Wilt soms niet bij mij

Normaal gedrag. Hier juist andersom. Mijn zoontje wil niks van papa weten momenteel, zijn allemaal fases, straks kan het maar zo weer andersom zijn. En volgens mij zijn dochters ook wel beetje meer papa kindjes. En jongens meer mama's kindjes.

Ze zeggen juist, wanneer een kind goed aan je gehecht is, dat ze je durven af te wijzen. Want ze weten dat jij er al voor ze bent/hen nooit zal afwijzen. Ik hou me daar altijd maar aan vast!

Hier precies hetzelfde. Ik word er soms echt verdrietig van. Als ik alleen met haar ben is er niks aan de hand. En als papa thuis is, mag ik haar ook niet oppakken, handjes afdoen, slabber omdoen etc. Alles moet papa doen. Het troost me wel dat ik niet de enige ben 😊.

Hier ook herkenbaar, al is het wel per dag verschillend. Vind het soms ook wel eens een beetje 'beangstigend' als ik haar niet mag troosten, ze geen kus of knuffel wil, het haar niks interesseert als ik wegga, nooit eenkennig naar anderen is, etc. Maar aan de andere kant zou ik echt niet kunnen bedenken waarom ze niet goed gehecht zou zijn, dus daar houd ik me altijd maar aan vast.🙈 Ze krijgt alle liefde van ons beiden.🥰 Wel fijn om te horen dat ik niet de enige ben!

Ik heb precies hetzelfde 🥺 mijn dochter is ook totaal niet eenkennig en zou in principe door iedereen vast gehouden kunnen worden, ook onbekenden. En idd ook dat het haar niks interesseert als ik wegga of thuiskom, maar dit heeft ze ook wel bij mijn man. Hopelijk een fase die snel voorbij is 😞 de liefde krijgt ze inderdaad zeker weten van ons beide!

Dit heb ik ook gelezen en ik hou meer ook maar aan vast.

Ze weet dat ze altijd bij jou terecht kan. Dus even bij iemand anders hangen want bij mama is het zo gewoon, ze kent jou geur en lichaam al door en do. Ze kan zichzelf zijn bij jou. Beetje het zelfde als dat ze bij mams soms vervelend is en bij andere niet, als mijn dochter moe is en bij iemand is is ze heel lief. Als ik binnenkom dan gaat ze zeuren en hangen en dan moet ik haar zo snel mogelijk naar bed liggen.

Is vrij normaal hoor denk ik zoals ik hier al lees.. Mijn oudste dochter wil juist vaak weer niks van papa weten en zegt dan gewoon letterlijk laat me met rust, ik wil niet met papa spelen! Of: je bent mijn beste vriend niet meer! Allemaal dingen die niet leuk zijn voor papa en in jouw geval als mama. Maar ze ontwikkelen een voorkeur wat heel normaal is volgens mij. Het komt vanzelf want als papa weg is dan klampt zij zich weer vast aan jou. Dan ben je wel weer voldoende. Het zijn gekke wezentjes die dreumesen en peuters.

Doet mijn dochtertje ook hoor! Wil altijd dr papa maar zodra we ergens zijn en ze is verlegen zit helemaal aan mij vast geplakt en verkiest ze mij boven papa. Volgens mij zoals hier gezegd wordt omdat ze mij het meeste ziet en daarom wel weet dat ik er toch altijd wel zal zijn ofzo?