Lieve mama's,
De titel zegt het eigenlijk al een beetje. Mijn vriend en ik twijfelen of we nog voor een tweede kindje gaan en ik vroeg me af of er meer mama's en papa's zijn die hierover twijfelen. Heb toch ergens het idee dat het een beetje taboe is om het bij 1 te laten omdat het plaatje niet compleet is.
Zelf zou ik er nog 1 willen, maar dat komt ook vanuit mij achtergrond. Ik ben tweeling en was dus nooit alleen vroeger. Ik ben bang dat mijn dochtertje (19/11 geboren)zich misschien eenzaam gaat voelen zonder broertje of zusje. Bovendien zou ik het ook heel jammer vinden om deze fases (hoe zwaar het ook is) nooit meer mee te maken.
Natuurlijk kunnen we later ook nog beslissen, maar ik zou mijn kids dan liever dicht bij elkaar willen , aangezien ik aan mijn vriend merk dat hij niet veel met z'n zusje heeft omdat hun 4,5 jaar verschil ervoor zorgde dat ze vroeger telkens in een andere fase zaten van hun leven. Ook wordt mijn vriend dit jaar 38 dus al een beetje oudere papa.
Hij zegt hierover dat hij het mij mentaal niet nog eens wil aandoen. De zwangerschap was zwaar met oa 9 maanden overgegeven en ontzettend maagzuur. Bovendien maak ik me snel druk over bijvoorbeeld de borstvoeding (krijgt baby genoeg etc). Ik denk dat, hoewel een 2de uiteraard geen kopie is en totaal ander karakter kan hebben, je wel meer terug kan vallen op ervaring voor sommige dingen.
Zijn er misschien meer mama's hier die enig kind zijn of maar 1 kindje hebben die hun ervaring willen delen?
Liefs!