Stiekem een beetje jaloers

Dat had ik na mijn eerste kindje wel. Fijne zwangerschap, fijne bevalling en de moederrol paste me echt super! Ik dacht ook aan een gezin met 3 kindjes. Nu we een tweede hebben denk ik dat het wel genoeg is zo, heb m'n handen vol, weinig tijd voor mezelf, continu plannen en zorgen. (Sta er doordeweeks grotendeels alleen voor i.v.m. werk van mijn man).

Yep! We hebben 2 kinderen en voor ons is het financieel en met alle andere dingen het makkelijste. Maar om nu te weten dat ik nooit meer zwanger zou zijn, maakt me best verdrietig😔 wel fijn dat we dus fijne zwangerschappen en kids hebben😊

Ik had ook een droom van 3 kinderen. Maar ik vind het met twee ook wel gezellig en genoeg zo. Ik vind het soms al lastig om allebei de aandacht te geven die ze verdienen. . Ik heb twee gelukjes, slapen goed, eten goed en zijn allebei blije meisjes. Ik heb nu nog genoeg tijd voor mezelf en kan daarnaast nog lekker sporten plus qua oppas regelen is het nu ook goed te doen. Ook financieel blijft het bij ons leuk op deze manier. Ons gezin is compleet ❤️

Nee, had een HG zwangerschap, dus heb er absoluut niet van kunnen genieten. Wens voor een tweede is er wel, maar om me weer 9 maanden ellendig te voelen houd me nog wel wat tegen. 🥺

Ja ik herken dat gevoel. Vooral bij vrouwen die makkelijk door hun zwangerschap gaan en gewoon met een normale tijd bevallen. Ik heb zwangerschapsvergiftiging, zwangerschapssuiker en zwangerschapscholestase gehad. Bij de oudste met 33 weken bevallen middels een spoedkeizersnede (ik lag al 5 weken in het ziekenhuis). Bij mijn dochtertje met 34 weken bevallen. 2x een kraamtijd op de neonatologie gehad. We hadden een wens voor een 3e. Maar dat trek ik niet meer (we hadden ook nog een fertiliteitstraject). Ik durf het niet meer aan. Dus ja, als ik een zwangere vrouw zie heb ik momenten dat ik jaloers ben. Soms moet ik er ook om huilen. Het lijkt me prachtig als je op een roze wolk kan zitten. Lekker met het kamertje aan de gang enzo. En thuis na de geboorte genieten van je kraamhulp ipv met veel stress in het ziekenhuis zitten en op en neer rijden. Het gevoel zal wel ooit slijten. Denk dat het heel normaal is. Deze tijd komt nooit meer terug. Het is gewoon het meest bijzondere wat je in je leven meemaakt.

Bij mijn oudste slecht huwelijk en was ik ziek, maar toch kriebelde het en miste ik het en kon jaloerse gevoelens hebben op een goede en positieve manier dat mensen wel in staat waren te keuzen voor een tweede indien gewenst en gegund Mijn situatie liet het niet toe en wilde wel een tweede kindje maar niet met hem. Nu een tweede kindje, ondanks dat ik het mis de mooie tijd van zwanger zijn. Dit keer wel een hele fijne zwangerschap. Zeker nu hij 1 is en officieel baby af, deed me meer dan gedacht en verwacht. Ik snap je gevoel en herken het ook wel

Ja hoor! Groen van jaloezie haha! Maar ben ook hartstikke blij voor me vriendinnen. Mis ook de schopjes en alle 1e keren. Zaterdag wordt die kleine 1. Pik gewoon de baby’s van me vriendinnen en heb gezegd dat ze moeten oppassen anders neem ik ze mee. ( grapje ) Smeken voor een 3de maar me partner vind erg pittig dus dat wordt overhalen haha

Ja hoor, ik herken me hier heel erg in! Gun het anderen enorm maar mis die speciale periode ook wel…Maar tegelijkertijd wil ik ook niet te snel voor een tweede gaan.

Jaloers is een groot wordt en is ook niet de bedoeling dat je dat bent op iemand lijkt me. Tuurlijk was zwanger zijn bijzonder en dat schoppen in mijn buik, maar de misselijkheid mis ik niet. Alles heeft zo zijn na en voordelen. Nu kan ik lekker knuffelen met mijn kind, aan haar ruiken en met haar lachen, jou schoonzus zit met smacht te wachten tot ze dat ook kan met haar kindje. En wie weet is het jullie gegund en komt er nog een kindje en mag je alles weer meemaken :)