gewoon niet voorstellen.

Heel herkenbaar, nu 28 weken ver en besef nog steeds niet echt goed dat we binnen 3 maanden met ons gedrieën zijn. September gaan we ook eens eindelijk werk maken van de babykamer, tot nu staat er nog niets klaar en lijkt het ook nog niet alsof er een baby onderweg is. 🙈 We laten het allemaal rustig op ons afkomen, sommige proberen ons beetje voor te bereiden op “korte nachten, mss huilbaby” maar daar trekken we ook echt niets van aan! We can this mommies 🥰