Staan / hard huilen in bed

Klinkt als de 18 maanden slaapregressie. Bij ons helpt het om hem in bed te leggen zoals altijd en weg te lopen. Als hij dan inderdaad gaat staan en huilen (en bij ons ook nog alles uit z’n bed gooit) loop ik terug en ga ik even naast hem zitten. Soms heeft hij het nodig dat ik even z’n handje vasthoud of een liedje zing. En de andere keer is erbij zitten al voldoende. We zullen maar zeggen “het is een fase” 😅 ik geloof dat dit ook de periode is dat kinderen gaan dromen en een piek hebben in hun verlatingsangst. Ze hebben je gewoon even extra hard nodig om te kunnen ontwikkelen

Wij hebben dit ook lange tijd (maanden) gehad. Ik gaf hem toen melk. Laatst keek ik een webinar van een slaapcoach en toen bleek dat de melk ook een gewenning was. Ik vond het ook moeilijk om hem te laten huilen. Ik had haar de vraag voorgelegd en eigenlijk moesten wij stoppen met de melk. Ze zei dat je 3/4 minuten wel kan wachten. Ik zette voor mezelf de timer en hij ging na 2,5 min vaak weer liggen. De eerste nacht deed hij dit vier keer, nacht erna twee keer en vervolgens sliep hij door. Als hij het nu nog eens doet, zet ik weer de timer en focus mij daarop ipv op het huilen. Dit werkt voor mij. Als hij écht overstuur is hoor je het als mama en kun je hem alsnog troosten. Ons zoontje is van 05/11/2022. Misschien heb je er iets aan :)

Ben je dan niet bang dat je hem iets “aan went”? Morris slaapt al superlang zonder ons in z’n bed, dus eigenlijk willen we hem dat niet afleren.

Dank! Dus ook bij de eerste keer huilen (bijv in de nacht) wacht je even? Ik merk dat ik er slaapdronken al heen ga maar daarna is het eind pas echt zoek. Onze zoon is van 27-11 dus wel 3 weken jonger, zou dat uitmaken?

Nee eigenlijk niet. Bij ons slaapt hij ook sinds hij 2/3 maanden was al in z’n eigen bedje op z’n eigen kamer. Ik zie alleen heel duidelijk dat als hij een sprong heeft of in een slaapregressie zit dat hij even wat extra hulp nodig heeft. En de ene avond zitten we dus even bij hem (ik gok dat dit vanaf het staan tot slapen echt maximaal 10/15 minuten duurt en dan slaapt hij) en de andere avond lukt het hem wel helemaal zelf. En ineens is het helemaal niet meer nodig. Het is hier ook zeker niet de bedoeling dat hij er aan gaat wennen en dit ene vast ritueel wordt. Zodra hij gaat spelen in bed zeg ik er wat van en loop ik ook gewoon weer weg om te laten zien dat dat dus echt niet de bedoeling is. Ik zou doen wat voor jou prettig voelt. Ik ben niet zo van het laten huilen methode. Paar minuten gebeurt hier ook wel hoor maar lees dat sommige hun kindje wel tot een uur laten huilen. Daar sta ik dus weer niet achter. Volg dus vooral je eigen gevoel

Heel herkenbaar. Hier een zoontje van 09-11-22 die dit ook al een paar maanden laat zien. De eerste paar nachten ben ik er steeds heen gegaan. Zodra ik bij hem was of hem even bij me nam, was hij meteen rustig. Echter bij het weggaan uit de kamer begon het weer van voor af aan. Na een aantal nachten ook eens geprobeerd om hem toch even te laten huilen en er toen achter gekomen dat hij vaak al binnen 5 minuten weer gaat liggen en verder slaapt. Dit gebeurd soms meerdere keren in de nacht, soms een nacht helemaal niet. Blijft hij echt langer huilen, dan weten wij tegenwoordig wel dat er meer aan de hand is en gaan we natuurlijk naar hem toe. Maar we kijken het altijd eerst even een paar minuten aan. Door er meteen heen te gaan maken we het namelijk vaak juist erger.

Dank voor je reactie! Ik vind 5min huilen al niet vol te houden ;-).

Ja, precies dat. Gelijk kalm maar je komt nooit meer weg ;-) het staan maakt dat ik denk dat ie hulp nodig heeft. Hij gaat bij jou altijd vanzelf weer liggen?

Ja hij gaat altijd zelf weer liggen, tenzij er dus echt wat aan de hand is. Dan blijft hij staan en merken we vaak ook dat het huilen toch wat anders is. Is dit het geval dan gaan we er natuurlijk naar toe en blijkt er op dat moment (of pas later) dat er echt wat dwars zat zoals een vieze luier of doorkomende tanden. Ik ben helemaal geen voorstander van laten huilen, maar weet inmiddels dus echt dat als we er meteen naar toe gaan we het vaak juist erger en moeilijker voor hem maken.

Ik kan er ook absoluut niet tegen🤣

Hij gaat staan en huilen, dan zet ik de timer en wacht ik max tot 3/4 min (tenzij overstuur). Ook bij de eerste keer :) Geen idee, wij doen dit nu drie a vier weken!

Precies dit!

Heel herkenbaar… ik heb wel eens eerder laten huilen (max 5 min per keer en nooit vaker nodig geweest dan 4 keer) alleen nu gooit onze dochter ook alles uit haar bed.. Dan moeten we er dus heen, want zonder speen slaapt ze niet! Hoe doen jullie dit? Of wordt er niet gegooid?😅

Er ligt niks in z’n bed (hoe minder slaapassociaties hoe beter ;-)) en hij duimt (in dit geval: hallelujah want die kan niet uit bed).

Precies dit gedrag hadden wij ook. Wij hebben uiteindelijk een slaapcoach ingeschakeld. Bij ons moest hij echt even opnieuw leren om zelf te slapen maar wel wetende dat papa en mama er zijn als het nodig is. Dus eerst direct naast het bed blijven zitten. En eruit halen als hij echt huilde. Maar hij moet uiteindelijk wel zelf in bedje in slaap vallen. Dan een aantal nachten iets verder naast het bed. Toen bijna helemaal uit het zicht maar wel op de kamer. Toen in de deur opening en toen van de kamer af. Uiteindelijk heeft hij geleerd dat zijn bedje fijn is. Blijft nu weer lekker liggen en kunnen direct weg. Uitzonderingen natuurlijk daar gelaten. Als hij ons nodig heeft na spuitjes,ziek zijn of een sprong. Dan zijn we er.

Lukte het jullie zoon niet meer zelf in slaap te komen in bed?

Nee en dat komt vooral door sprong 9. Dat was een groot drama hier en enige methode om slaap te krijgen was hem bij ons in bed te nemen. Na de sprong zijn we weer terug gegaan naar zijn eigen bedje maar had hij ons nodig om in slaap te vallen. Dat was ook niet vol te houden. Handje vasthouden, aaien over zijn rug, snachts als hij wakker werd een fles, etc. Allemaal dingen waar wij voor nodig waren. En nu lukt het hem dus wel weer om zelf te slapen.