Hai mama's, vooral de mama's met slechte slapers,
Ervaren jullie savonds ook een stress en angst?
De eerste pak hem beet 7 maanden kon ik de nachtelijke avonturen goed relativeren en ondanks de vermoeidheid wel hebben. De laatste paar maanden zijn de nachten zo enorm onvoorspelbaar dat ik er niet lekker op ga.
Het is soms echt lastig om uit te vinden waar hij last van heeft en alles uit de kast halen om hem weer rustig te kunnen laten verder slapen.
Mijn man en ik zitten hierdoor savonds eigenlijk standaard met een gestrest opgefokt gevoel op de bank.
Ik nog meer dan hij, bij hem is het onrustig gevoel, bij mij is het ook lichamelijke stress.
Bang voor hoe de nacht nu weer gaat lopen.
Soms begin ik gewoon te shaken als ik hem hoor huilen snachts.
Zijn er meer die zo'n soort angst/stress ervaren voor de nachten?